Category: Bennink & Bergsma

Arme lezers, ik verwaarloos jullie.

A horrible abandonment of that what is great.

Maar het is even niet anders.

Twee creatieve sporen tegelijkertijd bewandelen? Daar ben ik niet voor in de wieg gelegd. Ik kom dan al snel tussen de bielzen vast te zitten, onder mijn voortjakkerende “trains of thought”.

Ik heb focus nodig. Eén brandpunt voor mijn ziel en zaligheid.

En hoewel ik, zoals je ziet, probeer het schrijven weer op te pakken, ligt die focus nu vooral op Bergsma en Bennink; de podcast die ik samen maak met Sietske Bergsma. Het programma, waarmee ik zoveel mensen aan het denken kan zetten.

Iets dat jullie allang kunnen.

Bergsma en Bennink vraagt zoveel tijd en denkkracht, omdat wij niet alleen de zaak aan elkaar lullen, zoals een Jinek of Thomas van Groningen. Wij hebben geen veelkoppige redactie zoals de Broer van Roos. Wij doen al het zware graafwerk zelf. We spitten vergeten bibliotheken door en spellen de Testamenten. We pluizen door stapels Russische films en obscure podcasts, volgen alle kamerdebatten en erger nog, alle kletsprogramma’s van NPO, SBS en RTL, opdat jullie die Godsgruwel niet hoeven te ondergaan.

Met lange tanden lezen wij de Donald Duckjes van Sigrid Kaag en Henri Bontenbal, maar we laven ons ook aan Tolstoy, CS Lewis, Kafka, Kierkegaard en Kurt Vonnegut. We bekijken alle partijcongressen en ontdekken zo de bizarste uitspraken. Vandaag haalden we daar zelfs de treurbuis mee. En iedere avond opnieuw scannen wij de normiezenders op diepere lagen van indoctrinatie, naar verborgen belangen en sluipende propaganda.

We volgen jullie leads en tips, scannen het hele internet, en zappen van Israel promotie kanaal “Nieuws van de dag” naar het bloedrode Pauw en de Wit en van VVD66 op Zondag naar het zieltogende RTL Tonight. Alles om opzetjes te ontrafelen en obscure agenda’s boven tafel te krijgen, die onder al die geconfijte narratiefjes verborgen liggen.

We proberen dwars door alle main stream scriptjes heen te prikken, te ontdekken, wat ze met met ons voorhebben. Hun plannetjes bloot te leggen voordat het voldongen feiten zijn. Zodat we onze kijkers nog kunnen waarschuwen.

Geen overbodige luxe in een strijd- en tijdperk, waarin ze ons nooit met rust zullen laten.

Maar goed. Eindelijk heb ik dan de kracht gevonden om op te klauteren uit mijn meso-autistische complotgrot, om wat woorden aan jullie, mijn geliefde eigen publiek te wijden.

Ik ben jullie niet vergeten. En het schrijversbloed kruipt heus wel weer, waar het niet gaan kan.

Het spinnen van een webje van woordendraden over complotravijnen en inktzwarte complonautische diepten. Het turen naar de toekomst, door flarden van gedachtenmist, met vingers, die als vanzelf over mijn toetsenbord bewegen.

Ik mis het en ik mis jullie.

En wat was er júist de afgelopen tijd veel om over te schrijven. Meer mysterieuze en omineuze zaken in een maand, dan in sommige decennia. Zoveel zaken met een putluchtje.

Zo was er de moord op Lisa, het meisje zonder gelaat, die desondanks het gezicht werd van een hetze tegen “alle mannen”, in een spastische campagne die al klaar leek te liggen, wachtend op een onschuldig offer om politiek garen mee te spinnen. Een mysterieuze moord, waarvan de dader net zo etherisch en mysterieus is als het slachtoffer.

Ze zeggen dat “het” een asielzoeker is…

Maar zolang ze het beest niet aan het volk vertonen, waag ik die lezing te betwijfelen. Alles ruikt naar offerrite. Zo werd Lisa vermoord onder het toeziend oog van Marina Abramović. De New World Order heks, “geliefd in Neerlands hoogste kringen”, die stomtoevallig, dwars door de tijd, op het schouwspel neerkeek vanaf een poster op een elektriciteitskastje.

Niets is toeval.

Vlak daarna was er de rituele moord op de mooie blonde Oekraïense Iryna Zarutska, van achteren de keel doorgesneden, als een offerlammetje geslacht door een monster met dreadlocks in Charlotte, North Carolina. Zomaar zonder reden. Een meisje in een metro, dat zachtjes huilend en opgekruld, leegbloedde, voor de ogen van de camera.

En dat terwijl ze, volgens sommigen, al eens eerder aan haar einde kwam, in Bakhmut, aan het Oostfront.

En dan was er nog de openbare terechtstelling van Charlie Kirk. Een schouwspel dat meer vragen oproept dan ooit beantwoord kunnen worden. Een cynische politieke aanslag waarvan de complexiteit, de moord op Kennedy ruimschoots overtroeft. Opnieuw een rituele moord die alleen maar vreemder wordt, naarmate er meer bekend wordt.

Want wie waren die body guards met hun handsignalen en rare reacties op de moord? Waarom filmden ze alles met hun bril in plaats van eerste hulp te geven? Waar was de ziekenwagen? Waarom was er geen bloed? Waarom was er geen post mortem op Charlie? Geen echte begrafenis? En wat was nou het wapen? Het kan geen 30.06 cal. kogel zijn geweest, zoals de autoriteiten beweerden, omdat je met zo’n kaliber een neushoorn aan flarden schiet.

Was het de “lapel microfoon”? De vreemde camera achter zijn rug? De schutter, verborgen achter de kamerplant aan de zijkant? Was het die kerel die driftig aan zijn hemdsmouw stond te trekken? Of keken we soms met zijn allen naar een AI schouwspel. Een digitale fata morgana? Waar zijn alle beelden van al die filmende mensen?

Wie zat erachter? Was het de Mossad waar Charlie Kirk doodsbang voor was in zijn laatste dagen? Was het Trump zelf om de evangelische Christenen massaal achter Dark MAGA te krijgen? A match made in Hell, omdat Charlie dood meer waard én minder gevaarlijk was dan levend? Of was het toch Tyler Robinson, de “tranny loving patsy”?

Hoe zat dat met die stoel die door een tafel gleed? Waarom werden alle datacards uit de camera’s getrokken en werd de “crime scene” de volgende dag al omgespit? Welke boodschap lag verborgen in de bizarre ringen van zijn vrouw, die het plengen van een traan niet lukte. Erika. het modelletje uit de Trump train pageant, dat Charlie “stomtoevallig” in Israel had ontmoet?

Wat was het verhaal achter die heidense MAGA hoogmis, met vuurwerk en glitter, die vooral leek een kruising tussen de begrafenis van Andre Hazes en een TV dienst uit de mega church van evangelist Billy Graham?

En waarom was Turning Point USA al binnen een uur na de moord overgedragen aan glunderende melkmuilen, die “de enige democratie in het midden oosten”, wel een warm hart toedroegen?

Maakte Charlie zich terecht grote zorgen om zijn leven, zoals bleek uit de gelekte whatsapp gesprekken, die in het bezit zijn van Candace Owens?

Zoveel vragen. Zo weinig antwoorden.

En waarom al die moorden, die aanslagen, al die onverklaarbare fenomenen? Al die bizarre schijngevechten om het volk dat zich zorgen maakt te kunnen besmeuren en mensen met kwade koppen tegenover elkaar te zetten en uit te spelen. Zoals we in Nederland zagen bij die Haagse theatershow, met Romeo in de hoofdrol en Els Rechts als stamelende Julia?

Waarom wordt juist nu de door ongebreidelde immigratie veroorzaakte onrust, wantrouwen en onveiligheid tot het kookpunt opgevoerd? Waarom avond aan avond die eindeloze dreiging met oorlogen en pandemieën. En waarom alles tegelijk in een grote bullshit blitzkrieg?

Zou het er mee te maken kunnen hebben, dat een bevolking in angst en onzekerheid, bang voor chaos en aanvallen, steevast haar paniekerige ogen opricht naar de staat, om veiligheid en orde te garanderen?

Zou het zijn om onze aandacht af te leiden van het wanbeleid dat westerse economie en munt, in noodtempo aan de rand van een ongekend diep ravijn heeft gebracht?

Zouden ze ons soms met alle tentakels van terreur en paniek, van woede en onzekerheid, onder hun golven willen sleuren, om ons het laatste zuurstof te ontnemen, het laatste restje fighting spirit? Zouden ze ons in lage energie willen houden, de laatste kracht uit de maatschappij weg willen laten vloeien en de onderlinge verdeeldheid maximaal willen vergroten? Zodat onze vuurspuwende ogen op elkaar zijn gericht en langzaam uitdoven, in plaats dat we ze richten op de puppet masters, zich veilig wanend achter de spiegelruiten van hun torens van Babel?

Zwart tegen wit? Links tegen rechts? Man tegen vrouw? Homo tegen hetero? Arm tegen rijk? Christen tegen Moslim? Oud tegen jong? Iedereen tegen Rusland. En omgekeerd?

Daar wordt toch naartoe gewerkt?

Al die horror, uitgerekend in een tijd waarin falende en diep gehate westerse overheden aanstalten maken om de Digitale ID erdoor te persen, onze laatste vrijheden af te nemen en definitief de surveillance staat in te inrichten…

Door angst gedreven laten wij ons, als we niet heel goed oppassen, opdrijven en insluiten, in een onzichtbaar concentratiekamp van poortjes, scanners en sluisjes en draaien we straks zelf de het toegangshek achter ons op slot.

Denkend dat we veilig zijn.

“Identifizieren macht frei” staat op die poort, in grijze neon letters.

De kraken die “Global Government” heet, bespeelt onze woede, onze angsten en onze gevoelens met vele valse violen tegelijk.

Vermijd de tentakels die ons willen wurgen in woede, angst en onzekerheid.

Laat je niet gedwee meesleuren naar de diepten van de digitale hel.

Want dan lossen we alles op.

Inclusief onszelf.

Leef, heb lief, negeer de propaganda. Lach ze uit.

Kijk naar een laatste herfstbloem, weet dat er een Schepper is die uiteindelijk altijd wint.

En als je het niet meer trekt, laat dan het dagelijks neerdalen in de satanische clown show van media en politiek, maar over aan ons, Bergsma en Bennink. It is a dirty job, but someone has to do it.

Ik ben blij dat ik weer iets voor jullie heb geschreven. Een opluchting. Waardeer je mijn werk? Support me dan alsjeblieft hier!

P.s. Morgen of overmorgen komt er opnieuw een kort stukje. Ik experimenteer wat met lengtes en stijlen.

Gegroet! Jan.

Even een kattebelletje voor mijn favoriete posse. De geweldenaren die iedere keer opnieuw de moeite nemen mijn stukken te lezen en van commentaar te voorzien. 

Lectori salutem, dudes and dudettes! 

Allereerst mijn verontschuldigingen. De tijd schiet de laatste tijd te kort om steeds lange epistels met speklagen van diepgang en parelkoorden van woorden te schrijven, nu het leeuwendeel van mijn energie wordt opgeslokt door de podcast Bergsma en Bennink; het podium dat Sietske en mij de unieke kans geeft om uit de bubbel te breken en via de Nederlandse Publieke Omroep, door hen zelf verfoeide en doodgezwegen onderwerpen als de Bijbel, hoogcultuur, bestuursschandalen en propagandastrapatsen te bespreken. 

Het voelt toch een klein beetje als Hans en Sophie Scholl die in de Reichstag mogen speechen.

Te grappig om links te laten liggen. 

De mogelijkheid om een teek in de vette Hilversumse speknek te zijn; een splintertje in de kleine teen van de staatsomroep, mogen wij niet laten lopen. 

Je kunt onze podcasts hier bekijken. Ze zijn tijdloos, goed gewaardeerd en onderhoudend, hoewel er nog zeker ruimte voor verbetering is. 

Ik ben benieuwd wat jullie er van vinden! Laat me weten in de comments.

Enfin.

Weinig tijd dus, maar dat neemt niet weg dat ik soms toch even mijn pennetje in vitriool blijf dopen. Al was het maar omdat niets mijn chaotische gedachten ordent als schrijven.

Ik wil het even met jullie hebben over de recente uitspraken van Jimmy Dijk, de nieuwe voorman van de Sosjalistiese Partij en zijn, met brede verbijstering ontvangen, voorstellen over erfrecht en kapitaalroof. 

Een kleine recap. 

Jimmy Dijk onthulde onlangs in staatspropaganda outlet “Nieuws van de Dag”, dat hij, eenmaal aan de macht, 75% erfbelasting boven een ton vermogen wil gaan heffen. 

Wat zoveel betekent dat hij het een goed idee vindt dat na je overlijden, jouw huis of boerderij, waar je levenslang voor hebt kromgelegen, en dat misschien al eeuwen in de familie is, wordt wegrukt bij je weduwe en je kinderen. 

En dat alles dat je bezit wordt afgeroomd, tot een magere fooi na, zodat de staat prachtige dingen met jouw zuurverdiende geld kan gaan doen. 

Je camper, je vakantiehuis, je spaarcentjes, je koeien, het gouden horloge dat jij van je opa kreeg, in dienst van Oekraïne, klimaatpolitiek, slavernijvergoeding, regenboogzebrapaden, het COA, guillotines en andere droomwensen van de leiders van de komende Sosjalistiese heilstaat. 

Je bent al snel de klapsigaar. Een euro ton is immers allang geen kapitaal meer.

En daarnaast wil onze Jim, de enkele rijkaard -een ander woord voor werkgever- die nog niet aan zijn stutten heeft getrokken, financieel carpetbomben met 5% vermogensbelasting per jaar. 

Een plan waarvan je op je vingers na kunt tellen dat de mondaine klasse van wereldburgers dit nooit zal accepteren.

Een plan dat er voor zal zorgen dat Nederland nog sneller van kapitaal, talent en welvaart wordt gezuiverd, dan je Dubai, Monaco of Uruguay kunt zeggen. De plekken waar de happy few hun familiekapitaal zal stallen en ondernemers hun bedrijven en investeringen zullen voortzetten.

Veilig ver weg van dit strokartonnen arbeidertje en zijn natte bolsjewistische droom. * 

Ach Socialisme. De filosofie van de afgunst. We hebben het al zo vaak zien proberen en falen. Mensen zand zien eten of elkaar. In Zimbabwe bijvoorbeeld of Stalin’s Sovjet Unie. Omdat hard werken niet langer loont, iedere droom, iedere vorm van creativiteit en ambitie wordt gedoofd en alle talent in blinde paniek het land uit vlucht, desnoods door riolen en mijnenvelden.

Nu is het niet zo vreemd dat een electoraal kansloze communist, kansloze communistische taal uitslaat. Dat een kadaver socialist, de “rijken” wil uitkleden en de koelakken én hun spaarpotje wil slachten ten behoeve van hét proletariaat. 

Maar het intrigeerde me wel, vooral de timing.

Waarom zo’n impopulaire aanval als aftrap voor de landelijke verkiezingen.

Van wie was Jimmy Dijk hier eigenlijk de voorman, de actieleider? 

Toch zeker niet van de klassieke socialistische achterban. De Nederlandse arbeider voor “wiens wil gans het raderwerk stilstaat, als zijn machtige hand het wil”.

De enkele overgebleven “Jan met de pet”, heeft immers allang dat hoofddekseltje verruild voor een geel plastic helmpje en fietst broos met zijn ANWB jopper en dito geklede vrouw, die altijd Toos heet, electronisch voortgedreven langs ’s heren verlaten polderwegen.

Zijn er eigenlijk nog wel Nederlandse arbeiders? 

Is de klassieke achterban van de SP niet allang uitgestorven. Vervangen door robots en hordes en hordes immigranten die helemaal niet stemmen.

De mijnen zijn dicht. Net als de weverijen, Op de bouwplaatsen wordt Pools en Oekraïens gesproken. En de tijd van de massale stakingen, met wapperende rode vlaggen, fluitjes en bouwhelmen, is al minstens 40 jaar voorbij.

De laatste fabrieken, waar nog echt gewerkt werd, sluiten op dit moment knarsend hun deuren, hun directies zoeken een goed heenkomen buiten de polderhel van gekmakende regeltjes en verdwaasde, door de staat aangestuurde knokploegen met blauw haar en neusringen, die zich aan hun hekken ketenen en zich aan het asfalt van hun toegangswegen vastlijmen.

En de overgebleven Nederlandse vakmensen, de gespecialiseerde arbeiders, zoals loodgieters, schilders of dakdekkers, vaak uit Urk, Barneveld of Volendam? Zijn dat niet juist de nieuwe kapitaalkrachtigen, die prompt koers zetten naar De Costa’s, als zo’n Jimmy de Joker kans zou krijgen om zijn verwoestende plannen in werkelijkheid om te toveren?

Zijn er nog wel Nederlandse proletariërs? Is er nog wel een achterban voor de SP? Zijn er nog wel legioenen die zich met deze knalrode wortel voor de neus beet laten nemen?  

Is het niet zo dat de klassieke Nederlandse arbeider, met zijn boterhamtrommeltje op zijn bagagedrager, allang is uitgestorven? En dat de ooit machtige vakbonden zijn geassimileerd en teruggebracht tot zieltogende astroturf-organisaties, die keurig aan het handje van Den Haag en Brussel  lopen?

Voor wie doet Jimmy Dijk deze voorstellen eigenlijk? 
Doet hij het voor zijn in de mist van de tijd opgeloste achterban. Of heeft Jimmy soms een ander plan? 

Waarom zou hij zijn klassieke kiezer die al massaal aanstalten maakt naar graziger poesta’s in Hongarije te vertrekken, op stang jagen met een idee dat iedereen, behalve nietsnutten, vreemdelingen en leeglopers, de haren te bergen doet rijzen. En iedere miljonair pardoes een ticket naar de Dubai of Uruguay doet boeken voor het te laat is. 

Begrijpt zo’n Jimmy niet dat het je openlijk uitspreken voor de roof van het laatste restje door families opgebouwd vermogen, de doodklap voor zijn partij betekent?

Is dit een poging tot communisme in een land waar de arbeider is uitgestorven?

Of is er iets anders aan de hand? 

Het plan van Jimmy Dijk deed me denken aan die ridicuul lijkende tweet van Jesse Klaver over koeienscheten. Waarmee achteraf gezien de meedogenloze en uiterst succesvolle anti boeren campagne werd afgetrapt. 

Iedereen was vol ongeloof. Maar het giftige zaadje was geplant. Net als nu.

Jimmy en Jesse zijn vooruitgeschoven posten, net buiten de centrale macht. Herauten die toekomstige onheilstijdingen, voor de troepen uit, alvast bij de kudde in hun oren moeten toeteren. Die de schaapjes alvast moeten laten wennen, dat er in de nabije toekomst beslissingen zullen worden genomen, die nu nog als krankzinnig en ondenkbaar worden beschouwd. 

Door draconische maatregels voor te stellen, treed immers ondanks de initiële verontwaardiging en het ongeloof, meedogenloos het Hegeliaans mechanisme, van These, AntiThese, Synthese in werking. 

Zelfs de meest krankzinnige voorstellen worden door je hersens geabsorbeerd en zijn ineens denkbaar, waar ze eerder ondenkbaar waren. 

Op een voorstel dat “alle eerstgeboren vermoord moeten worden voor het klimaat”, is de kans groot dat er, na initieel gehuil en paniek, een levendige discussie ontstaat welke eerstgeborenen het loodje moeten leggen, welke niet, waarom en wanneer en zo humaan mogelijk. Terwijl de logische reactie, namelijk dat geen enkele eerstgeborene hoeft te worden vermoord, omdat er niks scheelt aan het klimaat, al snel uit het zicht raakt, omdat mensen binnen de waanzin, steevast onderling gaan marchanderen.

Dit erfbelasting voorstel van Jimmy Dijk is opnieuw zo’n schot, ver voor de boeg, om ons alvast te laten wennen aan de dingen die eraan komen. 

Jimmy doet dit voorstel namelijk námens het kartel. 

Hij houdt Timmermans of Bontenbal kundig uit de wind, die precies hetzelfde van plan zijn. Als zij straks met 50% erfbelasting boven anderhalve ton komen aanzetten, is de herkauwende schaapskudde allang weer gewend aan de waanzin en vallen de voorstellen in hun ogen zelfs reuze mee.

De opvallend vlijende tweets van Jimmy Dijk naar Bontenbal en zijn anti Russische boodschappen, zijn tekenen aan de wand. 

Jimmy is iets beloofd.

Net zoals Eerdmans iets moois is toegezegd na zijn pensioenverraad. Een extra stapel bijeengepeilde en door de MSM opgepijpte luchtzetels bijvoorbeeld, waarop makkelijk een zeteltjes in het kabinet te verantwoorden is. Handig als je zelf geen ideologische achterban meer hebt. Zoals de SP en Ja21.

Jimmy hunkert naar een plekje op het pluche, na jaren van SP gepruts en gemonkel in de marge van de oppositie. Met machteloze stumpers als Kant en Lillian Marijnissen. 

Jimmy wil eindelijk de macht!

Een gerieflijk stoeltje in de opperste Sovjet, tussen WEF apparatsjiks, als Timmermans, Bontenbal en Jetten. Om samen het eerste globalistisch communistisch kabinet van Nederland te vormen.

En waarom ook niet? 

Een ambitieuze, rancuneuze kadaver communist als Jimmy Dijk, is precies de persoon, die de hoeders van Agenda 2030 nodig hebben om hun karwei eens en voor altijd af te maken. En ons erbij. 

Jimmy is de rode erfhond van de elite. En dit belasting stuntje was onderdeel van zijn puppycursus.

You will own nothing and be happy. Stalin begreep dit principe als geen ander. En was ook niet te belazerd die blijdschap af te dwingen door met een roestige stang op je gebit te rammen. Die energie kan Timmermans prima gebruiken in zijn nieuwe kabinet.

Thuis heb ik een fluwelen vlag, met hamer en sikkel, en de portretten van Marx en Lenin, uit de tijd die Jimmy zo bejubelt.”Пролетарии всех стран, соединяйтесь!

Het gaat er echt van komen!

Vind je mijn werk mooi of belangrijk? Support me dan alsjeblieft. Dat kan hier.

Naschift:

Wilders, Klaver, Lientje, Eerdmans, Omtzigt… …iedere nieuweling die onderdeel wil worden van de Nederlandse centrale macht, moet een vernederingsrite ondergaan. En bewijzen de eigen achterban glashard te kunnen verneuken in ruil voor een gerieflijk stoeltje in de directiekamer van de BV Nederland. En dit was het examenstuntje van Jimmy Bordkarton.

* Tenzij Jimmy com suis als vanouds een hek met prikkeldraad en wachttorens op de Nederlandse grenzen zetten, maar ja, zo’n hek houdt niet alleen de miljonairs binnen, maar beperkt ook de vrije instroom van immigranten, dus dat zal niet snel gebeuren.