Een gedicht voor Laura Bromet.
Een straat van steen.
Geen lachend kind,
of lome bomen.
Een steriel struikje hapt naar lucht
en vind één bromvlieg
tollend om haar plastic bloemen.
Jan Bennink 2021
Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Deel deze post dan zoveel mogelijk! Ook kun je mijn werk ondersteunen met een donatie!
Recent comments