Zomerregen.

Kom zeg me waar.

Ik spring dan op en pak mijn jas.

Waar is de zomerregen?

De stad kolkt tegen de oostenwind.

Ik wring me naast je,

liefste kind. 

Ontwijk de tranen in de wolken. 

Ik sta achter je. 

Loop voor.

Een vader die niet zonder slag of stoot verloor.

Wij drijven niet met de stroom mee.

Er tegenin!

Kleine leeuwin.

Wij zijn geen dobberende lijken.

Waar wordt het waar?

Kom zeg me waar!

Waar snijdt de zielenzee de stenen? 

Waar kookt de zomerregen?

Ik blijf niet thuis, 

in zak en as. 

Ik grijp mijn jas.

Daar wordt het waar. 

Dan striemt de zomerregen.

Vind je mijn werk mooi, goed of zelfs belangrijk? Je kunt het hier ondersteunen.

Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Deel deze post dan zoveel mogelijk! Ook kun je mijn werk ondersteunen met een donatie!

11 Comments

  1. Mooi gedicht, ik heb hem wel even hardop aan mezelf voorgelezen.

  2. 1x lezen is niet genoeg bij jouw teksten, zo van: gelezen, nou weet ik het.
    De eerste keer, krijg je de sfeer te pakken, de volgende keren ontdek je steeds weer nieuwe dingen.

  3. Sigrid Oosterbeek

    15 July 2021 at 11:25

    prachtig 💕 Heb net je boek OJIbra binnen.

  4. Prachtig Jan.

  5. Ik proef de revolutie. Of je die er nu in had gelegd of ik dat ik em eruit haal 😎

  6. Een pareltje weer Jan! 🙏🏻

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *