Zondag vierde ik mijn eerste “covid demonstratie lustrum” in Amsterdam. Op de Dam, waar het qua grimmigheid en dreiging een stuk knusser was dan op het Museumplein, het veld waarvan het malse gras na het getrappel van hordes paarden en geplet onder de grove banden van blauwe busjes, zelfs opnieuw moest worden ingezaaid.
In een dik uur zag ik, geplakt tegen de zijmuur van het Paleis, in de kletterende regen, een eindeloze stroom mensen aan me voorbij spoelen. Veel meer dan 25.000 zielen, zo leek het, maar tellen was nooit mijn sterkste punt.
Indrukwekkend was het wel.
Er was iets uitzonderlijks dat deze klaterende menselijke waterval vol kleurige paraplu’s verbond. Deze rivier van gestalten met hun enorme verscheidenheid in leeftijd, kleur en sociale klasse. Deze hele mensheid, variërend van dronkenlap tot directeur. Van schattige kleine meisjes in roze regenjasjes tot oudjes in rolstoelen.
Er was iets dat ze bond, buiten hun afkeer tegen QR codes en medische apartheid en hun hunkering naar vrijheid.
Ik kon er gisteren zo niet opkomen, maar nu zie ik het.
Ik heb geen kwaad gezien.
Geen agressie, geen gebalde vuisten.
Alleen de regendruppels vormden tranen op de uitgelaten gezichten.
De stoet kenmerkte zich door een ontwapenende vrolijkheid, die ik niet kon rijmen met de geselende stortbuien en blijdschap die zich om de paar minuten ontlaadde in een ontroerend oorverdovend gejuich.
Het leek op Jericho.
Maar de muren van de dictatuur staan nog recht overeind.
Er gebeurden mooie dingen.
Zo kwam er een dame naar me toe, die me vertelde dat mijn stukken haar hoop gaven. “Het is andersom mevrouw. U loopt hier in de stromende regen. U bent degene die mij energie geeft.” Dat had ik natuurlijk moeten antwoorden, maar er kwam zoals gewoonlijk alleen een schaapachtig “dankjewel” of zoiets uit mijn mond.
Ik omhelsde een vriendinnetje, dat ik dertig jaar niet had gezien. Had een mooi gesprek met een wildvreemde en had tevreden naar huis kunnen gaan, met mijn druipende, als een stekker balende hond, maar er bleef iets knagen.
I don’t want to rain on your parade.
Wat ik gisteren zag, gaf me 25000 sprankjes hoop en moed, maar met rondjes door Amsterdam lopen, gaan we deze strijd niet winnen.
Ondanks alle “positive vibes” die je voelt als met je neus middenin zo’n uitgelaten optocht staat, zien de miljoenen mensen thuis voor de buis iets anders.
Het lavenlegioen van RTL en NOS, de kuddes gekochte journalisten en cynische opiniescharrelaars zullen er alles aan doen om deze demonstratie en de ook de volgende en de volgende, aan de grijze massa op de driezitsbank te verkopen als een bruine berg stront, vol racisten, terroristen en moordlustig schorem, zoals ze dat eerder deden op het Museumplein en in Washington op 6 januari.
Ze zullen een miniem detail pakken en dat eindeloos uitvergroten, gesauteerd met ronkende teksten als extreem rechts, tuig en terrorisme.
Wie herinnert zich niet het incident van de boeren die de deur van het provinciehuis in Groningen licht beschadigden of het moment dat ze balorig rondreden met een onbeholpen grafkist. Het werd uitvergroot tot epische proporties. Het terechte boerendoel werd snel vergeten, maar de nare geur van geweld en dood bleef nog lang hangen aan de boerenstand.
Zo machtig zijn de media.
Maar ook als er helemaal niets gebeurt, zoals deze zondag, vinden ze wel iets om vijfentwintigduizend lieve mensen, één slechte naam te geven. Een vervelend T-shirt of een ander attribuut waar ze hun spin aan op kunnen hangen, volstaat.
En dan nog, zelfs als alle demonstranten zich zouden gedragen als modelburgers met ANWB regenjassen, gekamde haren en gepoetste schoenen en iedereen geurde naar viooltjes, zouden ze er niet voor terugdeinzen om een figurant tussen de mensen te zetten, die even iemand op zijn bek slaat of zijn rechterarm uitsteekt voor de klikkende NOS en RTL camera’s.
Alles, zodat Yoeri Albrecht, Eveline Rethmeijer, Rudy Bouma en Bart Nijman maar een week lang “Schande” en “Tuig” kunnen krijsen.
Het probleem is dat wij, de kletsnatten, wel beter weten, maar de miljoenen thuisblijvers niet.
Zij zitten op een main stream media dieet zonder “blckbx” en krijgen uitsluitend te zien wat Hilversum en het Algemeen Dagblad ze voorkauwen.
En dat beeld schreeuwt alleen: “Bij deze literblikken bier op straat gooiende rotzakken en tegen de muur aan plassende viezeriken met hun galg, wil je niet horen.”
Vandaar dat de beweging die de straat op gaat om te demonstreren tegen de medische apartheid maar niet wil groeien, terwijl de repressie en de dictatuur voortwoekeren als nooit tevoren.
Niemand wil een wappie zijn.
We zullen het anders moeten doen als we ons land willen “de-monstreren” Als we willen dat er iets verandert is een rondje hossen om de Oude Kerk niet genoeg.
We zullen anders tegen “demonstreren” aan moeten kijken. En er een andere invulling aan moeten geven.
Demonstrare, betekent niets meer of minder dan aantonen. “laten zien”.
Wij mogen niet langer onze positieve energie en onze kennis bewaren voor elkaar, ons enthousiasme niet reserveren voor ons rituele uitje in Amsterdam of Den Haag. Hoe gezellig het ook is.
Als we echt iets willen veranderen, moeten we iedere dag als 25000 ambassadeurs van rede, liefde en vergevingsgezindheid, gaan demonstreren in onze eigen omgeving.
Niet door leuzen te schreeuwen of keihard te juichen, maar door deel te nemen aan het debat, door te ons uit te spreken tijdens borrels en gemeenteraadsvergaderingen, door onze vinger op te steken tijdens ouderavonden. Door op onze eigen schoolpleinen, in ons eigen bedrijf, op onze eigen feestjes en in onze eigen buurt verbindingen leggen en elkaar’s geluid versterken. Door steeds te laten zien hoe het zit. En te laten zien dat we de dictatuur niet pikken.
Geladen met kennis waar zoveel mensen van verstoken blijven, moeten we steeds opnieuw onze vingers durven zetten in de gapende scheuren van het afbrokkelende covid en qr narratief. En iedereen uit de hypnose halen die daar ook maar een beetje voor open staat.
Geduldig de boosheid en uitsluiting trotseren en gaandeweg mens na mens de schellen van de ogen laten vallen.
Het confronteren van je eigen moeder of je collega’s, het opstaan tijdens een schoolvergadering of discussies voeren met je voetbalteam vereist meer moed, dan het trotseren van een peloton M.E’ers, maar alleen door iedere dag te demonstreren tussen de mensen waar we van houden, jagen we de monsters weg uit Nederland.
Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt mij hier ondersteunen.
Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Deel deze post dan zoveel mogelijk! Ook kun je mijn werk ondersteunen met een donatie!
4 October 2021 at 14:53
Echt weer een prachtig geschreven stuk Jan, zoals alleen jij dit kunt.
Zo jammer dat wij in Nederland alleen nog Staats MSM en Kartel TV hebben
In een normale samenleving zou jouw werk op voorpagina’s van kranten staan en zat jij iedere avond in praatprogramma’s om jouw mening, die de mening vertegenwoordigd van heel veel Nederlanders, met verve te verdedigen.
Maar ja.
Wij leven momenteel in een Rutte dictatuur, die zich waarschijnlijk geen ene moer aantrekt van demonstraties.
Daar moeten andere acties voor komen.
Daar hebben we alle Nederlanders inclusief leger, politie, brandweer en ambtenaren voor nodig!
Nederland wordt wakker!!!
4 October 2021 at 15:22
dank je voor dit giga compliment.
4 October 2021 at 18:26
Ik was er bij en herken elk woord van jou verslag.
En ik vrees dat je gelijk hebt, “we slaan nog geen deuk in een pakje boter”. Het offensief werd onmiddellijk ingezet, ditmaal was het de galg. Wat een geschenk voor de Yoeri’s en Bert Brussens!
Maar we groeien, we organiseren ons, we starten professionele video-informatie-kanalen en ruil-sites en burgelijk ongehoorzame mobiele cafe’s ,”ander nieuws” krantjes. en bijeenkomsten. En stemmen op de enige partij die voor ons opkomt. Lokaal en landelijk.
En we gaan zoals jij zeer terecht zegt, ons eigen geluid versterken. we zijn met velen en de schaamte voorbij.
4 October 2021 at 18:48
Je bent een helder denkend mens, bedankt voor dit mooie stuk! Zo is het Jan.
5 October 2021 at 06:05
Hartverwarmend Jan!
5 October 2021 at 09:35
helemaal mee eens.
4 October 2021 at 15:44
Beste Jan, prachtig geschreven weer 👌 Ik vergelijk dit alles met verschillende geloven. En ja, we moeten als het ware een soort ‘zendelingen’ worden. Ik doe mijn best 🙏
4 October 2021 at 16:03
En zo ist. Big Brother zal alles framen. Klein activisme zolang het kan. Als het tegengeluid sterft, is de capitulatie nabij.
4 October 2021 at 16:06
Mooi Jan, heel mooi.
Zoals alleen jij het kan.
Wordt wel eens bevangen door een gevoel van hopeloosheid en hulpeloosheid, maar jouw stukken slepen er me weer doorheen.
Dankjewel.
FlapFriesland.
4 October 2021 at 16:08
Prachtig verwoord. Blijf schrijven, ajb. Ik was er gisteren voor het eerst. Kon niet langer wegblijven. Ik schreef er ook over op Facebook. Alle beetjes helpen…
Wie zijn toch die mensen?
Gisteren las ik een stukje op LinkedIn en op Twitter van mevrouw Dilan Yesilgoz-Zegerius, onze staatssecretaris van Economische Zaken en Klimaat, waarin ze haar verontwaardiging uitsprak (‘Helemaal klaar mee.’) over de galg en jodensterren in de demonstratie van 3 oktober tegen de disproportionaliteit in het coronabeleid en tegen het CTB.
Was je erbij, mevrouw Dilan? Heb je misschien gesproken met Sadiq en Mustafa, beide een jaar of 35? Nog even geen fan van de prik, maar nu 4 x per week naar de teststraat moeten om nog mee te kunnen doen met hun vrienden? Vrienden die wel de horeca in mogen, ook als ze toch corona zouden hebben? Omdat het vinkje in de pas ook dan op groen blijft? Of met Charlotte, 52 jaar, docent op een middelbare school, voor het eerst in een demonstratie? Omdat haar mededocenten de pubers, al vanaf 13 jaar, vooral aanraden zich te laten vaccineren en ze zo de kans ontnemen om zelf kritisch na te leren denken? En dat terwijl we nog niet goed weten wat de vaccins doen op de lange termijn. Simpelweg omdat we die ervaring in tijd nog niet hebben? 13 jaar is nog jong, nog een heel leven voor je.
Of misschien sprak je met de ‘messing with the wrong moms’ groep? Heb je zelf kinderen Dilan? Wellicht begrijp je hun zorg voor hun kinderen? Omdat te jonge kinderen met zeer weinig risico toch indirect worden gedwongen om al een prik te nemen. Zodat ze toch mee kunnen doen met hun vriendjes? Terwijl de risico’s op bijwerkingen steeds meer zichtbaar worden of nog onbekend zijn. We weten het nog onvoldoende. En misschien begrijp je ook dat ze zich zorgen maken over de toekomst? Over wat er nog meer komt? Over de onzekerheid van een einddatum van het CTB? De duidelijkheid en ‘ontzorging’ komen nog niet van jouw regering.
Of sprak je wellicht met opa Jan? En vertelde hij je dat hij gevaccineerd is, en dat het voor hem zelf niet veel meer uitmaakt met hopelijk nog ‘slechts’ een paar goed jaren te gaan. Maar dat hij aanwezig was vanuit de zorg om zijn kleindochter? En wat vond je van de motivatie van Peter en Johan? Twee collega’s, de een wel met prik en de ander niet, beide werkend voor een consultancy bureau. Hoorde je hun zorg? Hen wordt regelmatig gevraagd naar hun QR-code. Geen code, dan thuiswerken. Onrechtmatig handelen waartegen niet wordt opgetreden door jouw regering. Waar ligt de grens?
En je hebt vast ook gesproken met Annie en haar vriendinnen, het vriendinnenclubje van middelbare leeftijd? Ze vertelden je vast dat drie van de vier vrouwen corona hebben doorgemaakt, zij het al weer wat langer dan 6 maanden geleden? En dat ze nu blij zijn met hun brede natuurlijke immuniteit? Maar dat ook zij nu alleen uit eten of naar de bios kunnen na een test? Iets wat in de regio waar ze wonen iets meer moeite kost. En dat soms een paar keer per week.
Ik heb zelf ook corona gehad, Dilan. Ik maak vaak de grap: “ik heb corona gehad voor jullie allemaal”! Net zoals sommige mensen de prik halen, ook voor een ander. Een nobel streven, waarin iedereen zijn overwegingen mag hebben en een vrije keuze heeft om dat wel of niet te doen. Maar waarvan het een wel erkend wordt voor het CTB en het ander, in elk geval na zes maanden, niet meer. En dat met voortschrijdend inzicht. We weten inmiddels dat de prik helaas maar een paar maanden bescherming biedt tegen ernstig ziek worden en overdracht. In tegenstelling tot natuurlijke immuniteit.
En sprak je met de man die met zijn rollator liep? Met daarbovenop een galg? Een uiting van een man die mogelijk met zijn rollator evenmin een paar keer per week naar de teststraat kan. Die om eigen redenen wellicht geen prik wenst of kan; een ogenschijnlijke vrijheid die we zouden hebben volgens jouw regering. En die, ja mogelijk wat onhandig, uitdrukking geeft aan het gevoel van machteloosheid, van opgeknoopt te worden, van geen kant meer op te kunnen? En voor hoe lang?
En ja, de jodensterren en de prinsenvlaggen waren er ook. Sprak je met deze mensen? Nog even los van mijn persoonlijke mening hierover, zie je dat ook deze mensen deel uit maken van onze bevolking? We kunnen wat vinden van de vorm, maar ontslaat het ons van ons verdiepen in de inhoud? In hun beweegredenen? In hun zorgen en angsten? Ik schrijf we, mevrouw Dilan, want ook ik heb daar geen benul van.
Tot slot een welgemeend excuus. Omdat ik jou op mijn beurt eigenlijk ook niet moet zien als ‘representatief voor de voltallige regering’. En omdat ook ik hiermee voorbij ga aan jouw diepere beweegreden en angsten en er niet naar vraag. En omdat ik je wel gebruik als opstapje om mijn stem te laten horen. En daarmee misschien de stem van velen. Ik was wel aanwezig gisteren. Ook voor het eerst. En ik sprak met velen. Met een mooie doorsnede van de mensen in ons land. Het gaf kleur, het gaf inzicht, het bracht verbondenheid en het bracht verwondering. Ik kan het jou, zeker in jouw functie als volksvertegenwoordiger, én een aantal van je collega’s, van harte aanraden.
4 October 2021 at 17:52
Waww mooi geschreven
4 October 2021 at 18:01
Mooi geschreven , mooie demo gisteren .
4 October 2021 at 20:26
❤👍
5 October 2021 at 08:40
Helemaal raak. Ook als ingezonden brief naar alle media verzonden toch?
5 October 2021 at 18:54
Wat waanzinnig mooi geschreven ook, net als Jan!
Mag ik je volgen op Facebook en zo ja, onder welke naam?
5 October 2021 at 20:00
Helaas doe ik niet aan facebook. Wel aan Linkedin.
8 October 2021 at 06:55
Goed hoor!
4 October 2021 at 16:22
Mooi, Jan. Geheel met je eens.
4 October 2021 at 16:29
Mooi verwoord met liefde en geduld wordt dit pandemonium niet gestopt het stopt als de winter zijn intrede doet en de virussen welig tieren en een aanval inzetten op wie weten we pas als hij uitgeraasd is maar dat er onschuldige slachtoffers gaan vallen is zeker bid voor je familie en naasten dat hen dit niet overkomt
4 October 2021 at 20:33
Vrees het ook Nicolas. Mensen laten pas hun overtuiging los als er iets ergs gebeurt/ze in een crisis belanden: door schade en schande worden we wijs. Zo werkt het ego in de mens: het houdt zich vast aan overtuigingen en laat deze niet zomaar los; het zal er juist alles aan doen om deze overtuiging(en) te verdedigen. Wat dan te doen? Geen voedingsbodem meer geven om op te reageren, terugtrekken, afscheid nemen van mensen? The power of Goodbye… ?
4 October 2021 at 17:31
Als altijd steengoed. Ik preek maar door.
4 October 2021 at 17:37
Soli Deo gloria!
4 October 2021 at 18:06
Ik zet je af en toe uit op twitter maar dit is wie je bent. Helemaal warm.
4 October 2021 at 18:40
Jan dit heb je weer prachtig geschreven, ook ik was weer aanwezig zondag en heb genoten ook op het Museumplein de ellende en idioterie meegemaakt, ik ga heel ver met je mee maar om te protesteren in eigen omgeving gast te ver heb ik ervaren en levert alleen maar ruzie op. Vanmiddag even bij mijn middelste zoon die mij ronduit uit lachte en zich afvroeg waarom ik mij zo druk maak, nou simpel voor vrijheid, onzin we zijn toch vrij en dat jij niet vaccineren is een keuze, dit is geen vrijheid, nou voor hem wel en ik was gestoord. Hij zei verder dat hij zich er veilig bij voelt, wat moet jij dan angstig in de supermarkt zijn nee want dat is anders dat is vluchtig contact en dat is niet gevaarlijk ook zijn vakantie vorige maand lag heel anders allemaal. Ik heb het gesprek gestopt want mijn zoon werd steeds feller en boos en dat is het mij niet waard, in de familie zeg ik niets meer hierover, helaas.
4 October 2021 at 18:50
geen ruzie maken, rustig wachten tot mensen open staan voor gesprek.
10 October 2021 at 14:01
Dag mevrouw Oosterbeek en mijnheer Bennink,
Mijn vrouw heeft, om haar moverende redenen, het mrna spike proteine laten injecteren.
Er komt voor mij geen moment voor een gesprek ‘…wachten tot mensen open staan voor gesprek’ met mijn vrouw of ieder ander mens in die omstandigheid.
Moet ik het met mijn vrouw hebben over mijn angst dat in de toekomst zij wellicht kanker ontwikkelt omdat ontspoorde cellen niet meer geremd worden omdat het immuunsysteem door het spike-eiwit ontregeld is.
Lady Nondescript
@NL_Realist
Het ‘vaccin’ doet goed z’n werk. De slapende tumor in mijn vaders nier is plotseling gegroeid, zijn milt is centimeters in omvang toegenomen (hij heeft melyofybrose, maar was al jaren stabiel) en zijn bloeddruk is veel te hoog Triomfantelijk gezicht #Moderna en #Hugo bedankt! https://twitter.com/NL_Realist/status/1446552910905675785
4 October 2021 at 19:08
Mooi geschreven Jan: ‘…met rede, liefde en vergevingsgezindheid…’ de goede boodschap brengen. Ik vind het lastig, maar je hebt gelijk. Met driftig retweet’en en schamperen lukt het in elk geval niet. Ik liep ook mee met de parade van de verzopen katten… en de stemming was ondanks het weer goed. Bijzonder toch wel. Dank weer voor dit hart onder de riem!
4 October 2021 at 20:14
Prachtig weer dit stuk Jan. Blij te lezen dat je na gisteren toch weer inspiratie had. Je hebt zo gelijk….. Maar moeilijk is het wel: mensen bereiken merk ik. Je vecht soms echt tegen de bierkaai. Mijn hele gezin, kinderen , kleinkinderen en mijn man zitten gelukkig op dezelfde lijn. Mijn ouderlijk gezin van vroeger niet. Allemaal gevaccineerd. Aanraken van de meeste is er niet meer bij. Oudste zus wilden ons niet meer op haar verjaardag hebben. Allemaal toch intelligente mensen, maar ze blijven echt de bullshit volgen van de MSN. Mijn zoon was er gisteren zoals altijd ook. Trots op hem. Maar klopt Jan: het is niet genoeg dat demonstreren. Het zal anders moeten….. Dankjewel weer voor je woorden.
4 October 2021 at 20:43
Ik snap je punt Jan. Volledig. Het dilemma dat ik ervaar is echter dat cognitieve dissonantie, of beter massavorming, gecreëerd door angst, elke discussie of overdracht van feiten blokkeert. Alsof je tegen een muur aanloopt. Sterker nog, als je het verkeert aanpakt, versterk je de verdeeldheid alleen maar. Dit is echt verschrikkelijk goed doordachte marketing 4.0, en we moeten echt goed nadenken welke marketingstrategie we hier tegenover zetten. Ik ben er nog niet uit.
4 October 2021 at 20:52
Luister naar Mattias de Smet.
Hou je oren gespitst voor twijfel.
Ik heb veel geliefden niet kunnen overtuigen. Maar anderen zie je toch twijfelen. En dan moet je voorzichtig toeslaan. Soms helpt het.
4 October 2021 at 21:23
Dank, ga ik doen. Je hebt gelijk, heel veel mensen zijn en blijven onbereikbaar, maar er is een deel dat twijfelt.
5 October 2021 at 01:01
Ik zag je staan, geplakt tegen de muur van het paleis. Je was, zo leek het, verwikkelt in een intens gesprek, maar je keek even opzij.
Ik dacht… “Hey die man… die man die ken ik!”
Een minuutje bleef ik nadenken over wie die grote man toch was. Na het lezen van dit stuk viel ineens het kwartje, het was Jan Bennink! En ja, die ken ik!
‘s Ochtends om 9 uur vertrokken van huis, ‘s avonds om 8 uur weer thuis, een hele onderneming om met mijn gele plu in een gele poncho het toegestane rondje in de regen te lopen, maar na demo nummer 8 was er thuis op blxkbx de herhaling, dat was toch echt een verandering.
Wel leeg na afloop. Nee… het is niet genoeg. Dit doet hij tij niet keren. Echter, de volgende keer sta ik er weer en ik hoop dat ik jou dan ook weer zie.
Met mijn hele familie praat ik dagelijks de coronabullshit van mij af. Mijn schoonfamilie is lid van de covidcult, maar volgens hen hebben wij de Wachttoren in de hand. Niets aan de hand joh, laten we het vooral niet groter maken dan het is. Of… je kunt het maar beter accepteren, anders heb je geen leven meer… en dat klopt.
Ignorance is bliss. Voor veel mensen smaak de biefstuk nog te goed, maar ook zij krijgen ooit een taai stuk voor de kiezen. Zullen ze dan doorbijten of zich verslikken? We zullen het zien…
Bedankt voor je mooie tekst Jan! Een traan liep over mijn wang.
Liefs,
Esther_mvg (met vriendelijke groet 😉
5 October 2021 at 08:42
Bedankt Jan.
5 October 2021 at 09:00
Graag gedaan!
5 October 2021 at 08:49
De demonstraties kun je zien als een pauze bij het echte demonstreren. Of manifesteren. Zoals je zegt; in je eigen omgeving wordt het echte werk gedaan. Vooral door het ‘goede voorbeeld’ te geven, beter nog dan preken en pushen. En dan treffen we elkaar eens per maand, lekker in het openbaar, om even te vragen hoe het gaat. Verbinding te zoeken, tips en trics uitwisselen, en dan weer lekker opgeladen naar huis om met goede moed het werk voort te zetten.
5 October 2021 at 08:59
exact
5 October 2021 at 09:53
Dankjewel voor je weer ontzettend rake tekst Jan. Het is altijd een verademing om jouw visie op het geheel te lezen. Eigenlijk kan ik me er alleen maar bij aansluiten. Ik was er ook zondag en hoe ‘ gezellig’ het ook was, dit gaat geen verschil maken. Terwijl ik daar loop zie ik ze in my minds eye in Den Haag in een deuk liggen om al die ‘ zielepoten’ die netjes via een van tevoren uitgestippelde route lopen al zingend over vrijheid. Is het fijn om te doen? Ja dat wel. Want gewoon even tussen vrolijke mensen lopen, die verbinding voelen ( en dat is toch echt anders dan met woorden voor mij) , dezelfde energie voelen. Ik liep er met pijn en moeite door fysieke problemen met het beeld van mijn kleinkinderen op mijn netvlies. Voor hun. Zodat ze later weten dat oma heeft gedaan wat ze kon. Hopelijk ooit met succes, maar het is niet afdoende, dat weet ik. We gaan er deze oorlog niet mee winnen, dat is wel duidelijk. Hoe dan wel? Daar denk ik over na maar ik ben er nog steeds niet uit, een persoonlijke strategie heb ik nog niet. Ik ben fysiek niet meer in staat om met hooivorken en pek en veren de strijd aan te gaan. Online ga ik wel veel in gesprek met mensen, probeer ze te voorzien van de informatie die nu overal gecensureerd wordt maar ook dat voelt vaak als ‘ preken voor eigen parochie’. Het is zoeken naar de juiste persoonlijke strategie binnen de mogelijkheden die je hebt. Jij als word wizzard bent het beste in het schrijven van dit soort blogs. Daarmee zal jij mensen raken, na laten denken. Ik ben nog zoekende, ik schrijf, ik deel, ik informeer en ik blijf zoeken naar andere manieren die bij mijn mogelijkheden passen. We blijven doorgaan Jan want een andere keuze is er niet. Nogmaals bedankt weer voor je geweldige blog want ook deze zal door mij gedeeld worden als waardevolle informatie en food for thought.
5 October 2021 at 10:19
Wil evenmin op de parade regenen (en daarom doe ik het toch even).
“Alleen de regendruppels vormden tranen op de uitgelaten gezichten.”
en
“Alleen door iedere dag te demonstreren tussen de mensen waar we van houden, jagen we de monsters weg uit Nederland.”
Twee zinnen die blijven hangen. Mooi afgerond stuk.
Met de slotsom kom je namelijk weer uit bij de beginvraag: is het genoeg? Voor een iets betere samenleving, misschien. Onder normale omstandigheden. Om “de monsters” te verdrijven? Bij lange na niet.
De monsters hebben hun revolutie tegen de mensheid versneld. Het is oorlog.
Dat merk je niet aan het stuk dat – algemeen patroon – de overbekende monsters terecht aanwijst als bron van de ellende, om vervolgens de aandacht van het publiek te richten op alles (regendruppels, vlaggen & vaandels, beklagenswaardige MSM schapen) behalve de monsters zelf.
Zouden er nog andere manieren zijn om monsters te verjagen dan geduldig onderricht & vergaderen? Het “alleen door..” slotakkoord suggereert pertinent van niet. Het plaatje bij deze tekst illustreert niettemin een andere, meer voor de hand liggende optie.
5 October 2021 at 12:00
Het verenigingsleven staat ook onder grote druk.
Ruzie-achtige sfeer en zondebok-beschuldigingen als “de ongevaccineerden verpesten alles” en “de ongevaccineerden zijn egoïsten!” zijn er helaas schering in inslag geworden, met opzeggingen tot gevolg, zo is mijn ervaring.
Ik kon er helaas niet bij zijn, in A’dam.
Dankjewel voor je mooie en vooral ook rake verslag, Jan!
En deze kun je ook niet vaak genoeg inpeperen:
https://janbennink.com/onthou/
5 October 2021 at 12:02
Jou dit stuk laten uitspreken, in het journaal, voor die grijze massa op de driezitsbank…. Dat zou een goed begin zijn!
Mooi ook, hoe je de stroom mensen beschrijft, die je voorbij ziet gaan.
5 October 2021 at 15:21
Dag Jan, je hebt gelijk als je zegt dat we de demonstraties naar de mensen moeten brengen, lokaal. Ik woon in Frankrijk en betoog elke week in Autun, We begonnen met 350 man en zaterdag een week geleden was daar nor 86 man van over. We lopen achter de organisator zijn bestelbus, hij heeft een geluidsinstallatie en moedigt de mensen aan. Terug in het centrum zetten we ons eigen terras op want het openbaar terras is verboden gebied zonder het Pass Sanitaire. We hebben hapjes en frisdrank er spelen een paar muzikanten en iedereen ziet met eigen ogen hoe het er aan toegaat. De gendarme zitten in de auto met zware wapens op schoot, de organisator heeft al een keer drie uur vastgezeten en een van de demonstranten werd gearresteerd om een verkeerde tekst (?) Intimidatie maar daar kunnen we mee leven. En tussen de 150 en 320 manifestaties elk weekend door het gehele land. Bij de Fransen zit het protesteren in de genen en wij mogen meedoen want er doen steeds meer emigranten mee
5 October 2021 at 19:02
Dank je wel! Je geeft mij zo indirect een mooi compliment. 😉 Al sinds bewustwordingsdag-1 stel ik vragen waarop ik het antwoord al weet. Puur om de naar NOS-ruikende mens op een ander spoor te brengen. Voor die mensen onzichtbaar onderbouwd met ‘contra-schetenwappelijke’ (dank je wel Jan B.) feiten. Maar ook dat kan lastig zijn want, in hoeverre laat je geprikten weten waar zij zich mee in hebben gelaten? Mijn ouders scherm ik daar bewust voor af. Is er een weg terug voor hen? Nee. Kunnen zij weer net zo ‘gezond’ worden als voor de toxische inname? Nee. Ik zou hen alleen maar meer stress brengen met ‘mijn waarheden’.
Ik draag een masker wanneer gevraagd, op mijn manier, om in gesprek te kunnen blijven en mijn gestuurde vragen te stellen. Om “de schellen van de ogen te laten vallen” en de bewustwording te laten groeien. Nooit, nooit doe ik mee aan het testcircus of anderszins dwangmatige acties die mijn gezondheid schaden. En ook daar blijf ik gepast stil over, om in gesprek te blijven en de bewustwording te laten groeien. Tussen al die gevaccineerde familieleden, vrienden en collega’s. Ik heb er nog geen uit het oog verloren.
5 October 2021 at 19:16
Mooi verwoord Jan
Het lopen van een demo geeft mij altijd een beetje nieuwe energie, het even onder gelijkgestemden zijn
En je hebt gelijk, we moeten blijven praten, proberen om meer mensen de onzinnigheid en de onmenselijkheid van deze tijd te laten zien
Ik kom gelukkig toch meer en meer mensen tegen die het gesprek aan durven gaan
Ik heb nog steeds hoop!
5 October 2021 at 21:31
Jan, dank voor deze – duidelijk weloverwogen – krachtige beschrijving, analyse, les en aanmoediging ineen.