“Klinkt goed toch?”
Uitgelaten kwam Tijs van den Brink, zijn hoge gast de blijde boodschap brengen, kwispelend als een zwerfhond met een afgerukte onderarm in zijn muil.
Het soldaatje in de studio, het maagdelijke uniform die ochtend nog door mams fris gewassen met Robijn fleur en fijn, bleek helemaal “sneuvelbereid”; klaar zich te laten verscheuren door de gloeiende granaatscherven, waarmee de Russen doorgaans het terrein omploegen, alvorens de bevroren loopgraven binnen te stormen, schietend op alles met meer dan twee ledematen dat nog beweegt.
Geweldig nieuws!
Deze lieverd, nog nooit seks gehad, misschien één keertje gevingerd, is bereid zijn laatste seconden, kronkelend in een modderig mijnenveld door te brengen, op zoek naar zijn linkerbeen, huilend om zijn mammie. Tweeduizend kilometer van huis.
Iemands zoon.
Iemands grote liefde,
bereid te sterven voor niks, in het grote niets.
Net als zijn dienjaar collegaatjes, die het ook allemaal heel leuk en vet cool vonden.
Een ventje met blozende Sywertwangetjes, samen met zijn frische fröhliche vriendjes, klaar om hun jonge leventje op te offeren. Voor elkaar vooral.
Of was het voor Nederland!
Of toch voor Mark Rutte? Voor Larry Fink soms? de wapenindustrie, de seksslaven- en de drugsbusiness of de handel in kinderorganen?
Wat kon hen gebeuren?
Ze hadden nog zo goed geoefend, ze mochten zelfs een keertje schieten met echte munitie op de Harskamp. En meerijden op een Marder. Spannend was dat. Wel goed vasthouden.
“Fijn nieuws voor Tuinman”, zo moet blije Tijs gedacht hebben; “zoveel sneuvelbereidheid.”
Gijs Tuinman, een gedecoreerd commando, die als enige van het Haagse setje, precies weet hoe smerig oorlog is, die weet hoe bloed ruikt en cordiet en hoe weinig kans die soldaatjes in de studio maken, met hun puddingbuksje met 5 kogeltjes, tegenover de tot de tanden bewapende Спецназ en de doorgewinterde Achmat troepen van Ramzan Kadirov, de veteranen van Apti Alaudinov, ieder drie keer zo breed als de schaapjes in de EO studio.
Tuinman, die als enige weet hoe levensgroot de kans is, dat zo’n ventje huilend aan zijn einde zal komen, door een nijdig zoemende drone, die hem eerst even pesterig achtervolgt, alvorens een granaat in zijn vers gesteven kraagje te laten vallen.
Tuinman, die heus weet dat het zelfmoord is om te vechten tegen deze ervaren Russen, zelfs voor hem en zijn maten, maar zeker voor dilettanten en dienstplichtigen. Tuinman die er desondanks voor kiest, het uitgeklede Nederlandse speelgoedleger, steeds dichter aan de rand van de vleesmolens, de pruttelende afgrond vol beenderen en ingewanden te brengen, door kritiekloos het oorlogsgeronk van Rutte op te boeren.
Tuinman, die zijn baret onteert door samen met laffe dienstweigeraar Rutte te blijven pushen voor een dienstplicht in oorlogstijd, met een land dat ons nog nooit iets heeft misdaan.
Een smerige oorlog, waarvan je kunt uittekenen dat deze onze kinderen massaal het leven zal kosten, omdat Rutte aan zijn NATO stand verplicht is, Nederland als voorbeeld te stellen. Rutte op zo’n fijne, hoge plek, daar mogen wij Nederlanders nu eenmaal best wat aan flarden geschoten kinderen voor over hebben.
En niet alleen jongens aub! We hebben ook scherfvesten voor meisjes en aan positiekleding wordt gewerkt!
Gaaf man!
Grijnzende Tijs toonde zich de hogepriester, die een weerloze groene baby in Molochs gloeiende handen legt, als een 20 jarige postpartum abortus.
Wat was hij opgetogen en tevreden, onze Tijs. Wat deed hij me denken aan Caesar Flickerman de geparfumeerde presentator van de Hunger Games, waarin de dood slechts een spelletje is, amusement voor de elite. Net als nu.
Maar dit is geen speelfilm.
De dood in Velyka Novosilka is echt, ijskoud en eerloos en komt maar één keertje langs.
Toch was Gijs Tuinman niet blij in die EO studio. Hij zat wat schaapachtig te grinniken met de onzekere uitdrukking van een politicus, die weet dat er qua beeldvorming zojuist iets helemaal mis is gegaan, en lulde er wat omheen, net alsof er niets was gebeurd, in de hoop dat niemand de brisante perversie van dat moment zou oppikken.
Maar gelukkig “ontplofte” twitter recht in zijn gezicht en vooral in het smoel van grijnzende Tijs, die niets begreep van alle ophef.
Iedereen, behalve Tijs, voelde direct instinctief de onbeschaamde perversie van de vraag. De ontheiliging van het grootste offer dat een militair kan brengen. Want hoe onbeschaamd is de vraag naar de soldatendood.
Dat deze, zo intieme en droeve vraag, zo vlerkerig, zo vrolijk werd gesteld, was de druppel die voor velen de kotsemmer deed overlopen.
En dat is ook niet zo vreemd.
Het vragen naar “sneuvelbereidheid” is typisch Nederlands, ongekend in de wereldgeschiedenis.
De nazi’s deden het niet, hoewel de heilig soldateneed de mogelijkheid openliet. En de Sovjets vroegen evenmin hun soldaten te sterven.
Soldaten vraag je te vechten, desnoods met als gevolg, het grootste offer te brengen, zoals de kersenbloesem piloten in Japan deden, maar je vraagt ze niet om te sterven.
Soldaten gaan een oorlog nooit in om te sterven. Ze zijn getraind om te overleven. En moeten de kans krijgen, daarin te geloven.
Soldaten vechten voor een hoger doel. Hun land te bevrijden, hun gezin te beschermen, de vijand te verslaan.
George S Patton zei het al: “The object of war is not to die for your country, but to make the other bastard die for his.”
Als de strijd een soldaat zijn leven kost, dan is dat zo, maar uit de vrolijke vraag naar iemands sneuvelbereidheid, spreekt een doel op zich.
Een soldaat vragen naar zijn sneuvelbereidheid, is als een piloot vragen naar zijn neerstortbereidheid, een hordenloper naar zijn struikelbereidheid. Een schipper naar zijn zinkbereidheid.
Het is een onbeschofte vraag die het belangrijkste taboe doorbreekt van iedere frontsoldaat. De vraag waardoor hij uit de trance raakt, die hem in leven houdt, waardoor hij gedwongen wordt om in de afgrond te kijken vanaf het slappe koord, waar hij op danst.
De vraag die het mantra doorbreekt, waarmee soldaten, piloten en matrozen de oorlog ondergaan, zonder krankzinnig te worden.
“Sterven hoort bij de oorlog. Maar dat geldt zeker niet voor mij.”
Als je het goed of belangrijk vindt wat ik doe help mij dan alsjeblieft hier! Dankzij jou kan ik doorgaan met schrijven.
Post Scriptum.
Toen ik halverwege deze column was, kwam Gijs Tuinman, ongetwijfeld aangespoord door een BBB communicatiejuf, in een tweet met het voorstel om de, door Silvan Schoonhoven in De Telegraaf grootgemaakte term, “sneuvelbereidheid” te vervangen door “gevechtsbereidheid”.
Opnieuw een domme zet. Omdat een soldaat die niet gevechtsbereid is, een deserteur is. Beter had Tuinman ervoor kunnen pleiten de term niet meer te gebruiken. Nog beter zou het zijn, als hij de moeder van de soldaat om vergiffenis zou smeken en zijn talent en ervaring zou gebruiken om voor de vrede te vechten. Maar ja, dat vereist een soort moed die deze commando blijkbaar niet bezit.
Nederland. Geen Oorlogsland.
Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Deel deze post dan zoveel mogelijk! Ook kun je mijn werk ondersteunen met een donatie!
29 January 2025 at 10:06
IJzersterk verwoord. Zo hard nodig dat iemand hier tegenin gaat. Benieuwd naar de donatiebereidheid van iedereen die dit stuk leest.
29 January 2025 at 11:06
Ik ook. Maar al levert het niks op. Het stuk moest hoe dan ook geschreven worden. Ik heb al wat mooie donaties trouwens, waarvoor dank.
29 January 2025 at 11:33
Dank voor dit stuk. Zal hem ook doorsturen naar wat mensen die dit zouden moeten lezen.
29 January 2025 at 13:59
Kleine bijdrage overgemaakt.
Goed stuk Jan!
29 January 2025 at 14:00
Bijzonder aardig. Dank daarvoor!
29 January 2025 at 10:20
Dankjewel voor deze treffende , behoorde, post. Eindelijk iemand die het begrijpt. Als moeder, van twee doorgewinterde, militairen. Het ruiken, voelen, zien , beleven van wat oorlog , achterlaat op hun vizier, hun smaak en reukorgaan, kun je niet leren. Dat weet ook niet, dat laat wonden achter, zonder dat je ooit geraakt bent door een kogel. Ik heb ouders, relaties gezien, gesproken, gehoord, waarvan hun zoon gesneuveld is. Tijd, jij zou dat moeten weten. Jammer hoe je deze figuurlijke plank misslaat. Pijnlijk bovendien.
29 January 2025 at 10:22
Oeps, : behoorde= bewoorde. Weet= went. Tijd= Tijs.
29 January 2025 at 10:20
Zo goed stuk weer Jan! Mag ik één suggestie/verzoek doen met betrekking tot die zo treffende vergelijkingen “Een soldaat vragen naar zijn sneuvelbereidheid, is als een piloot vragen naar zijn neerstortbereidheid, een hordenloper naar zijn struikelbereidheid. Een schipper naar zijn zinkbereidheid.”? Wellicht helpt het Tijs als er wordt afgesloten met een vergelijking waarin een Christen wordt gevraagd naar zijn…. vagevuurbereidheid, jezusverlogenbereidheid, 10gebodenovertedingsbereidheid, enfin…. Jouw stukken moeten echt meer bereik krijgen… hoe krijgen ‘we’ dat voor elkaar?
29 January 2025 at 11:05
Dank voor je suggestie Robert. Ik hou m zo, maar scherp opgemerkt.
29 January 2025 at 18:32
Als Gott vind dat ick moet branden dann moet dat maar. Deus vult. 🤷
29 January 2025 at 10:23
Oeps, : behoorde= bewoorde. Weet= went. Tijd= Tijs.
29 January 2025 at 10:50
Nog een stapje en wij zijn er! Van sneuvelbereidheid, naar gevechtsbereidheid…maar is echter wel moordbereidheid. Zijn jongens bereid om te doden, te moorden dus?! Mooi man!
29 January 2025 at 13:43
Alweer mijn complimenten, fantastisch!!!
29 January 2025 at 10:58
Heel goed stuk weer Jan. Bedankt voor die treffende woorden.
29 January 2025 at 11:00
Eigenlijk zouden we Tijs dankbaar moeten zijn. Zijn vraag tot sneuvelbereidheid is in zijn gezicht ontploft. De terechte ophef die is ontstaan, schudt veel mensen wakker uit de oorlogshypnose.
29 January 2025 at 11:11
Tijs, zomaar een belichaming van de geestelijke afgestomptheid en botheid, die zo duidelijk bij de gevestigde orde + volgelingen in dit ‘gave land’ zichtbaar is.
Geweldig stuk dit!
Delen!
29 January 2025 at 12:06
Klasse column!
29 January 2025 at 12:29
In de V.O.C. Tijd waren we een een volk van veroveraars en gingen we ook met fysieke middelen de strijd aan. Das war einmal. We zijn nu een volk van toetsenbordridders die met financieel gekonkel en psychologische middelen de wereld naar onze hand willen zetten. Het is tijd om de spreekwoordelijke zwaarden weer in ploegscharen om te smeden. Jouw beschrijving van de verschrikkelijke realiteit gaat er toe bijdragen om dit bewustzijn te vergroten.
31 January 2025 at 07:25
Naschrift: in de jaren 80 had je de band FGTH en een zin in de two tribes hit is me altijd bijgebleven: stel je voor, er breekt oorlog uit en er komt niemand opdagen.
En waar ik bewustzijn schreef ik gewaarzijn beter op zijn plaats.
Stop de tijd.
29 January 2025 at 13:17
Ijzersterk!!
29 January 2025 at 13:58
Goed doordacht weer Jan. Dat is de grote valkuil. Vragen om te sterven, niet voor je land , maar je gewoon op te offeren voor de elitaire globalisten. De waanzin van het huidige Europa. Op elk agendapunt komt die waanzin terug. Huiveringwekkend en zorgelijk. Mooi en passend tegengas gegeven met dit stuk.
29 January 2025 at 14:30
De bluf van wapenspreuken , zoals “sneuvelbereidheid” naar de praal van macht. (Tuinman)
En alles dat schoonheid, en rijkdom ooit gaf.
Het onvermijdelijke uur wacht.
Wegen naar roem leiden enkel tot het graf.
Thomas Gray
IJzersterke column Jan.
29 January 2025 at 14:50
Sneuvelzekerheid.
En een prachtig stuk van George Carlin over eufemismen : https://www.youtube.com/watch?v=qvISFZ7bQcE
29 January 2025 at 15:41
Door dit soort oorlogspropaganda besloot een zeer dierbare vriend van mijn dochter, slechts 20 jaar oud, uit verdriet omdat zijn vriendin het na 5 jaar uit had gemaakt en het leven geen zin meer leek te hebben voor hem, zich aan te melden bij het Vreemdelingen Legioen in Frankrijk.
Eind oktober vorig jaar vertrok hij, ondanks de smeekbeden van zijn vrienden. En hij was in no time een rising star bij het Legioen. Extreem intelligent, topfit en fanatiek. Ze wilden hem meteen in de officiers opleiding opnemen.
Gelukkig won zijn hoofd het van zijn hart. En kregen we een week of wat geleden het bericht dat hij weer naar huis kwam. De opluchting die ik voelde toen ik dat hoorde … En het is niet eens mijn kind, hè.
De wanhoop, de angst, die ik door mij heen ging toen hij daar in Frankrijk was sloeg me net weer om het hart, toen ik je omschrijving van deze jonge jongens bij Tijs las. Maar dit keer kwam daar een enorme woede bij.
Hoe durft zo’n zichzelf Christen noemende Tijs hier een platform aan te bieden? Mee te gaan in de propaganda. Heeft hij zelf geen kinderen?
En verder alles wat jij zegt over hoe oorlog echt is.
3 March 2025 at 18:00
Christenen vechten niet tegen Christenen. Tegen de Turken zou nog nuttig zijn.
Deze oorlog is tegen het Westen gericht. Misschien zitten de Turken er wel achter. Schoof zal het weten.
29 January 2025 at 17:21
Ik heb maar 1 antwoord op dat soort figuren…… leegschedels.
Heerlijk stukkie schrijfsel weer Johannes.
29 January 2025 at 18:36
Reinhard Mey…..NEIN MEINE SÖHNE GEB’ ICH NICHT !!!!!!!!!!!!!!!!!
29 January 2025 at 19:40
Geweldig stuk weer. Zo goed beschreven
29 January 2025 at 19:51
Moorden en vermoord worden voor het groot kapitaal meer is het niet. Oorlog is en blijft in en in smerig.
29 January 2025 at 22:01
Mooi geschreven Jan, weer een masterpiece, we zouden toch in discussie met elkaar moeten blijven schreef je, nou ik gaf commentaar op X en je blokte me, ik schreef dat je tegenstrijdige berichten plaatste, je vond de discussie toch zo belangrijk.
En blocken vond je zonde, ieder mens maakt vauten, maar reken daar niet iemand op af die in zijn hart patriottische gevoelens heeft.
Mvg Paul Lipperts.
30 January 2025 at 09:49
Heel simpel. Jij begon met schelden. En dat in een situatie waarin ik al zwaar onder vuur lag.
Dan is het klaar. Ik begrijp dan ook niet dat je maar door blijft gaan met contact zoeken. Excuses zouden misschien helpen.
30 January 2025 at 23:58
Mag ik weten wie jou onder vuur legt, Jan?
29 January 2025 at 23:49
Ben nu wel benieuwd naar de opstapbereidheid van Tijs.
30 January 2025 at 09:47
lol
30 January 2025 at 02:13
Heel sterk..
30 January 2025 at 11:34
Goed stuk, Jan. De Japanners werd in WOII echter, ondanks het taboe, wel gemaand te willen sterven voor het vaderland. Als ‘de keizer’ als lichtend voorbeeld in het leven van zijn volgelingen, er maar lang genoeg als iets positiefs is ingeramd, werkt dat goed. Verder vermoed ik dat Tijs zijn beroep als inlevend en begrijpend journalist binnen zijn beperkte blikveld, erg serieus neemt. Hij lijkt dusdanig inlevend, dat hij al zijn, door de NPO gewenste, gasten wil pleasen. Hij begint alvast in de geest van de ‘commando’ mee én verder te denken, als een kwispelend, op de rug liggend hondje. Laat onverlet dat zijn vraag heel ‘bijzonder’ was.
30 January 2025 at 13:01
Het verschil is subtiel. Het gaat om de blootfeitelijke sneuvelbereidheid. Zonder context.
Ja de Kamikaze waren vrijwilligers die hun leven gaven. Ja in de SS eed. zat het mogelijke sterven. Maar nooit zonder doel.
30 January 2025 at 13:10
Als er eigenlijk geen doel is, wordt dat alsnog wel voor de strijders bepaald. Gaat er meer om met welke intentie het doel is opgesteld.
30 January 2025 at 12:13
Even beklemmend als realistisch dit schrijven. Gijs had zich onsterfelijk kunnen maken. Met één vraag aan Tijs. En bij die blozende recruten (en alle kijkers) de schellen van de ogen kunnen rukken. 1 vraag. ; Zeg eens Tijs , heeft 1 van jouw 3 kinderen in de leeftijd van 17 tot 24 jaar zich ook al aangemeld als kanonnenvoer? Deze term gebruikte een oud tante van mij toen ik haar vertelde dat ik als KVV’er bij de marine dienst had genomen. Zij had als verpleegkundige ervaring met de verzorging van gewonden in W.O. 2 . En sprak dus uit ervaring. Ik heb een sterk vermoeden welk antwoord Tijs zou geven, als mede de excuses welke hij daarvoor aan zou voeren.
30 January 2025 at 14:54
Oorlog is kiezen
https://youtu.be/P2ZOBFFvXFw
https://youtu.be/t_m2ZWZ1LrU
30 January 2025 at 17:31
Tijs heeft helemaal geen eigen mening, die zou hem maar met zijn geweten confronteren, hij is een Jandoedel die zich door de EO overal voor laat gebruiken en, toevallig een stuk van dat programma gezien hebbend, moest ik bijna huilen van zoveel gevaarlijke troep die uit zijn mond kwam, waar volgens mij de aanwezige hoge militair niet blij mee was en ik huilde om de jonge blozende soldaatjes-in-spe, die gingen oefenen op een voormalig kazerneterrein bij Arnhem. En hun moeders, oh laten ze alsjeblieft in verzet gaan, ook als het zelfs tot echtscheidingen komt, daar bid ik voor…..
31 January 2025 at 16:35
Helaas heel waar, heel treffend en heel triest tegelijk
31 January 2025 at 16:36
https://x.com/TijsvandenBrink/status/1883488968412704790
Tijs begrijpt de boosheid niet, hoe diep kun je zakken.Jan bedankt
13 November 2025 at 18:17
Kleine bijdrage gedaan voor een begenadigd schrijver en podcastmaker, keep up the good work 👏🏻👏🏻
13 November 2025 at 19:17
Zeer grote dank daarvoor.