Maken de zelfbenoemde goden een gevangenisplaneet van onze aarde?

Michael verslaat Satan. Guido Reni.

In the beginning God created the heavens and the earth. Genesis 1:1. 

Nog voor er donker was of licht, ik stel me er een grijze mist bij voor, creëerde God de hemel en de aarde. 

Zo begon de Schepping die prompt eindigde in de grootste en mooiste blunder ooit; de vrouw. 

Daar in die tuin van Eden; het Aardse Paradijs. Adam, het evenbeeld God’s, de rib, de boom der wijsheid, de appel, het serpent, de verleiding, de zondeval. Het begin van naaktheid, pijn en dood. Kain, Abel, Seth, kortom de “shitheap clusterfuck van moord, vuil en doodslag” waar wij ons nu in bevinden. 

Ik lees Genesis graag en vaak opnieuw, omdat het een multidimensionaal geschrift is. Een caleidoscopisch boek waarin je steeds nieuwe dingen ontdekt, vol kruimelsporen  en rabbit holes, in wiens “Nag Hammadi” grotten en spelonken je steeds nieuwe, soms beangstigende schimmen ontdekt. 

Tot afgrijzen van mijn mede Christenen, die wat dogmatischer in de leer zijn, “verslind” ik ook alles er omheen. Van het door John Milton virtuoos geschreven gedicht Paradise Lost tot de Apocriefe boeken zoals het boek van Henoch, zonder welk, sorry Concilie van Nicea fanboys, de Bijbel eenvoudigweg niet compleet is. 

Zeker als het om de magische strijd gaat tussen God’s leger en de afvallige engelen, spits ik juist mijn oren. Asmodeus, Azazel, Lúcifer, the Lightbringer, the Morningstar, Son of the dawn, tegen de Aartsengelen Michael, Gabriel, Uriel en Raphael.

Maar ik wil ook alles weten over de reuzen. De Anakin en de Nephillim. De “Men of Renoun”, waarvan er volgens sterke geruchten, onlangs in Kandahar nog één, door US SpecOps uit zijn grot is geknald.

Ik lees en kijk ook alles om de officiële Bijbel heen, omdat er tussen de Septuagint, de vroeg Griekse vertaling van de Tenach en de regenboogbijbels van nu met Jezus als een gejurkte fruitvlieg en God als homofiele bommoeder met kroeshaar, er ontelbare selecties, obfuscaties en machtspolitiek wenselijke herinterpretaties van de Heilige schrift zijn geweest. 

Het is van alle tijden.

Ook vandaag wordt, in kerken volgehangen met Oekraïense vlaggen, met  regenboogdildokaarsen op de kansel, de Bijbel door geestelijk hermafrodiete dwaallichten naar hartelust verkracht, ontmand, bepoteld en nog verder verwaterd. 

Krankzinnigen die de heilige geschift in hun waan- en evenbeeld denken te mogen herscheppen en aan de hand van vaak perverse modegrillen denken te mogen bijkleuren, spelen door alle eeuwen heen en nog steeds naar hartelust voor God.

Iets dat ze ongetwijfeld in het hiernamaals op een eindeloos pak slaag met een gloeiend Spaans rietje zal komen te staan, wat ze ongetwijfeld alleen maar lekker zullen vinden. 

De King James Bijbel zelf, vaak gezien als meest  oorspronkelijke Bijbel, werd notabene geschreven door Francis Bacon, Count Verulam, de intelligentste man die ooit leefde, filosoof, astroloog, politicus, schrijver, rechter, advocaat, wetenschapper, historicus én bastaardzoon van koningin Elisabeth I. De man die alle boeken die er waren had gelezen en die zo beweren boze tongen, in commissie met andere grote dichters en schrijvers het brein was achter het  fenomeen William Shakespeare; een machtig spindokter, woordmagiër en politiek manipulant, met een Brits globalistische agenda, die nu nog steeds doorwerkt in bijvoorbeeld het World Economic Forum. Voorwaar de Harari on steroïdes van de 17e eeuw.

Ik heb een ijzersterk geloof. Maar dat geloof is niet blind en gebaseerd op één stroming of boek. Ik wil zoveel mogelijk in me opnemen, wat er te bestuderen is over de eerste tijd en de eerste strijd, die misschien wel nooit geëindigd is. Die, zo vermoed ik, af en toe woest opvlamt, zoals nu en dan weer, net buiten reukafstand, verder smeult.  

Ik wil voorbij het keurslijf van de dogmatiek gaan. De oorsprong vinden. Alles weten, alles durven zien. Meer proeven dan me wordt voorgeschoteld. 

Voorbij het narratief van kerk, kansel en concilie.

Weg met de zwembandjes, ik duik de diepte in. Dan maar een ketter.

Kunnen we niet allemaal met eigen ogen zien, hoe onze hele menselijke kroniek wordt gewist, gemanipuleerd en bijgepunt waar we bijstaan? Dat de geschiedenis al sinds Nimrod geschreven wordt door de heersers en de overwinnaars? 

Wat we wel en niet mogen weten, dat bepaalt de macht, niet de werkelijkheid.

Om dat te beseffen hoef je echt geen Christen te zijn.

Kijk naar de gemanipuleerde sterftecijfers door covidprikjes en Midazolam, het massaal weggemoffelde oorlogsleed in Gaza, Oekraïne en Yemen, het Srebrenica filmpje dat verdween, de camerabeelden uit de cel van Epstein en de appjes van Mark Rutte. Kijk naar Tartaria, de “Septentrionalium terrarum descriptio” van Mercator, het herschrijven van Sjakie en de Chocoladefabriek, de leeggehaalde twitteraccounts van prikpromotors, kijk naar Google, waar je vroeger alles op kon vinden. En nu ineens niks meer. 

Niets is wat het lijkt. 

Alles beweegt. 

Ook ons verleden.

Dus waarom zou de, aantoonbaar aan de smaak der tijd, door mensen met vuistdikke agenda’s aangepaste StatenBijbel, de enige stabiele oneindige waarheid Gods bevatten? 

Ik ben wel gelovig, maar niet naïef. 

Voor mij is de Bijbel hét houvast, het  woord en leven van Jezus Christus dé leidraad, maar uit keuze en geloof in “een zo groot mogelijke staat van kennis”. 

Ik behoud mij het recht voor om alle appels aan de boom der Wijsheid op te knabbelen, of ik ze nou mag lezen of niet. De prijs daarvoor is immers al ruimschoots betaald door Adam, onze zo belazerde stamvader. 

Maar ik moet zeggen, dat het loslaten van de beschermende dogmatische zekerheid, grote gevolgen heeft, vooral voor je nachtrust.

Je moet sterk in je schoenen staan.

Als je eenmaal het veilige, helder verlichte pad van De Heilige Schrift verlaat, het  vertakkende kronkelpad door de donkere mistige bossen kiest en de koele vijver van de eeuwigheid induikt, kom je de meest wondere creaturen, werelden en wanen tegen, terwijl je behendig langs zwarte magnetische rotsen, ijsmuren, gigantische bomen en draaikolken manoeuvreert, vind je maar al te vaak opvallende doublures, paralellen en spiegelingen. 

Epische verhalen die opvallend veel van elkaar weg hebben. Zoals de zondvloed, die al werd beschreven door de Sumeriërs in hun Gilgamesh epos. De buitenaardse broers Enlil en Enki, die zouden hebben gekibbeld over het al dan niet cullen van de door hen gecreëerde kudde van slaafmensen. En Odin, de Noors mythologische Goddelijke eenoog, hing die niet ook aan een kruis? 

Er zijn honderden zo niet duizenden lezingen, inzichten en variaties op het klassieke Bijbelse thema’s als schepping en verlossing. Je hebt de Kaballah, de leer van Hermes Trismegistus, De geschriften van Ben Sira, die als eerste Lilith noemde, de volgens sommigen boosaardige en volgens anderen lieflijke voorgangster van Eva, de Goden als Astronauten, van Erich von Daniken. En de Gnostische leer in vele fascinerende, geheimzinnige lezingen en stromingen. 

En die Gnostische leer, daar moest ik de afgelopen dagen veel aan denken, steeds als ik naar de lucht keek. 

Want centraal in dat Gnostische gedachtengoed staat het verhaal van Sophia -weer een vrouw die het verknalt- die een krankzinnige ondergod schept, een slang met de kop van een leeuw, de Demiurg, Jaldeboth of Samael, die met zijn Argonten waakt over de gevangenisplaneet…

…die aarde heet. 

De aarde, niet als het paradijs God’s, maar een vervloekte ‘prisonplanet’, waarin de Goddelijke vonk, die ieder mens bezit, in een helse maalstroom van illusies en wanen, voor eeuwig gevangen blijft. De mens als dolle mot die eeuwig verblind om het valse licht blijft cirkelen en zich er zonder de gnosis, de hogere kennis, nooit los van kan maken.

De aarde als gevangenisplaneet, het concept waar ook de altijd vrolijke Arthur Schopenhauer zo gezellig over kon schrijven.

Ik moest er aan denken toen ik gisteren vliegtuigen kaarsrechte tralies zag trekken langs de blauwe lucht. 

Ik kon het niet meer ontzien, toen dat hekwerk binnen een paar uur een grijze betonnen muur tussen mij en God’s hemel optrok, gelijk de afgelopen 100 dagen. 

Ik kon er niet omheen toen ik in Zeeland, honderden torenhoge witte tralies aan de einder zag staan, die mijn horizon en daarmee de droom van oneindig uitzicht ontstolen.

Eten we niet tegen onze zin GMO gevangenisvoer met wormenmeel en printvlees? 

Staan we niet 24 uur per dag onder controle via camera’s en microfoontjes? 

Staan we niet eeuwig vast in eeuwige file’s en rijen? 

Hebben we niet vrijwel al onze geheimen moeten opgeven. Ons bank en briefgeheim? En willen ze nu zelfs onze hersengolven ontcijferen? 

Lopen we niet massaal in eenheidskleding, die we mode noemen?

Werd de hele mensheid niet onlangs nog maandenlang in lock down gezet, verplicht bijeengedreven en geprikt? En werd ieder verzet daartegen niet grof met knuppels neergeslagen?

Wordt het schaarse vrije woord niet steeds vaker en steeds verder beperkt? Dries van Langenhove, Hans Teeuwen, het showproces tegen Gideon van Meijeren, TikTok dat verboden wordt in de USA? De Digital Services Act in de EU? 

De wereld als gevangenisplaneet… Doet het er eigenlijk toe dat ik er niet in geloof? Is het niet veel belangrijker dat de aardse demonen die zichzelf God wanen, al hun machten en krachten aanwenden om van de wereld één grote gevangenis te maken. Compleet met muren en tralies. Zonder uitzicht. Op beter. Op een toekomst. Op God’s licht.

Lieve God, geef ons een teken. 

Laat uw levenslicht een gat branden in de betonnen lucht.

Laat uw Orka’s en Vinvissen die giftige palen tegen de golven meppen met hun machtige staarten.

Versplinter hun witte plastic wieken in uw storm. En verzwelg ze in uw diepte.

Laat uw Jacob’s Ladder neerdalen. En red ons uit deze aardse gevangenis. 

Sirach 37:13-15

And heed the counsel of your own heart,
 for no one is more faithful to you than it is.

For our own mind sometimes keeps us better informed, than seven sentinels sitting high on a watchtower.

But above all pray to the Most High, that he may direct your way in truth.

“En nu, breekt de zon door. Voor het eerst vandaag.”

Het kostte me vele dagen om dit artikel te schrijven. En dat schrijven is mijn enige bron van inkomen. Dus vind je mijn werk goed, mooi of belangrijk? Ondersteun mij dan alsjeblieft hier!

Mijn nieuwe boek Wolf , gezegend met prachtige recensies, kun je hier bestellen.

Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Deel deze post dan zoveel mogelijk! Ook kun je mijn werk ondersteunen met een donatie!

31 Comments

  1. Pracht Jan! Alles eigenlijk, maar vooral de contrails als tralies in de lucht van onze gevangenisplaneet…

    • Geen contrails maar chemtrails. Een significant verschil, Robert!

      • Het chemtrail-narratief is — net als woke — een uit de VS overgewaaide hype. Ook daarvanuit worden andersdenkenden nogal eens behoorlijk aggressief tegemoet getreden. Illustratief was het ongekende tumult + berg haatmail bij Gezond Verstand Magazine in de zomer van 2022, nadat Albert van de Ven het chemtrail-narratief debunkte.

        Het is afleiding en verdeelt de ‘wakkeren’.

        Ook als er geen wolkje aan de lucht is, spuiten massa’s vliegtuigen hun allesbehalve frisse uitstoot in de atmosfeer.

        Over de immer toenemende electrosmog wordt nauwelijks gepraat.
        Want dat is immers onzichtbaar.

        • Neemt niet weg dat de tralie-metafoor spot-on is.

          • Weer een radicaal stukje
            Begrijp je
            Elke ware gelovige is een dolerende pelgrim.
            Zo voel ik mezelf ja.
            Heb je de Naarder Bijbel gelezen? M i heel dicht bij de bron
            Ook bekend bij de inmiddels wat oudere boeken van I. Velyskoski: werelden in botsing
            2e eeuwen in chaos
            3e aarde in beroering
            Tot slot , alle goeds en blijf wakker

  2. Mag ik even reageren op Lilith? Jij noemt haar boosaardig. Ik zie dat anders.
    Zij werd geschapen uit dezelfde aarde, klei, whatever als Adam. En vond zichzelf dus een gelijke van Adam. Waar ik haar gelijk in geef, overigens.
    Maar dat bleek niet de bedoeling, de vrouw moest in dienst staan van de man. Dus exit Lilith, al dan niet vrijwillig. En toen maakte God een nieuwe vrouw, Eva, uit de rib van Adam. Die braaf, onderdanig, dienstbaar was. Aan Adam. Hij was als een soort vader voor haar.
    Als zij dan zo eigenwijs/dom/brutaal was om zich door de slang om te laten praten en een appel van de boom van de kennis van goed en kwaad te eten, dan zou Adam daar, gezien zijn gezagsverhouding tot Eva, verantwoordelijk voor gehouden moeten worden. Wel een beetje gemakkelijk om dat dan op “de vrouw” af te schuiven.

    God en Adam hadden beter kunnen besluiten Lilith te accepteren als gelijke van Adam. Die had de slang, net als Adam, kunnen weerstaan. En hadden we nu nog in het Paradijs geleefd.

    😉

  3. Jos de Vreede RMT

    16 March 2024 at 15:01

    En dat op mijn verjaardag en beschouw ik dit epistel als mijn verjaardagscadeautje. Chapeau en dit alles doet denken aan het boek wat ik nu aan het lezen ben van David Icke (Everything you need to know, but have never been told).

    • Gefeliciteerd Jos

      • Dank je wel Jan en als “tegenprestatie” voor het mooie epistel heb ik gisteren jouw nieuwe boek besteld. Maak ik van de gelegenheid gelijk gebruik te melden dat ik het vrijwel altijd eens ben met jouw stellingnames, behalve dan die over Israel. Het kan geen kwaad als je eens de stukken/boek (Israël Bestáát en Is de Meest Legitieme Natie ter Wereld) leest van Martien Pennings; dit alles is toch wel genuanceerder, zoals vaak het geval is.

    • Je hebt de chaos van het Goddelijk spel mooi verwoord Jan, met alle dwarsverbindingen in een vogelvlucht samengebracht.
      De werkelijke gevangenis zit echter in onszelf… De Hemel en de Hel in Één. Het is de dualiteit van de Ego/Mind die ons gevangen houdt in het eindeloze spel van polariserende gedachten en emoties. Je creëert je eigen gevangenis of vrijheid, totdat je terugkeert in de Eenheid van je Goddelijke Essentie…Dat wat wij allen zijn…En eenmaal Hier…Valt Alles weg en blijft de Goddelijke Stilte over…Het Niets…Waar alles begon…

  4. Zittend in de zon genieten van echte wolken en 1 vliegtuig met een gewone contrail luisterend naar mijn vogeltjes in de tuin lees ik dit prachtige verhaal. Toveren met woorden. Peillose dieptes en vergezichten van verhalen. Dank 🙏🏾

  5. Zeer goed Jan .. Dan maar een ketter 🙂

  6. Dory Re-schuil

    16 March 2024 at 19:31

    Wat een prachtig stuk wederom.

  7. ‘Laat uw levenslicht een gat branden in de betonnen lucht’

    Pfft Zo mooi!
    Wat een kennis Jan!
    Dank dank

  8. Christus (woordspeling) Jan, waar heb je het over? Al die bijbelse frasen, ik snap er geen reet van. Ieder zijn geloof maar ik geloof nergens in en doe nergens aan mee, nooit gedaan ook. Maar chemtrails (chemical en trail) baren mij grote zorgen, dat dan weer wel.

  9. Je hebt de chaos van het Goddelijk spel mooi verwoord Jan, met alle dwarsverbindingen in een vogelvlucht samengebracht.
    De werkelijke gevangenis zit echter in onszelf… De Hemel en de Hel in Eén. Het is de dualiteit van de Ego/Mind die ons gevangen houdt in het eindeloze spel van polariserende gedachten en emoties. Je creëert je eigen gevangenis of vrijheid, totdat je terugkeert in de Eenheid van je Goddelijke Essentie…Dat wat wij allen zijn…En eenmaal Hier…Valt Alles weg en blijft enkel de Goddelijke Stilte over…Het Niets…waar alles begon…

  10. Heel mooi verwoord Jan en nota bene op 16 Maart, de dag dat we de ketters bij uitstek, de Katharen, herdenken. (Montsegur, Frankrijk, 1244)

  11. De aarde is niet makkelijk, het leven ook niet.
    Het blijft laveren tussen Scylla en Charybdis; tussen Ahriman en Lucifer.
    Daaraan kan de mens zich ontwikkelen.
    Te midden daarvan kunnen we de Christus vinden.
    Maar makkelijk is het niet.

    Mijn gedachten nav dit complexe stuk.

  12. Heb het met plezier gelezen en herkende er wat van mezelf in.
    Heb je Van Annunaki naar Illuminati al gelezen? https://www.dlmplus.nl/2019/11/20/van-anunnaki-tot-illuminati-andere-geschiedschrijving-van-onze-planeet/

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *