Het verraad van Pieter Omtzigt zet een rode streep door Nederland.

The Great Red Dragon and the Woman Clothed with the Sun. William Blake

Gisteravond tekende zich urenlang een anomalie af aan de Nederlandse hemel. Een ragdunne rode kras scheurde ons land in tweeën van Zeeland tot Leeuwarden. Precies op het moment waarop Pieter “Iskariot” Omtzigt, met een kutsmoes de stekker uit de hoop van Nederland trok; de formatie die het uitgeputte volk de regering had moeten geven waar het zo naar hunkerde. 

Een kabinet Wilders dat eindelijk een einde zou gaan maken aan de omvolking, het leegroven van de staatskas, de macht van Brussel, de woke waanzin, de regenboogvlaggen en het slopen van de boerenstand. 

Daar had Nederland immers massaal voor gekozen! Een kabinet voor het volk, maar wel keurig, met fatsoenlijke, goedgekeurde partijen, uiteraard zonder Forum voor Democratie, dat zichzelf door te frivole gedachten, een te kritische houding en flamboyant gedrag, buiten de politieke orde had geplaatst. Zo was tenminste te lezen in de staatscouranten en te horen in de gesprekken met elkaar nablatende staatsburgers. 

Terwijl in werkelijkheid FvD de enige overgebleven oppositie was en een massale stem op Forum de laatste uitweg bood naar het Nederland waar men zo naar hunkerde. 

Veel mensen zagen in die eindeloze rode kras van gisteravond, een bizarre regenwolk. 

Als ‘idiot savant’ herken ik echter een veeg teken, als ik het zie. 

Er ging een rode streep door Nederland.

En ik kon alleen maar bewondering opbrengen voor de grootse en smaakvol gekozen symboliek van dit met woedend rood doorgehaald Nederland. En ontzag koesteren voor het duivelse gevoel voor timing en decorum. 

Dit moment was voor de ‘powers that be’ blijkbaar zo belangrijk, dat kosten noch magie werden gespaard om de dood van ons land aan de hemel te kerven, voor iedereen die het wilde zien. 

Ik begreep de betekenis direct, omdat de machtsgreep van de uit de Brusselse Toren van Babel geparachuteerde grienende gasbuik, de rode draak, die met een lach en een traan, de ondergang van Nederland zal voltooien, nu vrijwel onvermijdelijk is geworden. 

Door mij waarschijnlijk correct voorspeld.

Hoewel natuurlijk nog niks zeker is. 

We hebben nog niet die rustgevende fase van de definitieve fatale diagnose bereikt. 

De oncoloog heeft gebeld dat er een schaduw op de longfoto te zien is, maar dit hoeft in theorie natuurlijk nog geen kanker te zijn. 

Er kan nog van alles gebeuren. 

De nieuwe verkiezingen waar zovele onnozelen op hopen als op een cavalerie die nooit op komt dagen.

Of Pieter Omtzigt die door een wonder terug naar de onderhandelingstafel gezonden, om Wilders alsnog aan de macht te helpen.

Een minderheidskabinet zonder Timmermans? Zou kunnen.

 Of de hemel zou zomaar ineens naar beneden kunnen vallen, waardoor we allemaal een blauwe hoed op hebben.

Zolang Frans Timmermans nog niet definitief in het torentje zit, met zijn pulserende achterwerk op het gouden bidet, waarop hij kan vreten en schijten tegelijk, achter een dashboard met zelf destructie knoppen, zou ik het beste op mijn handen gaan zitten en me niet verder wagen aan voorspellingen.

Maar, zoals ik het ook niet kan laten aan korstjes te pulken, kan ik ook de verleiding niet weerstaan om de rode draadjes door te trekken, die onvermijdelijk zullen leiden tot de minutieus voorbereidde wederkomst van de Heerlense anti Christ en het definitieve einde van ons ooit zo prachtige land.

Draadjes die ik ergens begin 2023 begon op te rapen en die steeds duidelijker leidden naar de “second coming” van het amechtige varken met de wapperhandjes.

Er waren aanwijzingen genoeg. 

Neem het surreële gesprek tussen Frenske, toen nog machtig klimaat tsaar van de EU met een als Juffrouw Jannie uitgedoste Caroline van der Plas op 11 april 2023. Een gesprek vol vrijmetselaarssymboliek in speldjes en handdrukken, waar dode ganzen gul werden uitgeruild voor dode wolven en “ze vooral heel positief waren over elkaar”; een gesprek waarin ongetwijfeld belangrijke varkentjes zijn gewassen en de Nederlandse boeren waarschijnlijk definitief zijn verkocht voor een lifetime supply diepvriesfrikandellen. 

Neem Groen Links dat plots fuseerde met de zieltogende Partij van de Arbeid, een dag nadat Rutte grijnzend zijn zoveelste kabinet om niets liet vallen. Twee politieke kabouters die samen ineens wel goed waren voor een premierwaardige 25 zetels, zodat de doorgaans diep geminachte Frans Timmermans, ineens een fanbase van jewelste kon larpen.

Neem het artikel op BNR.

Timmermans keert alleen voor Torentje terug naar Den Haag’.

Frans Timmermans bereidt zich mogelijk al een jaar voor op een mogelijk premierschap in Nederland. Dat zegt Europa verslaggever Geert Jan Hahn in reactie op het nieuws dat de Eurocommissaris lijsttrekker wil worden van de lijstverbinding PvdA/GroenLinks bij de Tweede Kamerverkiezingen in november dit jaar. ‘Hij keert echt niet terug voor minder dan een plek in het Torentje.’

Dit was het artikel waardoor ik besefte dat stront aan de knikker onvermijdelijk geworden was.  In zijn kringen is het immers gebruikelijk het gepeupel precies te vertellen wat ze gaan doen. Om vervolgens te vertrouwen op de laksheid, de cognitieve dissonantie en uiteindelijk de inertie en de lafheid van de kudde, zodat er zelf in het volle zicht van het slachtmes, geen schaapje is dat ze een strobreed in de weg legt. Iets dat Rutte ook altijd is gelukt. 

Een kwestie van karma en impliciete toestemming.

Hoe bitterzoet smaken mijn druifjes. 

Gelijk krijgen, dwars tegen de communis opinio in, kan je van binnen verscheuren als het fijne gevoel van “zie je wel”, zich mengt zich met bittere rouw over de ontluikende uitkomst van een rampzalige voorspelling. 

Zeker als de nefaste, zich openbarende realiteit, voorkomen had kunnen worden, als waarschuwingen niet aan zoveel dovemansoren waren gericht. 

Ik drink met smaak de zilte traantjes, van beteuterde PVV, BBB en NSC stemmers, die niet de moed konden opbrengen om in het stemhokje een vakje rood te kleuren voor de enige oppositiepartij van Nederland. De minimale daad van verzet die nodig was, maar die te veel bleek voor zovelen. 

Maar het stemt me ook treurig.

Want wat hadden we een mooi land.

Laten we hopen dat alles dat ik in dit stuk schreef de nachtmerrie van een volslagen idioot zal blijken en dat die vreemde streep over Nederland, geen draak, geen rijtwond of dikke rode streep was, maar niets meer dan een gigantische verkwikkende regenbui, die onze lei voor de zoveelste keer maagdelijk schoon heeft gewassen.

Schrijven is mijn enige inkomen. Dus vind je mijn werk goed, mooi of belangrijk? Ondersteun mij dan alsjeblieft hier!

Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Deel deze post dan zoveel mogelijk! Ook kun je mijn werk ondersteunen met een donatie!

16 Comments

  1. Keep ’em coming Jan! Dank voor weer een verbaal meesterwerk. Groet

  2. M J Esselbrugge

    7 February 2024 at 20:18

    Jeetje, wat weer mooi geschreven. Ik moet het vaak wel een paar keer lezen er staat zoveel.

  3. Ik blijf geloven, hopen, tegen beter weten in, in de opstanding van de enige oppositiepartij! Super geschreven, het grijpt je af en toe naar de keel!

  4. Tegen beter weten in voor de voor mijn kinderen en kleinkinderen blijft ik hoop houden. Prachtig weer geschreven.

  5. Prachtig geformuleerd
    Het formatie script komt rechtstreeks uit Hollywood de VS bepaald en beslist we zijn tenslotte buitgemaakt prooi uit 1945

  6. “met zijn pulserende achterwerk op het gouden bidet, waarop hij kan vreten en schijten tegelijk”

    Ik moet hier zo om lachen (ook omdat ik het voor me zie). Ik vind het zo’n smerig ventje. Wie zei het ook alweer Gans Timmermans?

  7. Rina Pelgrum (Cathy)

    7 February 2024 at 21:29

    Luister eens naar Christine Anderson van de Afd. “Zeg nee, gehoorzaam niet. Als we allemaal nee zeggen gebeurt het niet “…… Ik hoop dat ze gelijk krijgt. Het gaat nu wel allemaal in een stroomversnelling.
    Let wel, dit was ook de reden van de stemmenroof in de VS van Donald Trump en ik weet wel zeker ook in ons land van het FvD. Geruisloos overgeheveld naar PVV. Dit is dan wel een tijger maar een tandeloze tijger…….

  8. Sylvia Feldmann

    7 February 2024 at 22:46

    Prachtig verwoord en de somberheid is herkenbaar. Helaas is het gros van de mensen ongevoelig omdat te eenzijdig geïnformeerd waardoor niet in staat om door dingen heen te prikken of, vanwege angst of luiheid, onderzoek te toen en de gevolgen te willen inzien want dan moet men handelen. Wir haben es niet gewusst is zo’n stuk makkelijker. Men zal pas gaan janken als portemonee en vrijheid worden geraakt en die groep is kennelijk nog te klein. We zijn te laat en de MSM heeft het gewonnen. Jammer!

  9. We gaan het zien.
    We gaan het zien …

  10. Ik ben bang dat je helemaal gelijk hebt. Houd vast aan Jezus.

  11. Lekker bezig Jan! schrijf het van je af!

  12. “Gelijk krijgen, dwars tegen de communis opinio in, kan je van binnen verscheuren als het fijne gevoel van “zie je wel”, zich mengt zich met bittere rouw over de ontluikende uitkomst van een rampzalige voorspelling.” geloof dat maar. Nog niet hebbende over wat er komen gaat.

  13. Bedankt voor weer een mooi geschreven essay.
    Ik ben ook bang dat je gelijk krijgt.

  14. Vooralsnog blijft het speculatief met ‘enerzijds-anderszijds’-mogelijkheden.
    Enerzijds de inertie van het kuddevolk dat op commando de snuitluier zonder mokken weer opdoet…
    …Anderszijds signalen dat steeds meer mensen de laatste tijd wakker zouden worden.
    Nederland zou volgens Ab Flipse in brand komen te staan als Timmerschrans aantreedt — al zou het dan wel eens te laat kunnen zijn.

  15. Sprakeloos, fantastisch geschreven. Ik heb er de woorden niet voor om dit te omschrijven.

Leave a Reply to Frans H Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *