Het is een vreemde tijd. De rust en regelmaat die ik de afgelopen tijd had gevonden en waarin ik een paar van mijn beste stukken schreef, verdween met één fantastisch telefoontje, als sneeuw voor de zon.
Alle creativiteit werd ineens opgeëist, door dié ene kans die ik eenvoudig niet mocht laten lopen.
Bergsma & Bennink. De podcast die vorige week haar vuurdoop beleefde bij Ongehoord Nederland.
De pitch, de demo, de logo’s, de loglines, de banners en intro’s, de spanning, de introductie en de vaak felle en soms gemene reacties daarop. Al dat gefoeter, gejuich en getoeter eiste mijn volledige aandacht en gehele zenuwstelsel op. Er komt veel meer bij zoiets kijken dan je op het eerste gezicht zou denken.
Maar goed. Samen met Sietske een podcast maken bij de Publieke Omroep is me dat meer dan waard.
Denk echter niet dat ik daarom stop met schrijven. Ik ga door. En als we eenmaal onze draai een beetje hebben gevonden, denk ik zelfs dat schrijven en podcasten elkaar enorm kunnen versterken.
En ook al komt de stoom me uit mijn oren, er is nú een gloeiend hete aardappel die dringend geschild moet worden, vóór hij tot puree wordt vermalen in de snelkookpan van de vergetelheid.
Eén enkel woordje, dat maar bitter weinig stof deed opwaaien, terwijl het een bulderende orkaan over de wereld had moeten veroorzaken.
Het “Depopulatie” woord is gevallen.
Een woord dat nadreunt als de term “kanker” in de verder saai voortkabbelende diagnose van een internist. Als het woord “doodstraf” na een routineuze opsomming van het bewezen geachte in een rechterlijk vonnis.
Wat jarenlang door de kudde belachelijk werd gemaakt als een morbide complottheorie, werd, zoals dat zo vaak gebeurt, van verontwaardigd afgedane fictie voor gekken en dwazen, ineens zwart op witte, in marmer gehouwen, keiharde werkelijkheid.
De wereldelite heeft in haar strikt geheime sessie in Stockholm, voor het eerst sinds Wannsee, “depopulatie” openlijk op de agenda gezet.
Die Endlösung der Menschheit.
Het stond op de agenda bij de Bilderbergconferentie; het jaarlijkse allesbepalende ‘Eyes Wide Shut feestje’, waar de elite, schijnbaar onaantastbaar, onder het prikken van een vorkje Wagyu beef, beslist over vrijheid en slavernij, proliferatie en beperking van het gepeupel.
Ik zie ze voor mijn geestesoog, hun gemanicuurde Merovingersduim omhoog of omlaag draaien, boven hun gebraden lamszieltjes met persillade, filosoferend over humane en meer vermakelijke manieren van massa-euthanasie. Prakkiserend hoe ze de kudde geruisloos kunnen ruimen, zonder dat de zwarte schapen te veel onraad ruiken, heibel schoppen en de meute onder hun aanvoering door het onzichtbare prikkeldraad laten breken.
De Bilderbergconferentie. Opgericht door Bernhard zur Lippe in het gelijknamige hotel te Oosterbeek, de plek waar in de oorlog zwangere vrouwen, vanuit het smeulende Ruhrgebied onderdak vonden, lommerrijk gelegen in hét epicentrum van Operation Market Garden; Monty’s militaire waagstuk waar, zo beweren boze tongen, Benno de goedlachse gentleman gangster, de charmantste geheim agent des Führers, Ian Fleming’s role model voor 007, de van vlag en vaandel gevluchte, nochtans als verzetsheld verkochte hyperopportunist, een opmerkelijke rol speelde in de geallieerde nederlaag.
Benno’s knusse Konferenz van Malteser Ridders en Rozenkruisers, die ook nu de Spongebob- en Ferrari fan zelf, zijn pijpje laat opgloeien aan de vlammen van het vagevuur, nog trouw wordt bezocht, door diezelfde familie Zur Lippe. Zoals de opvallend onsterfelijke Beatrix en dit jaar Willen Alexander, samen met Karin Ollongren en David van Weel. Naast prominente vertegenwoordigers van andere discutabele roofridder families uit binnen en buitenland, zoals de Rappardjes en de Wallenbergjes, geflankeerd door Albert Bourla, de Pfizer crime boss.
“Depopulation.” Het staat er gewoon.
De elite wil niet alleen van ons af. Ze hebben nu ook het lef ons dat open en bloot te laten zien. Al zullen ze met “mouth breathers”, nooit de morbide details delen, hoe ze dat Huzarenstukje realiseren.
Maar ik heb wel een idee hoe ze de wereldbevolking, tot een voor de elite behapbaar aantal van 500 miljoen slaven, laven en werkmieren terug willen brengen. Het is een elkaar versterkende mix van lomp geweld, geraffineerdere methodes en zelfvernietiging.
Zijn zij immers niet al lang bezig, met hun morbide agenda? Sterker nog. Staat “depopulation” nu ineens pontificaal in de papieren, omdat ze denken dat niemand hun plannen nog kan stoppen?
Het is 2025. En kijk eens om je heen!
In Oekraïne, Iran, Libanon, Syrië, zijn verwoestende oorlogen uitgebroken, met miljoenen doden, terwijl de westerse grootmachten een “game of irradiated chicken” spelen door kerncentrales in Oost Oekraïne en verrijkingsinstallaties in Iran te bombarderen en de nucleaire bommenwerpervloot van Rusland met drones aan te vallen.
In laboratorium Gaza wordt tegelijkertijd het concentratiekamp van morgen vormgegeven; de horrorversie van de ons als lieflijk, schoon en handig verkochte 15 minute city, waar je niet uit kan ontsnappen, waar je altijd onder schot wordt gehouden door cameras en drones en uiteindelijk machinegeweren. Het concentratiekamp van de toekomst, waar geen enkel plekje overblijft, om je te verstoppen. Waar Palantir’s X-ray ogen dwars door de muren van je appartementje, kunnen zien wie je bent, wat je doet, wat je denkt, wat er in je ‘Minority Report’ staat en of je al een ‘extermination code’ achter je naam hebt.
Maar de mensenkudde zwijgt.
Het is 2025. En de oversterfte, die ontstond na het massaal prikken van de bevolking weigert af te nemen. Die lijkt drie jaar na dato zelfs door te stijgen. Jonge mensen vallen om op het sportveld, op tribunes of het strand. Alzheimer en turbokankers grijpen om zich heen, de levensverwachting daalt.
Maar de kudde zwijgt.
Het is 2025. En bijna niemand heeft nog kinderen, tenminste in het blanke westen en Japan. Verliefde stelletjes zie je amper. Kinderwagens zijn een zeldzaamheid. Men wordt liever ‘hotel de botel’ op een AI vriendinnetje op een smartphone die met zijn warmte en straling juist zorgt dat kinderen krijgen steeds moeilijker wordt gemaakt. Terwijl onze lucht, ons voedsel, ons water en ons weiland, zijn afgeladen met medicijnresten, bestrijdingsmiddelen en zware metalen. En steeds meer mensen rotzooi eten, zonder vitamines of bouwstoffen. En dan is er nog de overal aanwezige porno.
Gratis en voor niets. Dus peperduur. Het sneue, maar verslavend surrogaat voor een lastig vriendje of vriendinnetje, met hun ruzies en liefdesverdriet.
Nu is er Only fans. En Bonny Blue.
Niet alleen de goesting, maar ook de “sperm count” daalt. Er daar is amper nog ontsnappen aan.
En mocht er toch een “ongelukje” gebeuren is er altijd nog abortus.
In Engeland kan dat nu tot aan het moment van geboorte. Moord op een klompje cellen dat kan huilen en ademen en op het punt staat de grote helblauwe ogen op te slaan naar de wereld.
Maar de lammeren blijven stil.
Het is 2025. Het jaar van de inmiddels vakkundig van het internet geschrobde defense inventory site Deagle.com, waar in 2009 werd voorspeld dat uitgerekend Nederland het enige Westerse land zou zijn dat amper inwoners zou verliezen.
De USA 227 miljoen mensen, Groot Brittanie 50 miljoen, Frankrijk 28 miljoen, Duitsland 58 miljoen en Nederland slechts een paar duizend.
Misschien wel omdat Nederland het puntje van de poeptaart is. Het land waar het Bilderberg Hotel in Oosterbeek het middelpunt van is. De plek waar alles wordt gecoördineerd. Waar alles dat bedorven is samenvloeit; een ondergronds kruispunt van vetputten en riolen. Het hoofdkwartier van alles dat van de wereld een glimmende pusbuil maakt. Voor ons een geluk bij een ongeluk.
Maar het is nog geraffineerder.
Het is 2025.
En de elite hoeft niet langer snode plannen te smeden, over hoe ze ons uit kunnen roeien. Omdat we daar zelf keihard mee bezig zijn.
Het ooit zo chique Marie Claire laat haar website vol kalken door Artificial Intelligence columnisten, die de lezertjes volautomatisch vertellen, hoe ze gelukkig kunnen leven.
Overal om mij heen zie ik gezonde jongens en meiden op fat bikes, die helemaal niet beseffen dat ze op een stoere rolstoel rondrijden.
Ik zie de populairsten van de klas trots hun elektrisch aangedreven autootjes bij hun school parkeren, terwijl die karretjes bedoeld zijn voor mensen met een zuurstoffles of ALS patiënten, die zich amper nog kunnen bewegen.
We trainen onze spieren niet meer, maar laten ook onze hersens en onze ziel verslappen.
We worden continu murw gebeukt met schokkende beelden van oorlogsgeweld en extreme ellende. En altijd in angst gehouden.
We laten alles dat ons als schepping Gods uniek maakt, kapen door Artificial Intelligence.
We hoeven zelf geen liedjes meer te schrijven, niet meer te kunnen zingen, te dichten, niet langer een instrument te bespelen. Niet meer te schilderen, te acteren of te regisseren. De menselijke creativiteit, onze Goddelijke vonk wordt uitgedoofd waar we bijstaan. En we laten het gewoon toe, omdat het zo lekker makkelijk is.
Waarom zou je nog op een stralende zondagochtend om 6 uur uit je bed kruipen om een complex opinie stuk te schrijven, de hele dag in een verduisterde kamer, bij 32 graden. Terwijl Grok dat ook kan, binnen een paar seconden en bijna iedereen toch te emotioneel verdoofd, te afgestompt en gemakzuchtig is om te zien of een verhaal geschreven is door een schrijver van vlees en bloed of een software programma.
We maken onszelf, vanzelf overbodig.
We hoeven niet meer te denken, te werken, een auto te besturen, te bewegen, te voelen.
We hoeven niet meer te leven om te bestaan.
Maar bestaan alleen is geen leven.
En dat weten ze bij de Bilderbergconferentie maar al te goed.
Ik heb me halfdood gewerkt aan dit stuk, dus vind je het belangrijk wat ik doe? Steun mijn werk dan hier!
Naschrift:
Voor mijn geteisterde geestesoog, zie ik Peter Thiel, de baas van Palantir, “The Reptile”, zoals zijn anagram verraadt, op een smetteloos perron, in de schaduw zitten. Hij draagt een elegant wit uniform met crème lederen handschoenen en wordt geflankeerd door twee Optimus Gen III Darpa CombatBots.
En als de schaapjes, onder de milde tonen van Mantovani, uit de gerieflijke NS veewagens worden geholpen, scant hij stuk voor stuk hun stamboeknummer. kijkt iedereen even vriendelijk aan, terwijl een van de bots geruisloos de hersenactiviteit monitort.
En als hij pupilreflex noch hersengolven constateert, volgt de gang naar de smetteloze ruimte, waar de bruikbare organen worden uitgenomen, die elders vast beter tot hun recht komen. Zonder verdoving uiteraard, want verdoofd waren ze al jaren.
Gebruik nooit AI om te creëeren, blijf sporten en bewegen. Eet zo gezond mogelijk. Maak kinderen, blijf gelukkig en gezond. Blijf denken en discussiëren. Alleen zo kunnen wij uiteindelijk de elite verslaan. Door te leven.
Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Deel deze post dan zoveel mogelijk! Ook kun je mijn werk ondersteunen met een donatie!
