De Mensenfarm

Ik ben van helemaal niemand.

Ik ben een korrel zand.

Net als je me wil pakken,

grijpt een golf me van het strand.

Ik ben helemaal van niemand.

Ik ben een ijskristal.

Stuif op de storm aan je voorbij,

met de lawine naar het dal.

Ik ben van helemaal niemand.

Een solitaire bij.

Ik zoem, ik zoem van bloem tot bloem;

een arbeider, maar vrij.

Ik ben van helemaal niemand,

een steigerende hengst.

Bokkend en trappend wil ik leven.

Geen springzadel voor mij. 

Ik ben niet van een koning.

Ook niet van het geld.

Ik maak mijn eigen honing.

Voor mij geen slavernij.

Geen verzameling organen, 

geen nummer in mijn arm.

Een vrijgeboren wezen,

ontsnapt de mensenfarm.

11 Comments

  1. Zijn wij niet allemaal een zandkorrel?

  2. Sigrid Oosterbeek

    5 June 2021 at 14:43

    Prachtig, zo mooi en zo pakkend.

  3. Nieuwe Geluid

    5 June 2021 at 15:18

    Daar moeten we zeker uit ontsnappen, uit die mensenfarm, ook geen chip in mijn hand trouwens

  4. Peter de Lang

    5 June 2021 at 15:49

    Wij zijn de mensenfarm voorbij
    ik voel het diep van binnen
    wild en jong en nieuw en vrij
    laat ons opnieuw beginnen.

  5. Mooi man. Raakt me hard.

  6. Jan van de Kamp

    5 June 2021 at 21:56

    Niets meer aan doen! Op de laatste zin na misschien 😉

  7. Mooi Jan!!

  8. Maritsa Alberts

    6 June 2021 at 08:43

    Wauw!

  9. Prachtig

  10. GE-WEL-DIG!

  11. Oneiric Entropy

    6 June 2021 at 13:26

    Mooi en onvermijdelijk waar.

    Ik ben niet van de koning.
    Ook niet van het geld.
    Ik maak mijn eigen woning.
    Alleenrecht is wat telt.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *