Het verleden voorspellen kan iedereen! Mechanismes onder complottheorieën die maar al te vaak bewaarheid worden. 

John William Waterhouse. The Crystal Ball.

In de laatste aflevering van de Nare Jongens podcast, (53:20 min) probeerde Bas Paternotte, bijzonder eervol, mijn manier van complotdenken te duiden. Maar hij maakte er zo’n puinhoop van, de schat, dat ik dacht, laat ik nou eens proberen zelf wat mechanismes op te schrijven, waarom en hoe ik doe wat ik doe. Een egodocument dus, maar misschien wel opportuun in de mêlee der gebeurtenissen. En wellicht een beetje leerzaam. Ik kon lang niet alles opschrijven, want dit onderwerp is eigenlijk een boek waard, dat ik misschien nog wel eens schrijf.  

Ezekiel 33:6 – But if the watchman see the sword come, and blow not the trumpet, and the people be not warned; if the sword come, and take any person from among them, he is taken away in his iniquity; but his blood will I require at the watchman’s hand.

Tot op het moment dat de coronadictatuur mijn laatste restje vertrouwen in elites en overheden als grijze blubbersneeuw liet wegsmelten en ik in een Hvergelmir van symbolen, rituelen en samenzweringen, mijn zoektocht begon naar hun oorsprong en beweegredenen en voor ik definitief de kant koos van de contramine en het van geld en gouden kansen afgesloten wappiedom, was ik zelf integraal en enthousiast onderdeel van die monsterlijke machine. 

Ik werkte enthousiast mee aan de allereerste campagnes om de euro te introduceren, verkocht sigaretten aan kinderen, schreef campagnes tegen “broeikasgas”, werkte enthousiast mee aan de marketing rond de Gay Pride, voor Groen Links en maakte nog net de komst van de eerste ESG-propaganda mee. Een vrolijke ansichtkaart, die enthousiast werd rondgedeeld op een congres van een ministerie waar ik de communicatie verzorgde. Notabene, de laatste agency waar ik werkte, werd slechts enkele jaren later hét bureau van alle covid campagnes.

In dat “vorige leven”, toen ik nog dacht dat de aarde rond was, God een leugen is, ik NOS journaal keek, BNR luisterde, en nog geen Russisch sprak, voordat mijn grote mond, me volstrekt onmogelijk maakte en mijn branche wegzonk in een draaikolk van racistische deugkots met stukjes regenboog, werkte ik met veel plezier en succes in “de reclame”.

Ik heb het allemaal meegemaakt. De logge netwerkbureaus met ijskasten vol wodka en bier, de hippe boutique agency’s, de pitches, de prijzen en de pitspoezen. En ik had zelfs mijn eigen tentje in Amsterdam Zuid: Bennink Bicker Caarten.

Ik was goed in mijn werk. Minder bedreven in de marketing van pindakaas of maandverband, meer thuis in de strategie achter complexe producten en diensten. Met het terugbrengen tot de essentie van onontwarbare kluwens aan belangen en eigenschappen als forté. En bovendien was ik een getalenteerd bedelaar voor zielige en zieke kindertjes.

Op de vraag” vertel eens een grappige sterreclame die jij hebt gemaakt, moest ik doorgaans het antwoord schuldig blijven. 

Naarmate ik groeide in mijn rol, mocht ik vaker meedenken én meepraten in de toppen van de piramides en de troonzalen van corporate kastelen. 

Een ongeremde hofnar met een talent voor twitter, is nu eenmaal waardevol, voor de klasse van mensen die de hele dag worden omringd door slijmballen en jaknikkers; ministers, Kamerleden, leiders van politieke partijen, presidenten en partners van multinationals, banken en de directies van grote NGO’s. 

Ook werd ik tot mijn verbazing wel eens uitgenodigd voor denktanks op het hoogste niveau, in een setting die erg aan het World Economic Forum deed denken. En zo mocht ik nu en dan, in mijn korte broek, een vorkje kaviaar meeprikken in het penthouse van een Rotterdamse wolkenkrabber. 

Ik frequenteerde de achterkamers van Haags congrescentra, kamers met prachtig uitzicht over de Amsterdamse Zuid As, afgehuurde strandtenten en eeuwenoude grachtenpanden met de lucht van Havanna’s en gepolitoerde tafels. 

Ik maakte, in dat vorige leven, uit eerste hand mee hoe machtige mensen denken, hoe snel ze schaakten en schakelden, hoe ze spiegelden, duelleerden, uitdaagden, projecteerden en leerden, hoe ze de tekens van de tijd interpreteerden en zorgvuldig de piketpaaltjes voor de nabije en verre toekomst uitzetten. En hoe intens stupide en leeg juist anderen zijn, waar je, gezien hun statuur, veel meer van zou verwachten.

Ik zag hoe de hiërarchie van de macht zich als een kristal om bepaalde mensen vormt en hoe wonderlijk groot het respect van uitgerekend die mensen is, voor dwazen en vrijdenkers; outsiders die hen bij konden houden.

Ik werd verliefd op hun intelligentie, rust en talent om dwars door de bullshit, gevlei en het gejamaar van assistenten en onderkruipers, direct tot de kern te komen. Schroeiend eerlijk, niets ontziend, veeleisend, extreem nieuwsgierig, maar wars van zijstraten. En hoe ze met een half woord hun roedel op scherp en “hup, aan het werk” konden zetten.

Het is met recht een aparte klasse van mensen.

Neem me niet kwalijk dat ik hun namen noch hetgeen in die bijeenkomsten besproken is, verklap, hoewel daar weinig is gezegd dat nu nog opzien zal baren. Ik geloof in de rules van Chatham House en er zit wat mij betreft geen houdbaarheidsdatum op discretie, ook nu ik mezelf nadrukkelijk buiten hun wereld heb geplaatst en velen van hen mij inmiddels als een ideologische, op zijn minst hinderlijke, tegenstander zullen beschouwen.

Maar het staat mij wel vrij om gebruik te maken van de lessen die ik in die pakweg dertig jaar professioneel strategisch denken heb geleerd, de eigenschappen en eigenaardigheden van hun strategieën en de zwakke plekken in virtuele kasteelmuren, ook nu ik diametraal tegenover hun wereldbeeld en hun bedoelingen met de mensheid sta. 

Ik heb in die dertig jaar veel gezien, bijvoorbeeld hoe de meest ingrijpende ideeën van de elite een zachte landing in de werkelijkheid krijgen. En pretendeer aan de hand daarvan vaak te kunnen voorspellen waar het ingezette pad naartoe leidt.

Zo is daar altijd de grote wens om stapje voor stapje, treetje voor treetje, een groot doel te bereiken, zonder dat de mensen er erg in hebben. 

De kunst om iedere ophef te voorkomen. De aversie tegen de overpromesse. En de eis nooit de lus te verkopen, waar je later in kan worden opgehangen. 

Hoe belangrijker de boodschap of de gewenste verandering, hoe groter de gemeenplaats, hoe meer consequenties een beslissing, hoe onnozeler en vanzelfsprekender de communicatie eromheen.

“Europa, best belangrijk”, “De euro wordt van ons allemaal”. Iedere slogan met “…dat doen we samen” of “…dat doe je voor een ander.” spreekt wat dat betreft voor zich. 

Hoe controversiëler en ingrijpender, de plannen, hoe geruislozer en nietszeggender de campagnes. Sussend, kinderlijk en bijna hypnotisch.

Hoe flauwer de boodschap, hoe scherper het doel en hoe verstrekkender de gevolgen.

Soms worden tientallen jaren geduldig en in stilte de strategisch uitgezette paden gevolgd. Tergend langzaam wordt het vuurtje onder ons, de kikkertjes, opgestookt. 

Hoe denk je dat Q en de Simpsons, vaak op de dag nauwkeurig, de meest bizarre gebeurtenissen kunnen voorspellen?

“Zet de knop om tegen het broeikasgevaar.” is mijn zinnetje, het moet 1997 zijn geweest. Nu, 27 jaar later pas, zitten we in de apotheose van de klimaatchaos. En is de slogan inmiddels aan een tweede leven begonnen.

Ook is er een snellere methode, die direct in tegenspraak is met de vorige strategie; een grovere, meer spectaculaire manier om met een communicatieve hink, stap sprong, grotere, schier onbereikbare, ondenkbare doelen te bereiken. 

De shocktherapie, de abrupte paradigma shift, waarmee op surreële wijze, op het allerhoogste niveau een strategisch pad wordt ingezet, een moment van totale vervreemding, een magische trendbreuk met de geaccepteerde realiteit, die met spot, hoon en “dat kan toch niet waar zijn” wordt ontvangen.

Dit is een strategie die alleen kan werken als bij de media, de politiek en het bedrijfsleven vrijwel alle neuzen en armen dezelfde kant op wijzen. Omdat de illusie immers totaal moet zijn.

Er wordt dan vaak gebruikgemaakt van gevoelens van een ondefinieerbare doodsnood, die groteske aardverschuivingen in paradigma’s en de bijbehorende maatregels rechtvaardigt. “Larger than life” bedreigingen. Vaak onzichtbaar, ondefinieerbaar, geur en kleurloos, die mensen ertoe brengt om in paniek WC papier te gaan inslaan.

Covid anyone? Stikstof? Klimaat? UFO’s? 

Juist.

Zo wordt het volk plompverloren steeds op een nieuwe glijbaan gezet, die daarvoor onbespreekbaar en onbegaanbaar was, waarna langzaam en steeds sneller de route naar het einddoel wordt gevolgd, terwijl terugkrabbelen onmogelijk is geworden. 

We moeten immers beschermd worden tegen het grote gevaar. De alien, de boogyman, het virus, de tsunami!

Een volk dat afgesloten is van alternatieve stemmen en nieuwsbronnen en blind vertrouwt op de gelijkgeschakelde mainstream van NRC tot Nieuwsuur, van New York Times tot Geenstijl, is in zo’n situatie reddeloos verloren… Bas.

Een ezelsbruggetje.

Als je bij een boodschap, geuit vanuit een positie van autoriteit, denkt. “Dit kunnen ze niet serieus menen”. “Dit moet een grap zijn.” Ga er dan maar vanuit dat het de stinkende bloem is van een plantje met hele diepe wortels, van zorgvuldig voorbereid beleid dat de komende jaren in “lock step” zal worden uitgevoerd.  

Stelling: Als je bij communicatie van hogerhand denkt. “Dit kan toch niet waar zijn, is het waar”.

Neem de weggelachen “cowfarts tweet” van Jesse Klaver in 2019. Nu, vijf jaar later, is het lachen om het uitroeien van de Nederlandse boerenstand om stikstof, methaan of CO2 uitstoot, wel verstomd.

Neem de woorden van Frans Timmermans, dat hij alleen voor het torentje terugkomt naar Nederland. Vanaf dat moment wist ik het zeker. Vette Frans wordt onze nieuwe Prins Horror Carnaval.

Die eerste surreële vlerkerige boodschap is het steentje in de vijver, waar de rest van de bakstenen, plonzend in lockstep op volgt, zodra die eerste vervreemdende stap, door de massa schouderophalend getolereerd is.

Iets anders waar je op kunt letten, als je de strategische doelen van de elite bloot wil leggen, is het uitruiken van het “iets te geparfumeerde statement”. De iets te mooie, thematische zinnetjes, die vaak het eindresultaat zijn van eindeloze brainstorms en de raffinage daarvan bij peperdure bureaus als Mc Kinsey en Berenschot. Als Josias van Aartsen over Nederland spreekt als “New York aan de Noordzee”, spits ik mijn oren. Als Trilateral Rob Jetten het vervolgens heeft over “Berlijn aan de Rijn”, weet ik waar de klok én de klepel hangen. En als Eric van der Burg het heeft over ‘s Neerlands “Nigeriaanse migratiepartners”, begrijp ik nog beter waarom Nederlanders in de reclameblokken al vervangen zijn. Je wil immers dat zo’n peperdure commercial nog een paar jaar meegaat.

Als een kersverse lieflijke koningin ván het Nederlandse volk met een tot de nadruk op “dé” ingestudeerd zinnetje. “Dé Nederlander bestaat niet” uitspreekt op een cruciaal moment, weet ik dat hier niet alleen jaren van strategie en filosofie, maar ook een slimme tactiek aan ten grondslag ligt. De zo geliefde novice, kun je immers nog alles vergeven als er te veel ophef komt. Maar de goede verstaander weet; Maxima was niet “een beetje dom”.

Geenszins.

Ook viel me altijd in die hoge torens, de panische angst op voor “het volk”. Het grauw. 

Het alziende oog van grote merken en instanties houdt alles in de gaten en negeert niks. Geen enkele wanklank en al zeker geen al te populaire dissidente meningen of kritiek. En aan de manoeuvres van hun medialaafjes en trollenbrigades te zien, vermoed ik dat dit onverminderd zo is. En dat onwelgevallige ontwikkelingen in opinie en narratief, door middel van propaganda, afleiding en verwarring worden bijgestuurd en gesust, door rattenvangers, picadors en chaos agents, Of niet Johan Derksen? Sander Schimmelpenninck anyone?

De paniek was in mijn tijd al totaal bij het kleinste weerwoord vanuit de burgerij. Iedere kritische tweet, ieder scheldtelefoontje werd bij multinationals tot aan de raad van bestuur besproken en had direct invloed op hele campagnes, tot het intrekken van tonnen kostende commercials aan toe. Een hele directie kon op zijn kop staan omdat één huisvrouw uit Appelscha problemen had met een reclameslogan. Een NGO kon jaren van slag zijn van één vervelend artikeltje in de krant, dat de rest van Nederland allang weer is vergeten.

Dat proces zal ongetwijfeld geprofessionaliseerd en gemorfd zijn nu niet één boze klant, maar hele volksstammen continu op hun achterste benen staan. En er geen stukje glas in de appelmoes is gevonden, maar gif in de spuiten.

Zij zullen overigens zelf veelal niets laten merken van de interne paniek en er zoveel mogelijk het zwijgen toedoen. Maar de invloed van onverwachte en premature kritiek op en het “doorhebben” van hun ware intenties is altijd immens. Zie de ophef rond Lentekriebels of de beruchte Hema cover met baby en seksspeeltje. Bij grote merken, ministeries en instanties dreunt zo’n rel door. Tot aan de raad van BlackRock en tot in de “high towers” van de Verenigde Naties aan toe. Daar ben ik zeker van. En daar geniet ik van. Omdat je, als de maskers af zijn en de plannen geraden, effectief en vreedzaam iets terug kunt doen. Al zullen ze het nooit toegeven.

En daar ligt een mooie rol.

Ik doe precies wat ik altijd deed, Bas. En dat is op hoog niveau meedenken. 

Alleen nu dwars tegen de stroom in!

Ik probeer te ver vooruit te denken, omdat zij niets anders doen dan dat. Tot het einde van de aarde en het begin van hemel en de hel.

Ik probeer hun woorden te duiden, omdat je hun plannen aan hun premature, enthousiaste loslippigheid kunt herkennen. En ik tracht samen met duizenden andere gekkies, wappies, nieuwspioniers, het wereldwijd vertakte konijnenhol zo ver mogelijk uitgraven, om de wortelontstekingen en het licht aan de andere kant te kunnen zien.

Samen proberen we de gebeurtenissen, uitspraken en beslissingen te interpreteren, zoals een archeoloog dat met potscherven en kaakbeenderen doet en schetsen we ondenkbare toekomsten, nu er misschien nog iets tegen te doen is, om mensen te kunnen waarschuwen, wakker te maken voor gevaren die voor de meesten nog ondenkbaar zijn. Denk aan dienstplicht voor onze kinderen, lege schappen en mRNA prikken. Aan Soylent green en het lot van useless eaters.

Ik probeer, met duizenden andere meewarig aangestaarden, intellectuele melaatsen, de tekens aan de wand te zien, de broodkruimelsporen en glijbanen te volgen, de anomalieën te duiden, hun strategieën en doelen te ontmaskeren hun waanzin serieus te nemen, omdat ze altijd ergens ooit precies vertellen wat ze gaan doen. En dan probeer ik liefst ver van te voren, over die wonderlijke werkelijkheid van morgen te filosoferen in podcasts, op twitter en op deze site.

Normies hebben het dan, zeer terecht, over complottheorieën, omdat ze dat ook zijn; “theorieën over de samenzweringen tussen overheden, elites, media en bedrijfsleven die samen bepaalde doelen nastreven”, tot ze complotwerkelijkheid worden en ze als vanzelfsprekend door de massa worden aangenomen. Omdat het nu eenmaal is, zoals het is en de redenen om die werkelijkheid voetstoots aan te nemen, in vele jaren en klein en brokjes en stapjes zijn opgevoerd, via predictive programming bijvoorbeeld. Films als Contagion, Outbreak en Leave the world behind.

Toeval of gewoon pech? Nee! Op bepaalde niveaus bestaan deze fenomenen niet meer. En is alles professioneel, tot in de laatste en kleinste details uitgewerkt.

Maar ik begrijp Bas wel. 

Vaak is de logische conclusie van onze wappiegedachten te gek voor woorden. Ook voor mijzelf ondenkbaar. Grotesk. Maar dat maakt ze niet minder waar of waarschijnlijk. Zeker als je ook het zompige pad van de rede verlaat en je inlaat met de studie naar het Hermetisch denken, de Kaballah, Gematria, de genootschappen en bloedlijnen. Ik begrijp zelf maar al te goed hoe waanzin klinkt.

Het zij zo.

Nederlandse kinderen naar het front in Oekraïne? Deze gruwelgedachte die, zeker na de woorden van Macron en het geglibber van NATO boy, Rutte steeds realistischer wordt, roep ik al vele maanden hardop, omdat ik de bloederige glijbaan tot het einde durf te volgen en helaas zie dat deze roetsjbaan, die begon met een subtiel aangepaste oproepbrief, onherroepelijk in een poel van eigen bloed eindigt. 

Ik twitterde al in 2019 dat de Nederlandse boerenstand eraan zou gaan, ik voorzag vanaf dag één dat Rusland de oorlog zou winnen, voorspelde de oversterfte door de covid vaccins. Al drie twitteraccounts geleden voorspelde ik dat Rutte naar de NATO zal gaan. Ik schreeuw al maanden van de daken dat Frans Timmermans binnenkort zijn gouden bidet, waarop hij kan schijten en vreten tegelijk zal bestijgen, om er pas vanaf te komen als ons ooit zo mooie Nederland is omgevormd tot “Schuim en As” en daarna tot Tristatecity.

En al maanden zie ik de manipulatie van ons weer. Een mogelijkheid die, tot eergisteren bij Op1, TU Professor Herman Russchenberg zat en precies hetzelfde zei, als complotwaanzin werd afgedaan.

Het is een kwestie van de tekens durven zien en verder te durven denken dan het redelijke en het eerlijke. Die tijd is helaas definitief voorbij als deze al ooit bestond en niet altijd al een illusie was.

Maar wat voorspellingen betreft, zit ik er ook soms faliekant naast. Bijvoorbeeld toen ik beweerde dat zowel Ollongren als Kaag, premier van Nederland zouden worden. De freule werd “ziek” kon de druk niet aan en Kaag was zo dreunend impopulair dat een  premierschap volkomen ongeloofwaardig werd en het grotere doel van WEF en VN ging schaden.

 Ook twitterde ik over een allesverwoestende storm, die deze week zomaar het halve land onder water zou kunnen zetten. Iets dat God zij dank uitbleef. De gaten in de duinen zijn echter geduldig. 

Maar fout zitten boeit me niet zo. Ik vind het razend interessant om mogelijke scenario’s uit te benen en te proberen hun strategieën te ontmaskeren. En of ik, of jij, uiteindelijk gelijk krijgt, het doet er niet zoveel toe. 

“Scenariodenken” gaat voorbij aan “gelijk of ongelijk”. Het is een schets van mogelijke paden. En iedere voorspelling die niet uitkomt is een bitterzoet genoegen. En vaak, daar ben ik vrijwel zeker van, een gevolg van een rake voorspelling en premature ophef. 

Het verleden voorspellen kan iedereen!

Het gaat erom de paden naar de toekomst bloot te leggen en de valkuilen en mijnenvelden bloot te leggen. Zodat we er misschien nog iets tegen kunnen doen.

Het doorzien van hun vervolgstappen en het voortijdig doorkauwen en bespreekbaar maken van wat pas veel later op het menu staat -zoals Thierry Baudet al tijdens het referendum, de weg naar de oorlog in Oekraine blootlegde- is het aller, allerlaatste is dat ze willen. Zij verliezen zo de onzichtbaarheid van hun pad, de elementen van verrassing. Rampzalig, zeker omdat ze niet de creativiteit of het mandaat hebben, om hun spijkerzolen lock step, elegant aan te passen aan golven van kritiek en vroegtijdige openbaringen. 

Zo voorspel ik nu, door de gigantische ophef van 2023, dit jaar een hele sobere en “nette” Week van de Lentekriebels, zonder spuitende of soppende lichaamsdelen of als hoer verklede kerels voor kleuterklassen, terwijl ze eigenlijk dit jaar nog een stapje verder hadden willen gaan.

Dit jaar hopen ze stiekem op een premature overtrokken reactie van ouders, politici en gekken zoals ik, die ze vervolgens met “bekrompenheid” en “paniekzaaierij” om de oren kunnen slaan. Dus hou je in, tot je met eigen ogen iets ziet dat echt niet door de beugel kan.

En als ik de plank volledig missla, mag je me gerust keihard uitlachen.

Dat zij er niét om kunnen lachen, daar gaat het om!

De kunst is om te denken wat je ziet en uit te spreken wat je denkt.

Het kostte me vele dagen om dit artikel te schrijven. En dat schrijven is mijn enige bron van inkomen. Dus vind je mijn werk goed, mooi of belangrijk? Ondersteun mij dan alsjeblieft hier!

Mijn nieuwe boek Wolf , gezegend met prachtige recensies, kun je hier bestellen.

Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Deel deze post dan zoveel mogelijk! Ook kun je mijn werk ondersteunen met een donatie!

28 Comments

  1. Jeroen Assink

    1 March 2024 at 08:23

    Prachtig stuk wederom.

  2. Lekker bezig Jan! Mooi om te lezen hoe je woorden tracht te geven aan je eigen gedachtepaadjes. En mbt niet uitgekomen vergezichten, modelleringen waar op basis van politici pretenderen beleid uit te zetten doen hetzelfde als jij bezigt, echter op basis van een gemanipuleerde of verkeerd geïnterpreteerde (niet) te herleiden dataset welke veelal niet wordt vrijgegeven alsmede tbv een kortere termijnvoorspelling. Je geluid en vergezichten zijn meer waard als gemanipuleerde modelleringen welke meer en meer worden aangewend als marketingtool als dat deze ons daadwerkelijk naar een mooie toekomst zullen brengen. Dank!

  3. Pascal Michel

    1 March 2024 at 09:05

    Wat geef je het mooi en duidelijk weer, ikzelf sta er ook zo ongeveer in en verbaas me zelfs niet meer over alle tegenwerking die ik ondervindt.
    Iets met het hoofd boven het maaiveld uitstekende zie ik het alweer aankomen.
    Het is al een gewenning aan het worden en weet hoe er mee om te gaan leuk is het niet.
    Er wat mee doen ten goede van ons allen is de kunst ieder op zijn eigen manier, ik put hoop uit jouw uitleg van de zaken zoals ze er voor staan er is altijd een weg.
    Dank daarvoor
    Helaas kan ik niet doneren daar ik momenteel in de financiële houdgreep genomen wordt door het systeem hopelijk veranderd dit snel dus je houd het tegoed,ondertussen blijf ik je steunen.

    Met vriendelijke groet P.L.Michel

  4. Evert Jan Luchies

    1 March 2024 at 09:32

    Dank voor het delen van je kennis en ervaring(en) Jan.

  5. Kees Claassen

    1 March 2024 at 09:42

    Dank voor je heldere uiteenzetting. Ik moest al lezend denken aan een uitspraak van J. Cruijff: “Voetbal is simpel, maar het moeilijkste wat er is, is simpel voetballen”. Met complotten is het precies zo.

  6. zeer goed geschreven Jan, wij denken er precies het zelfde over. je bent niet alleen. ik moet altijd denken aan de voorspelling die in de bijbel geschreven is en gaat over de brede en smalle weg. Zei die de brede weg kiezen (de weg van de minste weerstand) lopen rechtstreeks naar de verdommenis en zei de smalle volgen zullen tot in de eeuwigheid doorgaan

  7. Hoe mooi en treffende ik al je voorgaande werk ook vind Jan, vind ik dit stuk echt verplichte kost voor de (half)wakkeren die het allemaal wel ongeveer zien, maar nog geen idee hebben hoe ‘zinvol in verzet’ te komen. Jouw stuk is weliswaar nog verre van een concrete blauwdruk hiervoor, maar het laat wel zien hoe de locksteps van Agenda2030 in principe ook weer met een slimme graswortelcampagne stap-voor-stap onschadelijk gemaakt zouden kunnen worden ; Small locksteps for the evil elite, giant unlock-leap for mankind:-) Zou mooi zijn als jij de in het verleden opgedane ervaring en kennis nu kan inzetten voor het bedenken/lanceren van een red pill campagne die echt (unlock)impact zal hebben. Als ik het geld zou hebben, zou ik jou daar graag als campagnemaker voor inhuren:-) Zou je daar overigens in principe wel voor openstaan of ben je (om begrijpelijke redenen) inmiddels (net als Robert Jensen) erg terughoudend met aangaan van samenwerkingen?

    • Ik weet niet of dit een kwestie van inhuren is Robert.

      • Zo zie ik het ook niet Jan; We moeten allemaal ergens onze kaas van kunnen kopen, maar in deze (eind)tijd van “Clear and Present Danger” is alles relatief en vloeibaar geworden… Dus meer een kwestie van samen doen wat nodig/zinvol is om het dystopische tij te keren… Ik denk dat ik (zeker met jouw hulp) ook op een zinvolle manier mijn steentje kan bijdragen, dus als je daar voor openstaat dan kom daar binnenkort graag concreet bij je op terug. Voor nu, een suggestie met betrekking tot jouw X-poll over het sturen van grondtroepen naar Oekraïne; wellicht een idee om de resultaten van die poll op jouw website te publiceren en er een keiharde POLLUMN over te schrijven zoals alleen jij dat kan; Vervolgens laten we http://www.grondtroepen.nl daar op uit komen en dan kijken of het een beetje wordt opgepakt:-)

  8. Olga Molema

    1 March 2024 at 11:29

    OMG Jan zo te lezen hebben we bijna idem meegemaakt. Ik werkte bij een bank en daar in aanraking met het pleps en mijn man met een werkgever uit Loosdrecht. Ik herinner mij de feestjes met Rose en Frank Sinatra muziek wat gedraaid werd door hun kids 🤣, de lijntjes aangeboden op cd hoesjes terwijl je zwanger bent etc. Zo bekeek ik hun als ware het sneue zielige wezens en stond ik daar ver vanaf. Helaas geen russisch of andere taal vloeiend maar dat deert niet, heb wel mijn naam mee LOL. Bij mijn ontwaken was jij diegeen die mij daarbij hebt geholpen en ben daar dankbaar voor. Je weet ik kan niet veel posten over hoe en wat ik denk dus zit vaak op mijn handen, maar meelezen doet ook goed. Ik schrijf dit in de zon en kan zeggen eindelijk na weken in wolken geleefd te hebben. Jij kan dit, het schrijven en je verwoorden als geen ander en ga dit stuk weer delen en hoop echt hoop dat meerderen hun gedachten is anders gaan sorteren en gaan nadenken of het allemaal wel klopt wat voorgeschoteld word. Heb mijn oude moeder wel zover gekregen 😁
    Ik kijk uit naar je volgende schrijven Jan.
    Groetjes Olga!

  9. Johan de Witt

    1 March 2024 at 12:18

    Prachtig geschreven Jan, laten we hopen dat de EU bewoners het ook gaan zien en dat we het niet meer nemen. Of hebben we weer een Franse revolutie nodig om dit te veranderen? De boeren in Frankrijk en België zijn goed bezig, maar helaas geloven ze hier in het BBB en NSC bedrog wat in feite CDA 2.0 is, zeker als je kijkt naar hun stem gedrag. Deze partijen zijn opgericht om het CDA stemvee niet te verliezen en dat is ze goed gelukt, ik ben bang dat tegen de tijd dat de boeren het doorhebben het te laat is voor ze.

  10. Wat ik me van Jan Bennink zijn voorspellingen herinner, is dat hij weken nadat Joe Biden als president was beëdigd, nog steeds heilig geloofde dat Donald Trump zijn presidentschap zou verlengen.

    Nou ja, we zitten er allemaal wel eens naast. Toch?

    • Dat Trump de verkiezingen heeft gewonnen is evident. Dat het ze is gelukt om de pedofiele patient Biden 4 jaar op de troon te houden, is bewonderenswaardig. Ik weet hoe je je reactie bedoelt. Het raakt me niet.

  11. XRP Thailand

    1 March 2024 at 13:15

    Pracht in 1 woord .

  12. Ik vind het knap van je dat je de keuze hebt gemaakt, dat siert je,een rechte rug,
    Lijkt me een muur van een keuze, waarna iedereen je laat vallen als een hete aardappel.
    Mensen met talent kunnen (o.a) in het reclamevak een buitengewoon inkomen vergaren. Maar dan moet je het gewoon niet interesseren voor wie of wat (klant/briefing is koning/end of the road). Eigenlijk is reclame toch een saai mulo-vak.
    Talent en visie (in vele vormen) zijn (ook daar) alleen gewenst zonder eigen mening.

    • Reclame was een prachtig vak.

      • John Berrevoets

        2 March 2024 at 17:08

        Reclames is een vreselijk vak, je bent namelijk dmv taalgebruik, woordkeuze en visuele illusie , mensen aan het bedonderen om iets te kopen. Ongeacht de werkelijke waarde van het produkt. Slechts bepaalt door degene die betaald om het produkt verkocht te krijgen.

        Wat dat betreft is het 1 op 1de frikandel van Hugo.

  13. Pieter Kamper

    1 March 2024 at 16:43

    Een 10 met een griffel dat zegt genoeg! Take care gabber.

  14. Dick Verboom

    2 March 2024 at 07:38

    Tijdens het lezen kwam weer naar boven dat het mij opviel dat toen de NTS overging in de NOS, het journaal veranderde van een kale weergave van gebeurtenissen, wat het hoort te zijn, in een opinieprogramma waarin een richting gegeven wordt.
    Waarom?
    Jan Bennink heeft het hierboven uitgelegd voor ons.

  15. Je eerlijkheid, je kwetsbaarheid is adembenemend. Hoopvol. Dankje Jan.

  16. Jan wat heb je dit rijpingsproces mooi verwoord, ik ben 76 en maak op kleinere schaal hetzelfde mee het NOS journaal was voor mij heilig nu kijk ik nooit meer, kijk überhaupt nog weinig tv. ik ben wakker maar dat wakker zijn is een moeilijke weg omdat mijn omgeving nog niet wakker is en dat botst wel eens zelfs met mijn partner die moe van mij begint te worden maar dat zei zo.
    Ik volg mijn weg ben bij meerdere demonstraties geweest maar kwam er altijd weer gefrustreerd van terug, zo weinig mensen en zo weinig jongelui, daar doe ik dus niet meer aan mee. In mijn familie en kennissenkring ben ik één einzelgänger aan het worden, maar ik laat mij de mond niet snoeren. Dit stuk van jouw moedigt mij aan om door te gaan op deze moeilijke vruchteloze weg door te gaan met het wakker schudden van mensen soms lukt het maar meestal niet. Groet van Sigrid

  17. Simon van Groningen

    2 March 2024 at 20:01

    Prima stuk weer Jan. Beetje meer insights in the Bible (niet denigrerend bedoeld, echt niet) en de toekomst wordt duidelijker. Not Cristal clear. Maar wel de grote lijnen en de afloop. Toch nog eens een podcast doen?

  18. Chapeau Jan, wat een schrijver ben jij! Ik deel “hem” weer, in de hoop op steeds meer strijders en wakkeren…

  19. Prachtige persoonlijke inkijk vol steekhoudendheid.
    Delen!

  20. Dank Jan om ons een inkijk te geven van wat er achter de schermen gebeurt. Heel mooi geschreven. 😍😍

  21. Heel goed stukje, Jan. Slechts één puntje van kritiek: het bijbelcitaat volgende keer liever in onze mooie Statenvertaling.

Leave a Reply to Sharon Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *