“Gaza is uninhabitable and it will remain that way. We will wipe the smile from the Palestinians, but the screaming will remain.” Bezalel Smotrich, Minister van Financiën Israël.
Gisteren brak er iets in mij.
Ik zag een tengere kindergestalte, achter een gebroken raam. Een muisje in de val tussen de woedende vlammen, die het gebouw verteerden, waar ze een uur eerder nog sliep.
Een kleuter in het vagevuur.
Een onschuldig schepseltje dat een uitweg zocht uit de hel, waarvan het silhouet scherp afstak tegen de gloeiende gloed van wat die avond nog haar geïmproviseerde thuis was; een stoffig matrasje op de betonnen grond van de Fahmi al-Jarjawi School in Gaza stad.
Een gebouw waar gezinnen die uit hun huis waren gebombardeerd en alles al waren verloren behalve hun leven, werden opgevangen. Een plaats die volgens ieder recht en iedere redelijkheid, een vrijplaats had moeten zijn.
Haar naam is Ward Jalal Al-Sheikh Khalil een naam die bloem betekent. Geen Hamasstrijder. Een bloemetje van zes.
Ze heeft, als enige van haar hele familie, deze zoveelste moordnacht in Gaza overleefd.
Een Godswonder.
Ik zag haar foto op twitter. Ze is net zo oud als mijn jongste dochter, met grote bruine ogen en krullen. Ik wilde haar het liefst voorzichtig oppakken, in mijn Superjancape wikkelen en meenemen, wegvliegen uit die hel, waar genade niet bestaat.
Maar Superjan is in het echt een oude man, die helemaal niet kan vliegen en niets voor haar kan doen, behalve haar naam opschrijven in hoop dat iemand het leest en voor haar bidden in de hoop dat iemand het hoort.
Ik keek verder en zag een ander meisje, iets ouder, met een paardenstaart en een paars T shirt dat door wanhopig schreeuwende mannen, onder het gore puin van diezelfde school uit werd getrokken aan haar gebroken arm die er slapjes bij hing.
Ook zij leefde nog, in ieder geval tot de ambulance.
Er vielen alleen die avond, op die ene vervloekte plek in Gaza, 36 doden en 55 gewonden.
De Fahmi al-Jarjawi School werd het zoveelste pop up crematorium in Gaza. Een smeulende, zwartgeblakerde, naar mensenvlees stinkende tombe, op een plaats waar onschuldigen veilig hadden moeten zijn.
Onschuldigen zoals de negen kinderen van Dr. Alaa and Dr. Hamdi Al Najjar: Yahya, 12 Rakan, 10 Eve, 9 Jubran, 8 Ruslan, 7 Reval, 5 Sadin, 3 Luqman, 2 en Sidar van 6 maanden, die moedwillig en doelgericht werden vermoord.
En dit was nog maar een gedeelte van de bittere bommenoogst van gisteren.
Zoveel van het bloed dat iedere dag vergoten wordt, sijpelt nauwelijks door tot de kolommen van de kranten, de nieuwsprogramma’s.
Zo weinig leed bereikt de trendlijsten van Twitter, waar ik, verstopt achter de hashtag “Gaza”, het marmeren lichaam van een jongetje zag liggen, met een ernstig, maar onbeschadigd gezicht. Gewikkeld in een beige doek, met een “keurig” gaatje in zijn borst. Zonder een druppel bloed. Een kleine perforatie, precies op de plek waar zijn hart vorige week nog klopte.
Ze zeiden dat het een drone met een machinegeweer is geweest. Van afstand bediend door een soldaat met een joystick, geholpen door artificial intelligence. Nieuwe technologie die er voor zorgt, dat het maken van gaatjes in kinderen, secuur gebeurt. Zonder gapende gaten of afgerukte ledematen.
Wel zo prettig in deze wereld, die beheerst wordt door beelden.
Dagelijks zie ik de kinderen van Gaza, opgekruld als garnalen. Hun ingevallen gezichtjes in een verstarde grimas en onbegrijpende ogen. Baby’s in couveuses, zo ondervoed dat ze amper nog als mens herkenbaar zijn. Nonchalant vertrapt, als de insecten waarvoor ze door de wereld, worden aangezien. Belachelijk gemaakt omdat ze zo scherp afsteken tegen hun nog welvarend ogende moeders, aan wie je een accuut gebrek aan voedsel veel minder snel kunt zien.
Ik zie drie ledepoppen met porceleinen gezichtjes, onbeweeglijk op een wit, plastic zeil liggen. Zouden het broertjes en zusjes zijn?
Ik zie het berustende gezicht van journalist Hassan Majdi Abu Wardanu, met PRESS op zijn blauwe helm en kleren. Het aantal vermoorde journalisten in Gaza is met zijn dood opgelopen tot 166.
Hij zal de Telegraaf niet halen.
Net als die twee Rode Kruis mensen, Ibrahim Eid and Ahmad Abu Hilal. Gisteren gedood toen hun huis in Gaza werd gebombardeerd.
Ik zie de berichten over de gedode chirurgen, verplegers en artsen. Die in hun bescheiden hagiografieën, doodmoe, met een haastige blik, vaak nog glimlachend in de camera kijken. Die probeerden te redden wat er nog te redden viel in de chaos, de stank, de hel op aarde.
Helden die hun medemenselijkheid met hun leven moesten bekopen.
Dr. Saeed Joudah, de enig overgebleven orthopedisch chirurg in Gaza, een week na de dood van zijn zoon, in zijn oog geschoten door een Israëlische drone.
Dr Adnan Bursh, die werd vermoord in de folterkelders van het IDF.
Dr. Mohammed Al-Nouno, Apotheker in het Al Shifa, geëxecuteerd waar zijn patiënten bij waren.
Prof. Hassan Hamdan, hoofd van de brandwondenafdeling bij het Nasser Medical Complex. Vermoord, met zijn hele familie.
Doctor Hadi Badran, een Palestijnse anesthesist, die vanuit het veilige Engeland, naar Gaza afreisde, om te helpen waar hij kon, ondanks zijn eigen longkanker.
Hij is daar gisteren gestorven.
Ik lees de verhalen van patiënten, gedood in hun ziekenhuisbed, van kou gestorven baby’s. Van het laatste kankerziekenhuis in Gaza dat tot puin werd gestampt. Van kleuters die door huurlingen in hun hoofd werden geschoten. Van soldaten die zich lachend tooien met het ondergoed van dode of verjaagde vrouwen. Die trots poseren voor Tik Tok, terwijl ze met één klap hele wijken opblazen. Alsof ze Joshua zelf zijn.
Ik zie het verhaal van Hind Rajab, zes jaar oud, die dagen op de achterbank, tussen de lijken van haar ouders zat, tot ze zelf werd vermoord. Net als de ambulancebroeders die haar te hulp wilden komen.
Het verhaal van Awni AlDous, Mahmoud Al-Kilani, Mustafa Yassin, Khaled Al-Zainati, een zuigeling, Omar, een peutertje dat omkwam met zijn kat.
Minstens twintigduizend kindernamen, gezichtjes die onder de stinkende puinhopen van de geschiedenis bedolven blijven. En die jullie binnen een uur weer zijn vergeten.
Omdat we zoveel leed helemaal niet kunnen verwerken.
Omdat zelfs massamoord gaat vervelen, als die maar lang genoeg duurt.
Omdat er alles aan wordt gedaan om de mensen in Gaza te besmeuren door iedereen over één kam te scheren, van baby tot Hamasstrijder, door continu hun geloof te criminaliseren en zuigelingen af te rekenen op de politieke keuzes van hun vaders en opa’s. Zodat er maar bitter weinig medeleven overblijft. Zelfs niet voor Ward. De bloem in de vlammen.
Omdat we zelf zo langzamerhand van gekkigheid, niet meer weten waar we moeten kijken en wie of wat we moeten geloven. Welke dodencijfers echt zijn en welke gruwelfoto vals.
Omdat geliefde en prominente kopstukken, dag in dag uit, op hoge toon hun eigen leed, met een ondertoon van onze schuld, in ons gezicht smeren. Een ritueel dat een vrijbrief lijkt te geven om als ooit meedogenloos opgejaagde groep, nu zelf onbeperkt te mogen moorden, te martelen en de sadist uit te hangen.
Zoals Erza Yachim, een reservist in het Israelische leger (95) zei: Erase them, their families, mothers and children. These animals can no longer live.
Omdat we ervoor terugdeinzen om de mogelijkheid te benoemen dat ook slachtoffers, daders kunnen worden. Bang om uitgesloten te worden en met een banvloek buiten de beschaving te worden gezet.
Omdat we in een links, rechts dichotomie worden gedwongen, waarbij je het, van massa en media nooit eens mag zijn met de andere zijde, omdat dit meteen als verraad aan de kliek wordt opgevat.
Omdat zovelen is wijsgemaakt dat Gaza is beloofd aan een uitverkoren volk. Sinds wanneer is een belofte, een valide reden om iets met zoveel geweld te grijpen?
Omdat we worden afgeleid, met verhitte discussies of wat in Gaza gebeurt, nou wel of niet een genocide is, terwijl het niet gaat om woordjes, maar om het feit dat daar iedere dag opnieuw onschuldige kinderen sterven, door gebrek aan zorg of voedsel, door een gerichte kogel of onder het puin, na een bommenregen, die mede door ons mogelijk werd gemaakt.
Onze stilte maakt ons misschien niet medeschuldig, maar wel medeplichtig.
Ik zie een miljoenenstad, met honderdduizend kilo springstof, tot aan de horizon vergruisd tot maansteen en poeder. Het fundament voor Gaza Beach met luxe penthouses, jachten, sterrenrestaurants en gouden stranden, waar mensen straks genieten van de zonsondergang, op de verpulverde botten en de schedels van een vergeten volk.
Ik zie een vernietigingskamp, omringd door hoge muren, dat wordt platgewalst en met de kracht van zes Hiroshima bommen, tot stof wordt herschapen, met de mensen er nog in.
Een oorlogsmisdaad waar zelfs de nazi’s, zich bij mijn weten nooit toe hebben verlaagd.
Gaza is erger dan een genodice.
Het is de Holocaust in het volle zicht.
Het voelt beschamend om na zo’n stuk te vragen om support. Maar zulke stukken kosten gruwelijk veel werk. Klik hier en maak mijn werk mogelijk.
Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Deel deze post dan zoveel mogelijk! Ook kun je mijn werk ondersteunen met een donatie!
28 May 2025 at 13:15
Zo verdrietig wat daar gebeurt. En ik vind een uitverkoren volk heel raar, waarschijnlijk bedacht door satan aanbidders.
28 May 2025 at 18:20
Dat heb ik ook nooit begrepen, alsof ouders tegen één van hun kinderen zegt, jij bent onze allerliefste, net iets beter dan de anderen. Alleen begrijpelijk, wanneer de schepper van deze Aarde niet de allerhoogste God is, zoals Gnostici geloven.
28 May 2025 at 13:21
Het is een Holocaust in het volle gezicht maar de wereld sluit zijn ogen…..Men wil,durft niet iets te zeggen over de Israëliers. Last van dat ingebakken schuldgevoel…..? Ik weet het niet niet. Ik wil dat het stopt!!!
28 May 2025 at 13:24
Mijn hart huilt, Jan. Kinderen, babies, peuters, onschuldige hartjes.. niet alleen in Gaza, over de hele wereld zijn onschuldigen altijd het slachtoffer van haat, religie, onverdraagzamheid, jaloezie, cultuurverschillen, noem het maar op. Wat bezielt mensen.. wàt?!
28 May 2025 at 13:52
Mooi en goed dat je dit optekent, Jan. Dat de slachtoffers daders zijn geworden. We kunnen voor hen bidden en dat moeten we ook doen, het is het enige dat we kunnen doen voor al die kleine kinderen die zo in de steek zijn gelaten.
28 May 2025 at 16:45
Dat jongetje die met onbegrijpelijke blik in onbedaarlijk huilen uitbarst….. ik kreeg er tranen van in mijn ogen.
Ik zou wel willen maar ik kan er niets aan veranderen. Wat een ongelooflijke tering zooi in deze wereld.
Dank je wel Johannes voor het maar weer eens duidelijk te maken voor de chips etende netflixkijkers (mochten ze dit per ongeluk lezen).
28 May 2025 at 18:02
We zijn allemaal schuldig. We betalen allemaal nog steeds belasting, we volgen nog steeds hun wetten. We worden “onbewust” medeplichtig gemaakt. We zijn allemaal de luie zelfingenomen arts die een gifspuit zet. We leven in een wereld zonder een greintje moraal een wereld die gedreven wordt door corrupte zielen. Decentralisatie, terug naar de roots, waarheid zoeken, waarheid spreken etc etc
28 May 2025 at 23:02
De “zuivering” is gestart.
https://www.youtube.com/watch?v=o7grSsuFSS0
Rabbi Yosef Mizrachi: 6 billion don’t deserve to live – YouTube
https://www.sciencedaily.com/releases/2000/05/000509003653.htm
https://nos.nl/artikel/467356-israel-geeft-prikpil-ethiopiers-toe
https://search.app/95u6z5nrZfmbaB2o8
file:///I:/WERELD2021/NWO/ZIONISTEN/GenenPalestijnJood.pdf
29 May 2025 at 04:55
Ik zal je eerlijk zeggen, ik kan het niet bevatten. Niet het leed, niet de onmenselijkheid en niet het feit dat er nog diplomatie is met Netanyahu’s regering en Likud.
De gaskamers van de Nazi’s waren minder onmenselijk dan de manier waarop de Zionisten hun genocide uitvoeren en goedkeuren.
29 May 2025 at 20:44
Ik ben in tranen bij het lezen van dit ontroerend stuk.
29 May 2025 at 21:25
Ze gaan in Gaza te keer als een hond die helemaal dol wordt van zijn eigen verslind-kunsten.
Zo uiterst kwaadaardig en intriest dit.
29 May 2025 at 22:09
Dat meisje in het vuur waar je over schrijft, daar is meer over te vinden. En het deed mij verbazen. Net als de vele andere filmpjes op Gazawood. Wellicht eens een kijkje nemen?
https://x.com/GAZAWOOD1/status/1926955701617729936?t=ikgPjDCJ5DtgVxVtJmqShw&s=19
30 May 2025 at 08:05
Ik sta het toe, hoewel ik er van walg. Zoals ik in het stuk al zei. Het is extreem moeilijk om feit van fictie te onderscheiden. En ja ook in dit verhaal gaan twee meisjes de ronde. Ward iets vaker dan een kleiner meisje vol brandwonden. Er is sprake van PR en counter PR. Maar ik ben een communicatie professional. En hoewel ik ook wel eens in fake dingen trap, heb ik zoveel horror gezien die gewoon niet gefaket kan worden, zeker niet in de hoeveelheid die twitter bereikt. Zoveel scenes zijn eenvoudig niet te draaien. Daarbij komt dat Israel ook helemaal niet ontkent wat ze doen. Ze zijn er trots op. Ze smeren het in ons gezicht. Dus ja, er is veel verwarring. Er is ook PR en AI. En ik ga er zeker weer een keertje intuinen, maar het leeuwendeel is gewoon waar. Ik denk het meisje in de vlammen ook, hoewel ze misschien geen Ward heet.
30 May 2025 at 13:20
Your article moved me beyond tears. Thank you.
30 May 2025 at 13:24
Bless you.
1 June 2025 at 15:40
“Zuigelingen af te rekenen op de politieke keuzes van hun vaders en opa’s”
Maar Jan, dat gebeurt toch in alle oorlogen?
En alle partijen begaan misdaden.
Ik las een vriend voor uit onderstaand rapport en vroeg : waarom heb ik je daar nooit over gehoord? Toch nog no Jews, no news, vrees ik.
Kun jij mij uitleggen wat er zoveel erger aan de oorlog in Gaza zou zijn,dan die in Jemen? Dat het Joden zijn?
https://www.amnesty.nl/wat-we-doen/landen/saudi-arabie/oorlogsmisdrijven-in-jemen
1 June 2025 at 19:05
Ik hoopte al een beetje dat er iemand zou zijn, met dit tenenkrommende standaard Mossad/Hasbara antwoord.
Chris.De misdaden van één vergoelijken nooit de misdaden van de ander. Jezelf verdedigen met “zij deden het ook” heeft nog nooit stand gehouden. Zowel moreel als rechterlijk. Zeker als het gaat om massamoord. Stel je voor dat Volkert van de Graaf zou pleiten… Kijk naar Ted Bundy, veel meer slachtoffers… Dan ben ik best nog een goeie peer, dat is het verweer van Israel.
Over die zuigelingen. Het is redelijk uniek in welke mate jouw land, neem ik aan, zuigelingen target en verhongert en bewust kleuters in het hoofd schiet. Er kunnen altijd slachtoffers vallen, ook burgerslachtoffers, maar in 3 jaar oorlog in Oekraine zijn minder burgers omgekomen dan in een twee jaar Gaza. En dat gaat om één stad. Alle partijen begaan misdaden? Misschien is dat anderhalf jaar geleden wel even zo geweest. Maar dat rechtvaardigt niet het compleet afmaken van een burgerbevolking, een bevolking die geen kant opkan. En dan dat Joden argument, het eeuwige passief agressieve argument. Om te beginnen wonen er amper gelovige Joden in Israel. Israel is een van de meest seculiere landen ter wereld. En veel gelovige joden zijn mordicus tegen deze oorlog. Er wordt echter wel, onterecht, een beroep gedaan op de Bijbel.(heel pijnlijk). Daarin wordt de rechtvaardiging gevonden om “Amalek” en de Canieten en weet ik het niet tot de laatste ezel uit te roeien. Heel smerig. Waarom uitgerekend de oorlogsmisdaden van Israel zo hard aankomen, is omdat ze zich tooien met de westerse beschaving, omdat ze huilend, over hun eigen leed, een mes over de keel van onschuldige burgers halen. Omdat wij een band met ze hebben, En niets anders doen dan zich tooien met de ereschuld die we zouden hebben. Dat maakt het zo goor. Zo intens smerig. Tuurlijk is de oorlog in Jemen ook vreselijk, en die in Soedan, maar de leiders van de landen die daarin betrokken zijn, overigens bombardeert Israel ook Yemen, en Libanon en Syrie enz, geven zich niet uit als de rol modellen van beschaving en liefde. Het zijn de uitingen van Netanyahu, Smotrich en Ben Gvir, over het vernietigen van een volk, opgesloten in een concentratiekamp, de smerige vlerkerigheid van die oorlogsmisdadigers, die er voor zorgt dat mensen woedend worden. Kom bij mij niet aan over Jodenhaat. Ik heb advertenties gemaakt, tegen Jodenhaat, ik heb mijn gedichten opgezegd bij Stolpersteine. Maar wat Israel, Cidi, de Telegraaf en volk zoals jij doen is walgelijk. Massamoord op een volk dat nergens heen kan, vanachter een traan. En dan met P.R verhaal om de domsten onder ons wijs te maken dat het allemaal nep is. Ik sta je reactie toe, maar alleen om de wereld te laten weten, hoe zeer ik van lui zoals jij moet kotsen. Dat wij als Nederland wapens en techniek leveren om de Palestijnen uit te moorden, maakt de stronthoop compleet. Nu hebben we opnieuw een reden om ons kapot te schamen, deze keer is het omdat we Israel helpen, in plaats van uitleveren aan de nazi’s.
1 June 2025 at 21:55
Toch nog een reactie geven na de commentaren op de door jou geschetste oorlog van een wreedheid die zijn weerga niet kent. Dat er nog steeds mensen zijn die beweren dat deze verschrikkingen verdedigbaar zouden zijn, maakt mij des te bedroefder en hulpeloos omdat ik hier weinig aan kan doen, behalve pleiten voor vrede, om daarna puin te gaan ruimen. Ik vrees dat ook deze oorlog zowel als de andere huidige slachtpartijen ons tot een ongekend dieptepunt gaan brengen. Geen vrolijk vooruitzicht, maar we moeten menselijk blijven en niet verworden tot het niveau van de misdadigers die nu aan de macht zijn. Dank ik je toch voor je verhaal, hoe moeilijk het ook is voor jou.
1 June 2025 at 21:57
Ik red me wel Adriana. Maar ik maak me grote zorgen.
9 June 2025 at 23:25
Jan, ik vind je werk mooi, ontroerend, belangrijk‼️Dankjewel om MENS te zijn tussen de vele onmensen, dankjewel om de jarenlange geterroriseerde en onderdrukte Palestijnen door SCHURKEN TERRORISTEN STAAT ISRAHEL een stem te geven, DANKJEWEL MOOIE MENS, dat we een stukje van jouw ziel en hart mochten zien. DANKJEWEL ‼️
9 June 2025 at 23:35
Jan, ik vind je werk mooi, ontroerend, belangrijk‼️Dankjewel om MENS te zijn tussen de vele onmensen. Dankjewel om de jarenlange geterroriseerde en onderdrukte Palestijnen een stem te geven, DANKJEWEL MOOIE MENS, dat we een stukje van jouw hart en ziel mogen zien. DANKJEWEL ‼️
20 June 2025 at 12:17
Prachtig! Ik huil met je mee