Was de finale van de Olympische Spelen in Parijs een begrafenisceremonie? En zo ja, van wie?

William Blake. The ancient of days.

Was de opening van de 33 ste Olympische Spelen in Parijs behoorlijk “in your face” wat betreft satanistische rituelen, geperverteerd hedonisme, het vieren van het “Queer denken” -het verzuipen van al het verankerde- zo was de sluiting van deze “Spelen” vele, vele malen subtieler qua symboliek, maar uiteindelijk veel indrukwekkender en dreigender qua boodschap. 

Waar de opening, als de pulserende aars van Satan iedereen recht in het gezicht flatste met een regenboogkleurige slagroomtaart, zal de sluiting veel minder boze tongen losmaken. Onterecht. Onder de dunne nevel van een vrolijk, onschuldig feest zagen we een begrafenisceremonie, een lament, in vele bedrijven, die echter wel perfect aansloot bij die opening. Het definitieve einde na een laatste Bacchanaal.

Dit was een teraardebestelling. Maar wat of wie werd hier ten grave gedragen? En wat krijgen we er voor terug?

Laten we samen door de vele clues en rituelen heenlopen en proberen de boodschap uit de melee van songteksten, gebaren, rituelen en kostuums boven water te krijgen.

De ceremonie begint onschuldig, met een zangeresje dat het lieflijke “sous le ciel de Paris” zingt. 

Maar de boodschap is minder vrijblijvend. Want wie beter kijkt ziet dat Zaho de Sagazan, zo heet de zangeres, een zwarte jurk draagt en wordt begeleid door de ijle tonen van een griezelig koor, eveneens in zwart gekleed. 

Komt de Parijse idylle, de onbekommerde onschuld, de stad van de liefde, bezongen door Mireille Matthieu, soms definitief te einde? 

Boven haar hoofd zien we de gouden zon, die als een ballon- dichtbij als de zon die ook veel dichterbij staat dan de meeste mensen denken- werd opgelaten in de openingsceremonie. 

Zodra haar lied afgelopen is, zien we hoe de Franse zwemkampioen Leon Marchand, ook gekleed in zwart, de Olympische vlam, vervat in een gouden lantarentje, ophaalt en langs een in zwart geklede erewacht van zangers en zangeressen schrijdt. Als de vlam weg is, verandert die gouden zon in een “black sun”.

De zwarte zon, een metafoor voor de donkere nacht van de ziel. Een symbool voor verlatenheid en eenzaamheid. Een krachtig magisch symbool dat als Sonnenrad terugkomt in het occulte geloof van de nazi’s, in een gedicht van Heine, in het werk van William Blake in combinatie met het mythologische “godfiguur” Urizen” en het meest opvallend, in het werk van de Nerval, die schrijft:

Je crus que les temps étaient accomplis, et que nous touchions à la fin du monde annoncée dans l’Apocalypse de saint Jean. Je croyais voir un soleil noir dans le ciel désert et un globe rouge de sang au-dessus des Tuileries. Je me dis : « La nuit éternelle commence, et elle va être terrible. Que va-t-il arriver quand les hommes s’apercevront qu’il n’y a plus de soleil ?

Vond de ceremonie met de zon niet juist plaats in die Tuileries?

Hierna begint het feest. Opvallend vrolijk. Zoals je dat zou verwachten na afloop van een Olympische Spelen. 

Mooie, blije, jonge vlaggendragers vullen het Stade de France. Rond een piekerig uitgevoerde platte grijze wereldkaart. Ze volgen onder hun wapperende vlaggen een bijzondere route over het wereldpodium, via Afrika door de VS en dan onder langs alle andere continenten. Daarna volgen de ander sporters, dolblij met hun medailles. Zij blijven in een grote kring rond de aarde staan. 

Na nog wat zonvormige deugmedailles -de zon is duidelijk een thema- die worden omgehangen bij “vluchtelingen”, wordt de belangrijkste ceremonie aangekondigd. 

En dat is geen sinecure.

We zien de scherpgepunte aardkaart oplichten, West Australië, Noorwegen, China, Zuid Amerika. Sommige gebieden wit, sommigen wolkig zoals de USA, sommige gebieden grijs. Alsof hen een verschillend lot wacht. 

De NOS laaf van dienst zegt het zelf, terwijl hij het thema van zijn papiertje opdreunt, waarschijnlijk zonder er één syllabe van te begrijpen. Het gaat om “Records, reflecterend aan de prestaties van de atleten als ook de laatste echo’s van onze gedeelde menselijkheid.” 

Zijn laatste zinsdeel sprak boekdelen, hoewel de man zelf waarschijnlijk de taal in dat boek niet begreep.

“We krijgen een beeld van een toekomst waarin de Spelen als het ware zijn verdwenen” leest de NOS man op van zijn blaadje, terwijl het licht dooft en de muziek angstaanjagender wordt.

De vrolijkheid van enkele minuten is totaal verdwenen. Er heerst stilte in het stadion en duisternis. 

“We zullen tijdens de ceremonie symbolen ontdekken, waarmee de Spelen als het ware worden herontdekt.” En daarmee heeft deze NOS laaf van dienst niks teveel gezegd. De regisseur zou een menselijk monument ermee hebben willen bouwen, zoals de gouden plaat, The Golden Record, met menselijke waarden, geluiden en beelden, die het universum in zou zijn geschoten, om aliens op onze aanwezigheid te wijzen en ze hier naartoe te lokken. 

De aardkaart is nu gehuld in een duistere mist. 

Het tafereel doet me denken aan Genesis 1:2: And the earth was without form, and void; and darkness was upon the face of the deep. And the Spirit of God moved upon the face of the waters.

En toen ineens, was er licht! 

Waarna een schitterende gouden figuur met vleugels en sprieten, langzaam in zoeklichten afdaalt vanuit de hemel naar de aarde. Is dit Sol Invictus, de onoverwinnelijke zon, die ook in de openingsceremonie een grote rol speelde? Of was dit het Beest waarover Isaiah schreef “How art thou fallen from heaven, O Lucifer, son of the morning! how art thou cut down to the ground, which didst weaken the nations!”? 

Misschien wel een van de horrorsprinkhanen met gouden kroon uit Revelation negen, die de mensheid voor vijf maanden ondraaglijk zou martelen? 

Of, en dat denk ik, was dit de grote baas van die sprinkhanen. De held van de NASA; The angel of the Abyss, whose name in Hebrew is Abaddon and in Greek is Apollyon. 

Apollo. The Destroyer.

Apollon die zo vaak in verband gebracht wordt, uitgerekend met Bacchus, die een hoofdrol speelde in de opening.

Apollyon die iets verderop in Frankrijk, vlakbij CERN – in het Stade de France uitgebeeld met een cirkel van licht- zucht in de diepste donkere diepten en geduldig wacht op bevrijding door zijn onderdanen?

Zagen we dáár soms het imponerend ritueel van? 

De bevrijding van de Zonnegod, de vernietiger, die pontificaal landt in het midden oosten? Roepen ze hier het einde van de Spelen en de wereld, zoals we haar kennen op? Gog en Magog? 

De eenzame, sierlijke gouden koningssprinkhaan is nu geland op aarde en tuurt onwennig in de mist? Alsof hij iemand zoekt.

“Een dystopische reis naar de fundamenten van onze menselijkheid”, boert de buschauffeur van de NOS er tussendoor. “Een dystopisch beeld, waarin een negatief beeld van de toekomst wordt geschilderd en waaruit de Olympische spirit opnieuw wordt gevonden”. Een Olympische spirit in de geest van Apollo?

Het contrast met de glunderende sporters van een half uur geleden, kon niet groter zijn.

Maar, dat de grote vernietiger zelf zojuist op een uitgestorven aarde is geland, dringt niet helemaal door bij onze NOS verslaggever, lijkt het, want hij praat maar door over de Olympische spirit van verbinding en broederschap. Terwijl Apollyon hier precies het tegenovergestelde komt doen. 

Nee, de NOS bode van dienst, kwettert lustig verder over “de wederopstanding van de Spelen zoals bedoeld door Coubertin. Een wedergeboorte in een nieuwe gedachte.” Maar ik zie een hele andere wederopstanding, waar hier naar gehunkerd wordt.  Een Build Back Better on acid, op een dorre uitgestorven aarde, naar de visioenen van een hele andere God.

Hij stelt zich niet de vraag. “Waarom zou je een wederopstanding willen, als je net de mooiste en succesvolste spelen ooit achter de rug hebt?”

Waarom die begrafenisstemming?

Waarom dat gitzwart?

Laten we het spoor vervolgen. 

We zien nu “de witte ruiter” uit de openingsceremonie, te voet met de opgevouwen vlag van Griekenland naderbij komen terwijl aan de andere kant, de Assassins creed figuur uit de openings ceremonie met een gouden vlaggenstok binnen komt buitelen. 

De Apollyon figuur vindt ze beiden in de mist en ze geven hem de vlag.

Zodra hij, de Griekse god Apollo, zijn Griekse vlag plant, wordt de aarde gehuld in wolken en mist. 

Waarna, Nike, de Griekse Godin van de overwinning boven Frankrijk oprijst. Onthoofd en zonder armen, zoals het beeld in het Louvre. Een symbool van de schoonheid van verval. Een teken van een superieure, maar verloren beschaving. Tegelijkertijd staat dit ritueel voor Isis, de geliefde van Osiris, onthoofd door Horus, hun zoon.

Apollyon kruist bij het zien van Nike zijn armen voor zijn borst. Een teken van onderdanigheid aan Osiris. En laat Osiris nou óók Apollo zijn. 

Een grote vogel vliegt nu voorbij in licht over het publiek.

En nu landen er massa’s witte demonen op de aarde. Ze zwerven om hun meester door de mist. Hij stuurt ze aan. Ze buigen diep en dansen voor hem.

Ze slaan uit alle macht op de grond alsof ze iets wakker willen roepen.  Daar weet CERN alles van. De demonen beelden nu reuzen uit door op elkaars schouders te gaan staan, een knipoog naar de Anakin, de Nephilim, de kinderen van de gevallen Engelen.

Gouden ringen van zes meter hoog worden nu opgericht, als symbool voor de wederopstanding van de nieuwe spelen. 

Nu volgt, no shit. De hymne van Apollyon. Begeleid op een vleugel, die opstijgt met speler en al, als als een gigantische zwarte fallus. De vleugel als rode eikel. 

Het NOS mijnheertje kirt het nou zelf. “Apollon, God van de zon”, maar hij legt de verbinding met de “gouden sprinkhaan man” niet. Tenminste niet voor de kijker.

Nu rollen de gouden ringen, dus geen gekleurde Olympische, opgestuwd door de dansende witte demonen, de lucht in als een ketting over de aarde. Boven de demonen vormt even een duivelskop van ringen, voordat het gouden Olympisch symbool verschijnt en Apollo, de destroyer, op een toren van demonen plaatsneemt. Zijn troon gemaakt van mensen.

Hiermee zijn de spelen herontdekt zegt de NOS laaf. verbinding, vrede, vrijheid samenhorigheid. 

Ja vast. 

Het ceremoniële hoofdprogramma is nu voorbij. Als je genoeg ellende hebt gezien, stop dan hier of drink deze gifbeker samen met mij helemaal leeg. 

Want voor de diehards maak ik het verhaal graag af met het verslag van de optredens en denk ik, een mooie uitsmijter en een primeur.

Er volgt een terugblik op de sporters, met een nadruk op vallende atleten en ongelukken en vervolgens draait de camera boven het Stade de France op 1:44.01. Het ‘wereldpodium’ blijkt ineens de afbeelding van een draak, een beest, Anubis of een Phoenix met een speer. De punt van de speer is Australië.

De band “Phoenix”, wat een toeval, trapt nu het muzikale spits af. 

Hun nummer Lisztomania, een term eveneens gecoined door Heine, naar de gekte rond de knappe Romantische pianist Liszt, is vrij onschuldig. Maar dat verandert als DJ Kavinsky met reflecterende, rode duivelsogen de show overneemt. Met het duistere nummer “Nightcall” 

“I want to show you where it’s dark, but have no fear”, een strofe uit dat nummer, spreekt wat mij betreft boekdelen. Op zijn EP 1986, inclusief SS rune, staat “Kavinsky died in 1986 in a car crash, driving his Testarossa.He re-appeared as a zombie in 2005, with this 12″, “Teddy Boy”, which includes his first hit “Testarossa Autodrive”, and remixes from the legendary Mr Oizo and Arpanet. Since then, he has shown up all around the globe, playing his music to fellow humans. Crowds gathered to witness the miracle: despite being dead, Kavinsky was still alive…”

Wat heeft dit soort inktzwarte muziek met een vrolijk sportief eindfeest voor de hele wereld te maken? Of was dit het “eindfeest” van de mensheid? Gelokt als we zijn, met mooie kleuren en woorden zoals Kavinsky de prachtige blonde Belgische zangeres Angèle, in duet, de duisternis inlokt met zijn betoverende teksten.

Na nog een nummer van Phoenix, dat wordt overgenomen door een onverstaanbaar klanken opboerende Cambodjaanse rapper, geeft een gitarist in een beulskostuum met een zwarte kap en een zwarte gitaar, een gierende gitaarsolo vanaf Australië.

Daarna neemt Air het over met het nogal dubbelzinnige “playground love”. Dan volgt Ezra Koenig, waaraan ik weinig kon ontdekken. En dan komen de speeches. De Franse Olympische topchef eerst, met een boel geronk, vervolgens Thomas Bach van het IOC met mooie woorden; “more inclusive” “sustainable” én de eerste spelen met “full Gender Parity” iets dat we zelf konden bewonderen, toen tijdens het boksen een kerel in rood een vrouw een gebroken kaak sloeg.

Bach verzweeg echter de belangrijkste woorden. “Vous pouvez être fier pour toujours” does not cut it. (zie het einde)

Eenmaal uitgesproken, volgt de Olympische hymne, wordt de vlag gestreken en overgedragen aan de burgemeester van Los Angeles, uiteraard in een rode jurk. Vraag maar aan Sigrid Kaag waar dat voor staat.

Nu volgt een wat minder verfijnd USA promotie gedeelte, beginnend met een driftig adlibbende dame met een zonnebril, die behoorlijk vals en misplaatst, want we zijn nog in Frankrijk, het volkslied zingt. Waarna het weer wat spannender wordt met Eyes Wide Shut acteur en Scientology lid Tom Cruise, die er, na een levenslang dieet van Adrenochrome uitziet of hij 20 is. 

In een voorspelbare, maar voor normies vast heel leuke sequentie, vliegt Top Gun Tom, de Olympische vlag van Parijs naar Los Angeles, poel des verderfs, waar hij uiteraard midden in de heuvels tussen de letters Hollywood landt; een naam met sterke links naar toverij en druïdes. 

Via wat omwegen komt de vlag aan op L.A. beach, waar de Red Hot Chili Peppers optreden, de band bekend van Johnny Cash’s nummer: “Gods gonna cut you down” en het album Blood Suger Sex Magik. Een verwijzing naar de oude meester Aleister Crowley.  

Ze spelen Californication, over de poel des verderfs die Californië is. Hét nummer dat bekend is onder complonauten, onder andere door de zinsnede. “Space may be the final frontier, but it’s made in a Hollywood basement”.

Daarna werden we getrakteerd op een optreden van Satans lieveling Billie Eilish. En ook Snoop Dog, nu zonder Baphometje om zijn nek, laat zijn gepoederde neus zien.

We zijn nu plots weer terug. Bij Leon Marchand en het kleine Olympische vlammetje, in Parijs in het Stade de France. 

Thomas Bach dooft nu de Olympische vlam.

We zijn er echter nog niet.

Want een obese dame, Yseult Onguenet, zingt gekleed in een gitzwarte begrafenisjurk en hoed, als afsluiter, het laatste lied van menig begrafenis. De menselijke zwanenzang “I did it my way.”

Er werd iets ten grave gedragen in Parijs! 

Of het de Olympische Spelen zijn, deze wereld, de Westerse Wereld of alleen de mensen die er wonen, daar ben ik nog niet uit.

Wel ben ik er van overtuigd dat CERN, samen met Thomas Jolly en zijn demonen, er de komende jaren alles aan zullen doen om Apollyon, de destroyer, uit zijn kerker te bevrijden. 

Oh ja en dan die uitsmijter. 

Waarom zei Thomas Bach niet dat de Olympische Spelen van Parijs de beste Spelen ooit waren? 

Daarmee brak hij een belangrijke traditie.

Misschien gaat rouw, niet samen met zo’n optimistische van kreet van eeuwige verbetering.  

Dit was niet zomaar een feest.

Dit was een begrafenis. 

Alleen wie wordt er begraven?

Ik zou even niet in Australië willen wonen.

Deze ceremonie drie keer bekijken en minutieus analyseren, was ronduit slopend, zeker met deze hitte. Dus als je het goed vindt wat ik doe, help mij dan alsjeblieft hier!

Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Deel deze post dan zoveel mogelijk! Ook kun je mijn werk ondersteunen met een donatie!

46 Comments

  1. Tot op het bot gefileerd, dankjewel voor de enorme research die noodzakelijk bleek om tot dit resultaat te komen!

  2. Fijn dat je ook voor mij hebt gekeken, mooie omschrijving, ben ik ook weer op de hoogte. Er worden rare spelletjes gespeeld. Bedankt Jan.

  3. Fascinerend, al die symboliek.
    Hartelijk dank voor de uitleg, Jan.
    Het is weer een “masterpiece”.

  4. Robert van der Salm

    13 August 2024 at 10:27

    Petje af Jan, zowel de analyse als de manier waarop je het weer weet te verwoorden… echt meesterlijk! Zo jammer, dat ‘we’ maar niet uit de bubbel weten te breken om het grote publiek te bereiken, maar misschien is dat minder erg dan dat wij (de complonauten) in deze onheilspellende tijden ongetwijfeld zullen denken; Want hoe duidelijk de boodschap (althans het feit dat ‘ze’ ons willen vertellen dat er iets duisters staat te gebeuren) voor de Superjannen moge zijn, voor de jan-en-alle-mannen gaat dit waarschijnlijk volstrekt boven de pet. Wat ik mij dan ook afvraag, is voor wie deze symboliek nu eigenlijk is bedoeld? Is het toch ook voor het grote publiek bedoeld om (volgens de satanische spelregels) stiekem te vertellen wat ze met de mensheid van plan zijn, of is het misschien ook codetaal bedoeld voor hele specifieke actoren die nu precies weten hoe laat het is en welke acties er van hun worden verwacht? Het doet me allemaal erg denken aan de codeberichtgeving die vooraf ging aan Operation Overlord rondom D-Day…

    • Michael Fijen

      13 August 2024 at 13:54

      Hé Robert ik volg dit ook al zo’n 20 haar, zij kicken daar gewoon op. Dat is ook hun grootste valkuil en je kent waarschijnlijk de uitdrukking wel, hoogmoed komt voor de val. Uiteindelijk zullen ze falen maar ten koste van wat is de vraag. Lees de protocollen van Zion uit 1896 waarin hun hele plan en doel beschreven wordt. Ook Umberto Eco was hierdoor gefascineerd en vormde de basis voor zijn roman Begraafplaats Praag.

  5. Gelezen en gehuiverd, wat een gebeuren in Parijs, heb de Olympische spelen geboycot dus uiteraard niks gezien
    Waar haal je de moed vandaan om het 3 x te bekijken om het te analyseren
    Dapper. Het is uiteraard ook een Wake Up call. Respect Jan. Dankjewel dat we bijgepraat zijn …..en …gewaarschuwd. Be prepared

  6. Als we maar wakker zijn en blijven. Dank je Jan…….

  7. Beste Jan en volgers.
    En HIJ zal lachen.
    Psalmen 2:1-3:1 / SVV
    1 ‭‭Waarom woeden de heidenen, en bedenken de volken ijdelheid?‭ 2 ‭‭De koningen der aarde stellen zich op, en de vorsten beraadslagen te zamen tegen den HEERE, en tegen Zijn Gezalfde, ‭zeggende‭:‭ 3 ‭‭Laat ons hun banden verscheuren, en hun touwen van ons werpen.‭ 4 ‭‭Die in den hemel woont, zal lachen; de HEERE zal hen bespotten.‭ 5 ‭‭Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn, en in Zijn grimmigheid zal Hij hen verschrikken.‭ 6 ‭‭Ik toch heb Mijn Koning gezalfd over Sion, den berg Mijner heiligheid.‭ 7 ‭‭Ik zal van het besluit verhalen: de HEERE heeft tot Mij gezegd: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd.‭ 8 ‭‭Eis van Mij, en Ik zal de heidenen geven tot Uw erfdeel, en de einden der aarde ‭tot‭ Uw bezitting.‭ 9 ‭‭Gij zult hen verpletteren met een ijzeren scepter; Gij zult hen in stukken slaan als een pottenbakkersvat.‭ 10 ‭‭Nu dan, gij koningen, handelt verstandiglijk; laat u tuchtigen, gij rechters der aarde!‭ 11 ‭‭Dient den HEERE met vreze, en verheugt u met beving.‭ 12 ‭‭Kust den Zoon, opdat Hij niet toorne, en gij ‭op‭ den weg vergaat, wanneer Zijn toorn maar een weinig zou ontbranden. Welgelukzalig zijn allen, die op Hem betrouwen.‭ 1 ‭‭Een psalm van David, als hij vlood voor het aangezicht van zijn zoon Absalom. (3–2) O HEERE! hoe zijn mijn tegenpartijders vermenigvuldigd; velen staan tegen mij op.‭

  8. Weergaloos huiverinwekkend beschreven zo als jij dat kan. Dank Heb niet gekeken. Ga het mischien toch maar doen

  9. Manus the Captain

    13 August 2024 at 11:14

    Volgens Dimitri Khalezov, ex USSR nuclear intelligence, had de vrijmetselaarskliek het plan om een Australische stad op te blazen met een nuke.
    Dat zou een grote false flag zijn waarmee global tiranny geimplementeerd zou worden.
    Hij had het over een middelgrote stad van hooguit 500k mensen..
    Ik denk dan aan Canberra, de hoofdstad van Australië.
    Het zou goed kunnen dat ze deze oude plannen weer boven tafel hebben gehaald.

  10. M.J. vd Boogaard

    13 August 2024 at 11:57

    Een waar meesterwerk Jan !!!

  11. Dank voor de analyse heer Bennink. De symboliek is overduidelijk en onheilspellend.

  12. Weer zo’n geniale duiding, nu van de slotceremonie.
    Wat een bergen research en kennis weer, Jan!
    Deze dreiging als het zwaard van Damocles niet eens meer boven maar temidden van ons en nog ziet een enkeling dit nog maar….alles lijkt nog steeds amusement.

    Noir Desir…..Tout disparaîtra mais…le vent nous portera…

  13. De duiding van het slotceremonie Olympische Spelen is zowel angstaanjagend als wakker worden in een open nachtmerrie dat zich afspeelt voor ieder gezichtsveld.
    Met groot RESPECT en doorzettingsvermogen in je analyse Dhr: Jan Bennink

    Het kwaad heeft zich gemanifesteerd om naar buiten toe te treden waardoor zichtbaarheid.
    Wij zijn met velen aldus Kaag.

  14. Mooi omschreven Jan
    Ik heb met open mond naar de ceremonie gekeken, wat daar allemaal gebeurde..

    Heb je trouwens het optreden van sam smith in sziget gezien?
    Het is niet normaal wat er in de wereld gaande is, met al die demonische figuren!

  15. Zoals vaker aangegeven .. U komt er wel .. dank U meneer SuperJan

  16. Pfff ik dacht even dat het dit keer in het Frans zou zijn maar goed ik ben blij dat jij hebt zitten kijken en het ‘even’ uitgelegd hebt.
    Ja ik zal het niet ontkennen, ook ik heb gekeken en wel naar de 100mtr. sprint mannen….. Ben Johnson vs carl lewis.

  17. Indrukwekkend uitermate illustratief onderzoek, Jan!
    Weer gedeeld met mijn emailvrienden.

    De duivelsverheerlijking zien we op meer plekken.
    Letten jullie wel eens op de frontsmoelen van hedendaagse auto’s; en tegenwoordig ook de autokonten…?
    Of de sprieterige insect-achtige straatverlichting van nu?

    Ook Franz Liszt kon er wat van met zijn ‘Mephisto Waltz’.

    • Pieter Le Coq

      14 August 2024 at 14:16

      Grappig ja die “autosmoelen”, valt mij ook op. Auto fronts uit mijn jeugd waren nog vriendelijk, grappig en bijna schalks…

  18. Grappig AIR met playground love, van misschien wel de meest depressieve muziek ooit uit een film van de jaren 90 over een aantal zussen die zelfmoord plegen.
    Ik ben blij dat ik dit satans gedrocht niet gekeken heb.

  19. Geweldig stuk!

  20. Ik ben blij dat je voor mij gekeken hebt Jan en bovenal hoe je alles wat je zag hebt verklaard in het licht van de eindtijd / Openbaringen, prachtig verwoord. Ik zag het zo voor me, terwijl ik geen minuut heb gevolgd van de OS.

  21. Misschien waren het gewoon de zieke hersenspinsels van een geestelijk gestoorde flikker, thomas jolly, die gewoon even de boel wou opnaaien.
    Die idioot van een thomas bach had het over dat niet wetenschappelijk kan worden vastgesteld wat nu exact een ‘vrouw’ is.
    Wanneer wordt de rest wakker en gaan we dit soort addergebroed voorgoed uitroken?

  22. Wat heb je het weer fantastisch uitgespit en gelinked aan de geschiedenis. Dank je wel.
    Ik denk dat zij, die nog wat sturing nodig hebben in het vernietigen van de mens, hierin een bevestiging zien. Het was één en al satanisch symbolisme en dat heb je weer meesterlijk verwoord.

  23. Adriana Duoont

    14 August 2024 at 10:12

    Deze hele verhandeling heb ik dapper tot bijna het einde doorgelezen. Getriggerd door de afbeelding van William Blake, die me meteen terug voerde naar mijn twintiger jaren en de LP Grave New World, die ik grijs heb gedraaid, later op bandjes gezet voor de walkman en nog niet lang geleden zelfs een cd vintage uit de USA laten komen (36 Euro). De titel geeft de inhoud treffend weer, al kan ik het niet met zoveel woorden beschrijven, het blijft voor mij nog steeds een openbaring. Heeft het iets met de Olympische Spelen te maken? Kweet het niet, ik heb niet gekeken, maar toch bedankt voor je verhaal, soms vallen de kwartjes pas veel later.

  24. Dank u wel voor deze analyse. Ik heb het spektakel niet gezien, ook de opening niet.Wel stukjes en beelden er van op de diverse platformen.Het verbaast me niks,en we weten waar het vandaan komt.
    Goede nieuws : ze gaan verliezen, het goede wint, liefde en licht.

  25. Hun einddoel is de vernietiging van de Verenigde Staten en Europa, zodat er geen weerstand kan zijn tegen de opkomst van Eretz Yisrael (Groot-Israël) – wat sinds het begin het doel van het zionistische project is geweest (de blauwe lijnen op hun verfoeilijke vlag zijn de Nijl en de Eufraat). Wij witte goy zijn de amalek die vernietigd moet worden.
    Helemaal bizar is het dat geen enkele atleet dat in de gaten heeft. Ze staan letterlijk op hun eigen begrafenis 😁

    https://t.me/AmalekInternational/5941

  26. Maxima droeg ook rode schoenen met het huldigen, daar was toch ook iets mee?

  27. Jan bedankt!
    Alles wijst naar 2030, de 17 goals van de United nations

    CBDC money (=gemerkt geld) is daarbij hun controle middel. In China inmiddels werkelijkheid. We are screwed.

  28. Wow, ik deze shit show niet gekeken, maar dit lezende zie ik het voor mij.
    Al lezende vroeg ik mij wel af of dit pure deepstate is met veel satanisme, of dat het satanisme werd ge-exposed en ter aarde werd gedragen door het goede, en dus grote invloed van White hats.
    In hoeverre was dit bedoeld om de slapende wakker te maken?

  29. We worden geregeerd door verwrongen geesten.

  30. Liesbeth de Kruif

    21 August 2024 at 14:15

    Diepe buiging, applaus en heel veel dank, Jan voor deze enorme klussen (ook betreft de openingsceremonie dus). Waanzinnig geweldig gedaan.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *