Christus verenigde goedheid en kracht. En dat is precies wat ons te doen staat.

Jezus Christus. Correggio.

Soms loop ik weken met een column in mijn hoofd, verzamel ik als een ijverig eekhoorntje bergen gedachtenzaadjes en woordnootjes, quotes en achtergronden, schaaf en slijp ik eindeloos, voor ik iets publiceer.

Andere keren is het doel zo urgent, de nood zo hoog, de waanzin zo groot, de hypocrisie zo verbijsterend, dat ik puur op gestolde woede en adrenazine, net zolang met roodgloeiende vingers blijf tikken, bikken en slopen tot het resultaat als vanzelf voor mijn ogen verschijnt. 

Soms lukt het maar niet iets af te maken, terwijl het stuk in mijn hoofd allang voltooid is. Alsof een onzichtbare hand het me belet mijn gedachten te ordenen.

Mijn gedachten over Kaïn en Seth die de plaats van Abel innam. Waardoor goed tegen kwaad, het ene menselijke kwaad tegen het andere werd. 

Of de analyse van het in millennia verzwakte zaad van de gevallen engelen; De ontmaskering van de over ons heersende Nephilim en hun plannen met de mensenkudde. De X-men dynastieën, elk vervloekt, maar ook met hun eigen bovenaardse kracht, de tijdreizende Trumps, Musk the Magiër, de shape shiftende Ghota’s en de Heilige Romanovs die zich aardse Engelen toonden en hun alles verblindende noblesse met een monsterlijk lot moesten bekopen.

Verhalen die nu al zolang in de grondverf staan, dat andere complonauten terecht, met de essenties en conclusies van het verhaal weg dreigen te lopen. 

Het zij zo.

En vaker dan ééns, kom ik er na uren eenvoudig niet meer uit, omdat ik me al ploeterend zodanig in het zinsgetouw heb verstrikt, dat ik de rode draad amper zelf nog kan terugvinden in mijn zelfgebreide woordenlabyrint.

Vandaag is het anders. 

Ik heb me even teruggetrokken uit het familiegedruis en ben op een oude bankje in een iets te koude zijkamer bij mijn schoonmoeder gaan zitten, tussen de rennende kindertjes en honden en laat het schrijfstemmetje in mijn hoofd het stuur overnemen. Ik heb maar eventjes om te schrijven, maar mag deze dag ook niet zomaar laten passeren.

Het is Kerstdag 2024. 

De belangrijkste dag van het jaar; een Heilige dag, hoewel natuurlijk niet de echte dag van het kribbetje in de stal, met de os en de ezel en de drie Magii. 

De datum van Christus’ geboorte, werd in het jaar 352 gekozen door de Romeinse keizer Constantijn, die zo het Christendom soepel koppelde aan het onder de Romeinen heersende geloof in Sol Invictus. De onoverwinnelijke zon die vanaf de “winter solstice”, zijn eeuwige repeterende zegetocht, naar de hoge hemel hervat.

Maar een kniesoor die daarop let. 

Vandaag is dé dag, dat we de geboorte van Jezus vieren. Niet Coca Cola’s sneue Sinterklaas, niet de smakeloze truck van de Postcodeloterij, niet het slachtkalkoen, de dode dennenboom of de plastic ballen, maar de krachtige bron van het goede.

Maar Jezus Christus, de man waarvan zij zo graag willen dat we hem vergeten. 

Het kind dat de valse koning liet moorden en sidderen. 

De man die de verleidingen van de Duivel, de heerser over deze wereld, minzaam afsloeg. Die de leprozen heelde, Lazarus liet lopen en zijn vijanden vergaf. De man de corrupte priesters confronteerde en zacht maar gedecideerd waarheid sprak tegen de macht.

De man die geen enkele concessie deed. Die nergens voor vluchtte. Ook niet in het zicht van de dood. En zo onze zonde op zijn geteisterde nek nam.

De man die symbool staat voor alles, dat ze met zoveel geweld proberen te verdonkeremanen, uit te poetsen en belachelijk proberen te maken. Waar we zoveel van zouden kunnen leren.

Jezus die het ultieme goede en wijze, verenigde met kracht en onverzettelijkheid. Een combinatie die de machthebbers vrezen als niets anders. Omdat ze “het goede” ons veel liever verkopen als iets zwaks en voos. 

Kracht en Goed. Dat is de combinatie die wij ons weer aan moeten meten.

Vandaag is een belangrijke dag. 

De dag dat alles even stil staat.

Iedereen weer eventjes wakker schrikt, uit de maalstroom van afleidingen, aangeprate angst  en goedkoop vermaak. De dag dat we elkaar opzoeken in tijden van verdeeldheid. 

We samen aan tafel zitten en eventjes oog hebben voor elkaar. 

Vandaag is een belangrijke dag.

Omdat een vonk maar een oogwenk nodig heeft om het vuur te ontsteken. En het licht kan brengen in een wereld die men op alle manieren probeert te verduisteren. 

Eén dag die ons doet wakker schikken en ons er aan herinnert wat het waard is om voor te vechten. 

Ik wens jullie allemaal een prachtige Kerstmis toe. En veel kracht in het nieuwe jaar.

Vind je mijn werk mooi of zelfs belangrijk? Support mij dan hier!

Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Deel deze post dan zoveel mogelijk! Ook kun je mijn werk ondersteunen met een donatie!

18 Comments

  1. I wish Jan…. We zitten “samen” aan tafel en hebben eventjes oog voor elkaar en vooral de dish…. in ons eigen coconnetje…. bubbeltje…. schijn sentimenten en over de datum cheezy…. ben klaar met deze datum… “Onze” kerst heeft niets (meer) te maken met wat de ware geest en ziel van Christus vertegenwoordigd….

    Zalig Pasen!

  2. M J Esselbrugge

    25 December 2024 at 17:48

    Voor jullie ook fijne Kerstdagen Jan.

  3. Dank je wel Jan,
    Jij bent één van de weinige lichtpuntjes die het licht in mij weer iets feller doet schijnen!

  4. Zalige kerst Jan ❤️

  5. Het licht is niet weg, de mensen zien het alleen niet.

  6. Ondergang èn Openbaring, 2 kanten van dezelfde medaille…… Zaken die in het wezenlijke samengaan, het een kan er niet zijn zonder het ander.

    • Dat is met alles zo. Goed/kwaad, hoog/laag, zwart/wit, recht/krom, glad/stroef, dik/dun, kort/lang. Zo is het hele leven, Fransiscus.

  7. Kort comment, Amen

  8. Ik heb niets met Jezus en consorten (was RK, dus weet hoe het werkt) maar ik houd wel van jou, Johannes!

  9. Marijke Dekker

    26 December 2024 at 11:11

    Goedheid en kracht.
    Prachtige column !
    Zelf het licht zijn, en handelen.

  10. Schitterende Kerstboodschap.
    Dank.

  11. De Hogepriesters zijn als de machthebbers van nu.
    Machthebbers, nachthebbers?

    De Geestelijke Wereld heeft zich weer geopend tot aan Driekoningen.
    Het zijn de Heilige Nachten.
    Maar wij merken er weinig van in onze materialistische wereld.
    Het is de tijd voor bezinning.

    Het vraagt ook veel van ons.

  12. De geboorte van de “Mashiach”, de verlosser vindt plaats in de 358e nacht van het jaar. De zogenaamde ‘Hebreeuwse uiterlijke waarde’ van ‘Meshiach’ is 358; Mem-Shin-Jod-Cheth (40-300-10-8), het getal vertelt mee….

  13. Dank je wel , voor alle mooie berichten. Fijne dagen.

  14. Ik mocht in de kerk op kerstavond uit Johannes 1 vers 1 tot 14 voorlezen. ‘In den beginne was het Woord…’ . Op zich al een gedicht. Dat is de opdracht van Jezus: Ontken mij niet en blijf over mij getuigen. Fijn dat jij dit ook gedaan hebt in deze blog.
    ‘Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen.’

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *