Om mij heen zie ik veel aangeslagen mensen.
En ook ik, ouwe kickbokser, voel na iedere hatelijke pestconferentie, een doffe pijn. De klap van de high kick die je wel aan ziet komen, maar toch dwars door je handschoen, door je kop dreunt.
Toch is het vrij eenvoudig om ook na de zoveelste diep hallucinante gebeurtenis van de afgelopen tijd, lichtjes te zien in het pikkedonker. Als zeevonk in de nachtelijke golven, vuurvliegjes in een duister woud.
Ik zie het zo.
De wereld was tot onlangs een speelplein vol kinderen.
De meesten van hen, leuke, stoere, sociaal, dartele spring in ’t veldjes. Die kris kras door elkaar renden, met elkaar knikkers ruilden, tikkertje speelden en waarvan de stoersten doktertje speelden in de bosjes.
Maar er stonden ook, verscholen aan de randjes, eenzame creeps, die iedereen meed als de pest, omdat ze spinnen hun pootjes uittrokken en uitgeputte hommels vertrapten. Hatelijke egoïstische vrekjes, die diep in hun capuchon, droomden van macht over het hele plein, bij het uitblijven van vriendjes en meisjes om te zoenen.
Een groepje misfits dat de koppen bij elkaar stak en een doortrapt plan bedacht. Een plan vol misleiding, dreiging en doodsangst, dat ze tot in de puntjes uitwerkten.
Een briljant plan, dat warempel slaagde.
Maar waarin?
Want de rotzakjes hebben dan wel de macht over het speelplein, maar ze hebben alle leuke kinderen naar het fietsenhok gejaagd, waar inmiddels alweer volop wordt geleefd en lol gemaakt.
Daar in het halfdonker vinden de vriendengroepjes elkaar, worden nieuwe spelletjes bedacht, leiders gekozen en feestjes gegeven.
Daar ontstaan nieuwe schoolkrantjes, toneelstukjes en worden knikkers geruild voor voetbalplaatjes.
Daar in het duister gaan lichtjes aan, die je in het daglicht niet zo duidelijk zag.
En de nieuwe heersers? Zij staan de baas te spelen op een uitgestorven vlakte, zonder lach, zonder warmte en zonder mooie meisjes.
Zij zijn de heersers van een ijskoude plek, waar alleen de zwakkelingen die ze aankunnen, de normies die nog braaf luisteren naar hun bevelen, gebogen en gemaskerd, mogen rond schuifelen, schichtig en doodsbang voor het onvermijdelijke volgende pak rammel van de machtsdronken schoolbully.
Ze zijn nu de God van het lege klimrek en de wip die niet meer wapt. De chef over een onbeweeglijke schommel en opzichter over een voetbal waar niemand tegenaan trapt.
Ik weet niet hoe het jullie vergaat, maar ik sta duizend keer liever in de fietsenkelder met Eva Vlaardingerbroek, Annelies Strikkers, Marianne Zwagerman en Sietske Bergsma, dan dat ik het hele plein voor mijzelf heb, gezellig samen met Hubert Bruls.
Als je het even moeilijk hebt. Onthou dan.
Wij hebben elkaar.
En zij hebben niemand.
Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt mij hier ondersteunen.
Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Deel deze post dan zoveel mogelijk! Ook kun je mijn werk ondersteunen met een donatie!
3 November 2021 at 14:47
Graag met Bruls alleen op het plein of in een donkere steeg.
Ik kan niet eens mooi schoppen.
Wel wil ik zijn angstzweet ruiken.
Handjes op de rug, en wandelen.
Maar ik zeg alleen maar Frikandel.
3 November 2021 at 15:06
Zelf een sadomasochist heeft zijn morele grenzen, hoor. Met je
donkere steeg-fantasie.
3 November 2021 at 15:47
@Paul , ik ben liever pyromaan dan moralist.
3 November 2021 at 14:53
Wat een pareltje en hart onder de riem weer. Duizendmaal liever in het verlichte fietsenhok!
3 November 2021 at 14:57
En rondhangen in het fietsenhok was vroeger al leuk…….dank Jan. Ik zie een melkweg aan lichtjes!
3 November 2021 at 15:16
En zo is dat…
Topstuk…
3 November 2021 at 15:30
Beste Jan, Ik zou het liever anders willen stellen: Stuur Hugo naar de hel, samen met zijn wef companen. Blijft voor de rest de hemel over.
3 November 2021 at 15:48
Hugo is al in de hel. Hij beseft het alleen nog niet.
3 November 2021 at 16:57
Nou dat dus!
3 November 2021 at 15:33
God geeft je geen uitdaging die je zelf niet aankan. Begrijpt iedereen weer even wat vrijheid is.
3 November 2021 at 15:36
Heerlijk.
Ik zie het helemaal voor mij.
En het is o zo waar.
Tnx Jan.
3 November 2021 at 16:22
Zo is het Jan, mooi omschreven. Maar het is wel een hele dikke zure appel waar we doorheen moeten bijten.
3 November 2021 at 16:24
Thanks, dit had ik even nodig
3 November 2021 at 16:55
Lieve Jan,
Afgelopen week voelde ik behoefte aan je woorden. Je schreef een ijzersterk stuk en nu deze weer. Dit soort dingen houden mij op de been. Jouw woorden raken mij enorm. Dankjewel!
Liefs
3 November 2021 at 17:42
Daar doe ik het voor!
3 November 2021 at 16:59
Prachtige column Jan. Dankjewel.
3 November 2021 at 18:07
Dank Jan, fijn om te lezen, herkenbaar en inspirerend! Sinds kort woon ik om de hoek van mijn oude lagere school, waar in de fietsenstalling na eindeloze tikkieloop wel eens iets uitgedeeld dat voor een kus door kon gaan. Gemene of zieke kinderen die dieren of anderen wilden kwellen hadden wij niet op school, daar ben ik vrij zeker van. Pas later las ik in de krant of boeken van literatuur dat zoiets uberhaupt bestond. De persconferentie triggerde, naast een doffe pijn, ook bij mij die onschuldige, vrije en zelfs rebelse geest van ons destijds 11-en 12 jarigen. Met zijn allen er voor gaan en nergens bang voor. Wat schrammetjes horen erbij en deren ons niet. Dank voor de herinnering en de inspirerende blik voorwaarts!
3 November 2021 at 21:24
Prachtig geschreven Jan, hebben heel wat meegemaakt de afgelopen weken maar je woorden geven troost en geven moed.. ook de reacties zijn vaak ook zo heerlijk door te nemen.
3 November 2021 at 21:24
Dank Willem, doet me goed.
3 November 2021 at 22:20
Dankjewel lieve Jan voor die blik op een betere toekomst. We maken nu denk ik de grommende, donderende, knetterende ineenstorting mee van de met ‘checks & balances’ volkomen dichtgetimmerde, ‘maakbare samenleving’ en kunnen alvast met de teentjes voelen aan een onmetelijk creatieve toekomst van liefde en verbinding. Het zaadje begint te ontkiemen… in het fietsenhok!
3 November 2021 at 22:44
Beta males. Kijk naar die koppen, stuk voor stuk zijn het de jongetjes die het nooit goed deden bij de meisjes, die nog geen spijker in een plank kunnen slaan en steevast met een motoriek om van te janken.
Het oestrogeen druipt van je scherm bij ieder kamerdebat, met slechts heel af en toe een aerosolletje testosteron via de tweeters.
4 November 2021 at 00:05
Raak Jan weer! Hoop, je geeft me weer hoop. Had ik nu ff nodig. Dankje Troost is het. Daardoor weer sterker geloof in mezelf. Ik blijf in het fietsenhok zitten wachten…..
4 November 2021 at 07:18
Mijn bijdrage Jan
https://rumble.com/vo0ix1-we-geven-niet-op-on-lche-rien.html?mref=3h3g0&mc=c7p79
5 November 2021 at 19:56
Wow! Wat een mooi lied heb je gemaakt Henk! Net als de woorden van Jan geven ze me troost en hoop👍 We geven niet op!
4 November 2021 at 08:54
Zo, weer ff doorgestuurd aan mijn dierbaren.
En nee, een aal in een emmer snot zul je in de hemel niet tegenkomen, maar het is zonneklaar wat je bedoelt, Jan.
Ik hoop dat velen in staat zullen zijn, elkaar te vinden.
4 November 2021 at 15:17
“En de nieuwe heersers? Zij staan de baas te spelen op een uitgestorven vlakte, zonder lach, zonder warmte en zonder mooie meisjes.”
En er zijn natuurlijk ook nieuwe heerseressen; ook op een uitgestorven vlakte zonder mooie jongens.
In mijn beleving is dit een van je állerbeste schrijfsels, Jan! Keihard ingekopt!
Al die heersers en heerseressen zien hun publiek in snel tempo decimeren.
En daar hebben ze het moeilijk mee: geen aandacht meer. O, wat slaan ze steeds harder om zich heen. Maar – haha – er stáán steeds minder mensen op die vlakte, zodat er steeds minder slachtoffers vallen. Wat over blijft, namelijk zij die een ander levens-/ervaringsterrein betreden, dat zijn de victorianen!
Óp naar een hoger bewustzijnsniveau, úit de dualiteit. Niet meer strijden tegen hen, die het – de medemenselijkheid, de onderlinge verbondenheid, het eenheidsbesef – tóch niet begrijpen. Misschien kijken zij die het niet begrijpen, nog eens in de spiegel.
Verder ook hartverwarmende reacties!
Begrijpelijk, want zo’n intens betoog roept gewoon dergelijke reacties op!
Dank aan ons allen ….
4 November 2021 at 16:54
Okee, okee…..somebody’s gotta do it.
Laat mij dan maar Hugo vergezellen in de hel om af en toe een extra turfje op het vuur te gooien.
Denk dat Hugo ook wel enigszins opgelucht zal zijn dat er ten minste iemand is die ‘m gezelschap houdt, want zelfs daar lopen de meeste doden, zelfs degenen die een naam op te houden hebben, met een grote boog om hem heen.
4 November 2021 at 20:28
Mooi en inspirerend,Jan. Ik zie het voor me, de gezelligheid en saamhorigheid in het fietsenhok. Ik kijk altijd uit naar jouw verhalen.
6 November 2021 at 22:55
In de thuisstad van Bruls heeft men een oplossing voor onbehouwen burgemeesters: defenestreren. Is in de geschiedenis van de stad vaker gebeurd. Ik vrees echter dat de man z’n geschiedenis kent en voorzorgsmaatregelen heeft getroffen. Helaas.
12 November 2021 at 10:12
Als dat varken door blijft vreten, ontploft ie vanzelf. Dat deze idioot iets over gezondheid te zeggen heeft is toch bijzonder. Wie neemt zo een nou serieus? Hij is een van de oppervarkens uit Orwells 1984.
12 November 2021 at 10:05
Deze crimminelen, deze nazi’s zullen in de geschiedenis bekend blijven als de WEF naz’s, die de genocide uitvoerden. Hun familienaam zal altijd verbonden zijn met Landveraard en Moord. We zijn de naam Mussert ook nooit vergeten en ook zij hebben hun familie voor eeuwig bezoedeld met hun misdaden. Opdat God ze moge vergeven, want ze weten niet wat ze doen.
15 November 2021 at 14:12
Dank u Jan Bennink voor dit mooie stuk.
Dat heb ik echt even nodig want ik begin moedeloos te raken en kan elk lichtpuntje gebruiken. Het voelt even wat minder eenzaam.
Hartelijke groet Cara
15 November 2021 at 15:33
zoek gelijkgestemden op social media Cara. Er zijn er genoeg. Zoek me op op twitter.
15 November 2021 at 17:13
Bedankt voor uw reactie. Dat ga ik zeker doen!
Had nooit gedacht ooit op social media aan te landen maar merk dat ik het nodig heb. Ook om mijn stem te laten horen.
‘Don’t bend, the path is yours’
Hartelijke groet, Cara
15 November 2021 at 17:22
groetjes, chin up
15 November 2021 at 16:42
beste Jan Bennink, heb vandaag uw site voor het eerst ontdekt e95n u schrijft mooie en zeer rake verhalen.
ik heb wel 1 punt van kritiek als ik zo vrij mag zijn.
u heeft het over heersers alsof het enkel mannen zijn die ons dit onnoemelijke leed aandoen, NIETS is minder waar !
menig vrouwelijk leider (zie nieuw zeeland of duitsland zijn een factor erger dan mannen !
kijk eens naar debatten van gideo van meijeren en de hr baudet, 95% wat “interrumpeert” is vrouw, en de interrupties zijn werkelijk tenenkrommend en gaan nergens over.
stap eens van de gedachte af dat al het slechte enkel van mannen afkomt, sterker nog, ik denk dat we in de huidige tijd wel bijna om kunnen gaan draaien.
voor de rest niets anders dan lof en respect voor uw manier van schrijven.
mvg, ben.
15 November 2021 at 17:23
heersters bestaan niet he! 🙂
15 November 2021 at 19:34
Nee laiverd, dat heet dan “heerseres”… 😉
15 December 2021 at 22:37
Wat prachtig als je de gave hebt om met woorden zoveel mensen te raken.
Mij (en zo ik lees) ook meerdere heb je geraakt met je moedgevende woorden. Nu elke dag geconfronteerd worden met de lelijkheid en domheid van mensen is zo frustrerend en ik voel me daar soms heel eenzaam door.
Dan kom ik weer ff op Twitter en zie de bekende gelijkgestemden en ik kan het weer aan.
Ik probeer me niet te concentreren op de dingen die ik niet meer kan maar tel mijn zegeningen en dat mijn lichaam nog werkt zoals het moet werken.
En humor is ook zo belangrijk, zoals mijn zoon mij vertelde dat de prijs voor zijn vaccinvrije sperma straks de Bitcoin voorbij zal stiefelen.
Jan, keep up the good work, wordt zeer gewaardeerd.