Dat er roofdieren zijn die Nederland ten gronde richten, ons uitleveren aan krachten die ons uitzuigen en alles dat ons goed en eigen was, wegsmijten als een leeg pakje Capri Sonne,
Continue reading
Poet Warrior in the Classical Sense. Vind je mijn werk dus goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt mij hier ondersteunen.
Het is even geleden dat ik mijn vorige stuk publiceerde.
En dat terwijl het mijn meest succesvolle publicatie ooit was.
Het stuk verbergt dan ook het einde én de noodzaak voor een nieuw denken en doen. En dat geldt in de allereerste plaats voor mezelf.
Continue readingPoet Warrior in the Classical Sense. Vind je mijn werk dus goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt mij hier ondersteunen.
Voor het opstaan,
als het volk zich omdraait.
Iedere dag ons dagelijks brood.
.
Voor het wuivend graan,
de stuurse groet.
Een eeltige hand uit een blauwe mouw.
.
Continue readingPoet Warrior in the Classical Sense. Vind je mijn werk dus goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt mij hier ondersteunen.
De vissers aan de einder.
De paarden in de wei.
De koeien en de lammetjes.
Het vee, de boerderij.
Nederland onteigent.
Continue readingPoet Warrior in the Classical Sense. Vind je mijn werk dus goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt mij hier ondersteunen.
Zijn wij gezwicht?
Gedoofd?
Verzoet?
Of schuilt daar, schemerend in het roet
een sprankje dat de as trotseert?
Eén vonkje schier ontembaar licht,
zwerft zoekend door de kolenkloven,
wervelt, tastend naar vers hout,
maakt dorre as tot gloeiend goed.
Ontsteekt het vuur dat in ons woedt.
En verjaagt het zwarte licht,
Zij verzengt tirannen in haar gloed.
De Sintelende Dwarrel.
Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt mij hier ondersteunen.
Poet Warrior in the Classical Sense. Vind je mijn werk dus goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt mij hier ondersteunen.
Keurig vierde ik mijn hele leven kerstmis, maar wát vierde ik toch al die tijd precies?
Was het de partymix van Germaanse vruchtbaarheidsrituelen en een door de kerstster verholen verering van Sirius en de drie koningen van Orion?
Dat tergend lange weekend van files en verveling, opgefluft door mierzoete kerstfilms, bedolven onder een vette laag Postcodekanker, met Humberto Tan, Wendy van Dijk en andere uitgedoofde sterren uit een goddeloos stalletje, poserend voor een ronkende vrachtwagen, hun broze neuzen ondergedompeld in een dun laagje poedersneeuw?
Smaakte het kerstdiner goed? Dat geprop, in een tijd en werelddeel, zonder honger of gebrek, terwijl twee uur vliegen verder, kinderen in hun kribbetje werden gebombardeerd door drones en zuigelingen die geen stalletje konden vinden wegteerden, zonder rijst en schoon water?
Was het symbool van het feest niet handig doorgeschoven naar een door reclamebureaus bedachte, obese kinderlokker, schuddebuikend om de jaarwinst van fosforzuur producent Coca Cola Company?
Smaakte het bittere vlees van al die diertjes, die zich een paar jaartjes wild mochten wanen?
Net zo vrij als wij?
Voelde het goed, het verorberen van al die schapenboutjes, om het lam Gods te vieren?
Het geheel overgoten met een mierzoete coulis van Mariah Kerrysaus van de Jumbo.
Hoe kun je het licht zien, als je volgestouwd bent als een slachtgans?
Was het verheffend, die spreekwoordelijke familieruzies, na dat jaarlijkse jaar van opgekropte frustratie en ergernissen?
Vrede op aarde? Die goedkope Champagneflessen die we traditioneel het liefst op elkaars koppen kapot zou slaan? In de mensen een welbehagen?
Festen onder de Mistletoe. Jaar in Jaar uit?
Wat was kerst meer dan mis; een van God en allerheiligen verlaten feest?
Dit jaar heb ik een ander gevoel bij Kerstmis. En ik hoop, jullie ook.
Want voor het eerst zie ik die essentie waar ik mijn leven lang naar heb gezocht.
Dit jaar vier ik de geboorte van de verschoppeling, de verzetsstrijder, de onverzettelijke martelaar, die een koning werd.
Het kind in kou en soberheid ter wereld gekomen, vanaf de eerste schreeuw, naar het leven gestaan door een demonische overheid. Zoals onze kinderen nu.
De komende dagen eer ik Jezus Christus, in een feest van de geest en licht. Van sobere schoonheid en warmte.
En het besef van onmetelijke rijkdom als vader van prachtige kinderen en zoon in een familie van goede mensen.
Dit jaar schuilen we bij elkaar. En smeden we een nieuw verbond onder God, tussen oude en nieuwe vrienden.
En vergeven we degenen die niet zien wat zonneklaar is,
omdat angst en ongeloof, nog als dikke gordijnen voor hun ogen hangen.
Zij die niet vonden wat ze zochten of nooit begonnen zijn met zoeken.
Dit jaar zijn we dankbaar voor de kleine wonderen.
De kool in het veld.
Het hout in het bos.
Het huppelen van een kind.
De warmte van het vuur.
We zoeken onze wortels en ontdekken weer hoe we zelf worteltjes kunnen planten, zoals onze voorouders dat deden.
We koesteren deze dagen waarin de geboorte van het goede, een pas de deux danst met het licht, dat onvermijdelijk de demonen zal verdrijven,
Hoe ze ook blazen en sissen. En hoe ze ons dit feest met list en bedrog, met angst en alle geweld willen afnemen, omdat zij wél al die tijd beseften hoe groot de betekenis is.
En hoe gevaarlijk het voor ze kan zijn als wij het zien.
Hun misbaar maakt op mij geen indruk meer.
Hun tijd raakt op.
Wij hebben ons hele leven nog in eeuwigheid.
Dit jaar vieren we het licht dat de duisternis zal verdrijven.
Een groter geschenk kon ik niet krijgen.
Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt mij hier ondersteunen.
Poet Warrior in the Classical Sense. Vind je mijn werk dus goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt mij hier ondersteunen.
Het bijzondere van deze tijd?
We hervinden ons verloren houvast,
herwinnen elkaar als broeders
en wassen het gekunstelde perverse van ons af.
Continue readingPoet Warrior in the Classical Sense. Vind je mijn werk dus goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt mij hier ondersteunen.
Achter ’t tourniquet op het Rokin,
Vangt een man wat vage flarden.
Continue readingPoet Warrior in the Classical Sense. Vind je mijn werk dus goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt mij hier ondersteunen.
Als deze bizarre tijd van dwang en drang, van uitsluiting en tribalisme, één waardevol effect heeft, is dat het verschijnsel dat de kudde niet alleen uit elkaar wordt gedreven, maar dat de zwarte schapen ook nader tot elkaar komen.
Uitsluiting leidt tot insluiting. Oude breuken leiden tot nieuwe sterkere banden. Verdrijving tot omhelzing.
Continue readingPoet Warrior in the Classical Sense. Vind je mijn werk dus goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt mij hier ondersteunen.
Kom zeg me waar.
Ik spring dan op en pak mijn jas.
Waar is de zomerregen?
Continue readingPoet Warrior in the Classical Sense. Vind je mijn werk dus goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt mij hier ondersteunen.
Ik heb jarenlang iedere studio vermeden. En alle uitnodigingen afgeslagen. Zowel radio, internet talkshow als televisie. Na enkele black-outs en heftige hyperventilatie aanvallen op live radio, durfde ik eenvoudig niet meer. En bovendien had ik niet iets toe te voegen, dat twitter ontsteeg. Iedereen kent de gevleugelde uitspraak over “opinions en assholes”. En van beiden zijn er meer dan genoeg in medialand Nederland.
Continue readingPoet Warrior in the Classical Sense. Vind je mijn werk dus goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt mij hier ondersteunen.
Ik denk dat je geen dichter kunt worden.
Dat je het nooit of altijd was.
Dat je het ontdekt, als gekkigheid verdringt of veronachtzaamt
of uitgraaft en oppoetst met een zachte wollen doek.
Ik heb het omarmd en alle kwetsbaarheid voor spot en hoon aanvaard.
Continue readingPoet Warrior in the Classical Sense. Vind je mijn werk dus goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt mij hier ondersteunen.
πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, panoplian tou Theou.
Eerst kwamen ze voor de Christenen.
Ik begon de Bijbel te lezen.
Continue readingPoet Warrior in the Classical Sense. Vind je mijn werk dus goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt mij hier ondersteunen.
Ik ben van helemaal niemand.
Ik ben een korrel zand.
Net als je me wil pakken,
grijpt een golf me van het strand.
Continue readingPoet Warrior in the Classical Sense. Vind je mijn werk dus goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt mij hier ondersteunen.
In een huisje aan de rand van het Gooise bos woonde eens een lief jongetje, die door zijn ouders “Roodwangetje”, werd genoemd, omdat hij zulke schattige rode appelwangetjes had. Vuurrode koontjes onder eerlijke stralende oogjes.
Continue readingPoet Warrior in the Classical Sense. Vind je mijn werk dus goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt mij hier ondersteunen.
Recent comments