Samen vinden we de weg uit de waanzin.

Een kattebelletje aan mijn geliefde lezers. 

Ik verwaarloos jullie. Ik ben me er van bewust. 

Maar de koers is bewust gekozen.

Zoals velen van jullie al weten ben ik een paar weken geleden begonnen aan uitzendingen met Sietske Bergsma over de waanzin die de schepping teistert.

De layer cake of shit. De lauwe stortdouche van stront.

De Gordiaanse kronkelknoop van lintworm. Van oorlog, ziekte, nood, massale dood en tenenkrommende trivialiteiten, samengesmolten tot een potsierlijk amalgaam. Een komedie die op het eerste gezicht iedere goddelijkheid ontbeert en toch van Bijbelse proporties is. 

Dit vreet al mijn energie en meer.

De wereld gelijkt een porseleinkast, waarin door de schepper in een malle bui, een kudde regenboogbavianen is losgelaten. 

En wij proberen tussen de miljoenen scherpe scherven, op blote voetjes, de motiefjes en patronen te vinden en te lijmen. Als Vergilius en Dante in de hel die samen een uitweg te vinden, naar het hogere.

We zoeken ons als Ariadne en Theseus, een weg door een labyrinth, gedomineerd door zich steeds openlijker als demonen manifesterende demonen, openlijk en vol genoegen, uit op verdelging en perversie, op de massamoord op onschuld en de schoonheid; tegenover ons geen enkele Minotaurus, maar een hele kudde.

Met jullie maken we een eindeloze zweefduik over de zee van onafzienbare waanzin.

Samen zitten we in dat vliegtuig, waarvan de pitot tubes zijn vol gekleid door pottenbakkerswespen, zodat wij uit het raam starend, de hemel niet langer van het land kunnen onderscheiden, tuimelend door turbulente wolken van waan, die onze ogen enig zicht op een horizon ontnemen. De motoren brullen. De spanten buigen. De in onze verwarring gekozen snelheid dreigt ons de vleugels af te scheuren. De cockpit zit vol schimmen in pilotenpakken, maar niemand weet te vliegen. 

Was er al eens eerder een tijd waarin een wereldoorlog, samenviel met pandemie, vergiftiging van geest, lichaam, lucht, water en land, kindermutilatie en hongersnood?

Was er ooit een tijd waarin alles dat goed en mooi is werd verfoeid. En alles dat slecht en verziekt is, zo ostentatief werd gevierd en vereerd? Een wereld waarin pedofilie wordt gevierd en verdedigd. Waarin kindermoordenaars van een president excuses krijgen omdat ze niet op de juiste manier zijn aangesproken. 

Openbaringen? Ik hoor het u zeggen. 

Enfin.

Iedere dag, al voor het krieken, smeer ik me geheel in met schapenvet en plons ik in de zich immer bijvullende beerput van actuele krankzinnigheid. 

En probeer ik met Sietske, door de bruine smurrie, te doorzien wat niemand ziet, door het geblubber en geborrel, het gefluister te horen waar andermans oren doof voor zijn.

Samen proberen we de op hol geslagen naalden van de instrumenten te interpreteren. De diepere luchtlagen te vinden onder de ijle krankzinnigheid.

En in wolken van bloed, mest en ingewanden, iets van schoonheid te vinden.

Omdat alleen de schoonheid ons de weg wijst.

Doe met ons mee!

Bekijk Bakkie met Bennink en Bergsma, retweet en verspreid onze uitzendingen Help ons mee de waanzin te ontwarren.

Support Bakkie op Whydonate

En vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt mij hier ondersteunen.

https://whydonate.com/nl/fundraising/bakkie-met-bennink-en-bergsma

Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Deel deze post dan zoveel mogelijk! Ook kun je mijn werk ondersteunen met een donatie!

14 Comments

  1. Joehoe, is wel wat meer dan een kattebelletje, volgens mij.
    Weer genoten van jouw woordkunst.
    Voor mij een tuimelen in woorden…
    Maar ik ga het nog een keer lezen, want er staat ongetwijfeld meer in, dan ik nu gezien heb.
    En je verontschuldiging is niet nodig hoor, 1 ding tegelijk!

  2. Wederom een keurige artikel geschreven Jan 👏💪🤙

  3. Woorden van wijsheid, zo voel ik me dag en dagelijks.
    Dank voor het verwoorden.

  4. Dat waanzin, angst en begoocheling zo prachtig mooi omschreven konden worden voor de toekomst stemt bijna minder treurig in de dagelijkse realiteit Jan.
    Wat een prachtig stuk.

  5. Wat een prachtig, wijs, ontroerend en waar stuk heb je weer geschreven Jan.
    Verheug me weer op jullie ‘bakkie’❣️

  6. Prachtig Jan, ik kan dit waarderen en ook jullie bakkie.

  7. Zijn jullie (binnenkort) ook te beluisteren via Spotify?

  8. Dolle turbulentie — dat is wat het is.

    De lelijkheidsverering die door te weinigen wordt gezien en dan voor de opstap naar ‘de betere wereld’ gehouden wordt.

    Ook zichtbaar in ons landschap, tot straatmeubilair aan toe.

    Een goede Palmzondag gewenst!

  9. ik hoor opa tollen in t graf, vooral vrijdenker als hij was, gadverredamme, zogenaamde gelovige

  10. I. de Vries

    3 April 2023 at 16:09

    “Was er ooit een tijd waarin alles dat goed en mooi is werd verfoeid. En alles dat slecht en verziekt is, zo ostentatief werd gevierd en vereerd?”

    De onverschilligheid waarmee dit door het gros van de burgers wordt gadegeslagen is minstens zo schokkend.

  11. “Was er ooit een tijd waarin alles dat goed en mooi is werd verfoeid. En alles dat slecht en verziekt is, zo ostentatief werd gevierd en vereerd?”
    Je hele stuk is treffend en tijdloos.
    Ga 100 jaar terug, 200, 300, en je hele epos past er naadloos in;
    De Adel, de Inquisitie, de VOC, de armoe, ellende en kleinburgerlijkheid. De slaafsheid, kruiperigheid en wrede machtswellust…

    Het leven is een Game, je speelt je rol en scoort je punten. Als het spel klaar is ga je terug naar het echte leven en vraagt je af; Was dat nou echt allemaal nodig?

Leave a Reply to Superjan Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *