Lidewij de Vos. Eén glazen muiltje op een gemaskerd bal vol stampende laarzen.
Mijd de tentakels van angst en woede. Laat je niet meesleuren naar de diepten van de digitale hel.
Een splinter in de voet van de macht. Dat is wat we nodig hebben!
Gek zijn in vrijheid is een privilege.
Het verwoestende mantra van het moeten. Waarom gaan we akkoord met de immigratieterreur?
Jimmy Dijk is de rode erfhond van de elite.
Waarom de wereldelite hun agenda van depopulatie niet langer geheim hoeft te houden.
Deze NATO top is dé apotheose van de eikel. 
A toddler in purgatory. Gaza is a Holocaust in plain sight.
Gaza is de Holocaust in het volle zicht. 
Kunnen wij door de dagelijkse stofstorm van leugens, de realiteit nog wel zien?
Nederland is nooit bevrijd. Alleen 4 mei is er iets te vieren.
Twintigduizend braadworsten en burgers op het Domplein. Dat is de nachtmerrie van de macht.
Een samenleving die haar eigen kinderen niet kan beschermen, heeft geen toekomst.
Met Nederlandse vrienden heb je geen vijanden meer nodig.
Het viel zelfs NPO’s buikspreekpop, Thomas van Groningen op. Over Nederland wordt een gelukzalig, nieuw politiek mantra uitgezaaid.
Een thema dat keurig in synchroniciteit op komt zetten, als de paddestoelen van een heksenkring door de vochtige, naar zoete dood ruikende, bosgrond.
“Bestaanszekerheid”.
Continue reading
Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Deel deze post dan zoveel mogelijk! Ook kun je mijn werk ondersteunen met een donatie!
Pieter Omtzigt. Een zeldzaam goede man. Oprecht, bevlogen en aardig.
Ik kan het weten want ik sprak hem jaren geleden kort bij de patatbalie. En ik heb weinig tijd nodig om een man te peilen. (Dat is bij vrouwen anders, maar ter zake.)
Echter. All Capone parafraserend: “Don’t mistake his kindness for weakness.”
Continue reading
Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Deel deze post dan zoveel mogelijk! Ook kun je mijn werk ondersteunen met een donatie!
Ooit schreef ik dit tegeltje, geïnspireerd op Majoor Marco Kroon. Een voor Nederland zo schaarse oorlogsheld, van wie wij, ondanks zijn in bloed en ingewanden verdiende sporen, op hoge toon eisten dat hij zich, terug van de jachtvelden, als een droog Mariakaakje zou gedragen. Een oorlogsheld, ontluisterd, gevallen, niet door een scherpschuttersschot, maar door een plasje in de gracht. Alleen in Nederland kan dat: “Cor van der Laak gedrag” eisen van je, in dood en trauma gedrenkte commando-oorlogsveteranen.
Natuurlijk mag jij doorlezen. Maar wees fair. Als je dit een goed stuk vind, support mij dan!
Continue reading
Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Deel deze post dan zoveel mogelijk! Ook kun je mijn werk ondersteunen met een donatie!
