Ik ben van helemaal niemand.
Ik ben een korrel zand.
Net als je me wil pakken,
grijpt een golf me van het strand.
Ik ben helemaal van niemand.
Ik ben een ijskristal.
Stuif op de storm aan je voorbij,
met de lawine naar het dal.
Ik ben van helemaal niemand.
Een solitaire bij.
Ik zoem, ik zoem van bloem tot bloem;
een arbeider, maar vrij.
Ik ben van helemaal niemand,
een steigerende hengst.
Bokkend en trappend wil ik leven.
Geen springzadel voor mij.
Ik ben niet van een koning.
Ook niet van het geld.
Ik maak mijn eigen honing.
Voor mij geen slavernij.
Geen verzameling organen,
geen nummer in mijn arm.
Een vrijgeboren wezen,
ontsnapt de mensenfarm.
Poet Warrior in the Classical Sense. Vind je mijn werk dus goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt mij hier ondersteunen.
5 June 2021 at 13:57
Zijn wij niet allemaal een zandkorrel?
5 June 2021 at 14:43
Prachtig, zo mooi en zo pakkend.
5 June 2021 at 15:18
Daar moeten we zeker uit ontsnappen, uit die mensenfarm, ook geen chip in mijn hand trouwens
5 June 2021 at 15:49
Wij zijn de mensenfarm voorbij
ik voel het diep van binnen
wild en jong en nieuw en vrij
laat ons opnieuw beginnen.
5 June 2021 at 21:17
Mooi man. Raakt me hard.
5 June 2021 at 21:56
Niets meer aan doen! Op de laatste zin na misschien 😉
6 June 2021 at 08:06
Mooi Jan!!
6 June 2021 at 08:43
Wauw!
6 June 2021 at 09:47
Prachtig
6 June 2021 at 10:34
GE-WEL-DIG!
6 June 2021 at 13:26
Mooi en onvermijdelijk waar.
Ik ben niet van de koning.
Ook niet van het geld.
Ik maak mijn eigen woning.
Alleenrecht is wat telt.