Toen ik in 1991 begon in “de reclame” en me stagiair mocht noemen bij FHV BBDO, betrad ik een wondere wereld vol mooie kerels en oprecht lekkere wijven, zonder baardjes of neusringen.
De reclamewereld was een heiligdom waar je niet zomaar binnenkwam. Ik was letterlijk 1 van de 1000 hunkeraars naar dat ene plekje aan de Startbaan te Amstelveen.
Iedereen die creatief was, wilde in de reclame werken, want daar, in de nadagen van Warhol en de hoogtijdagen van de Saatchi brothers, bruiste altoos de champagne, daar vonkten de grote breinen op sneeuwwitte brandstof.
Het was behalve een keiharde bizz, vooral ook één groot feest.
Iedereen die iets kon reed een oranje Harley of een Jaguar MKII. Iedereen stond op vrijdag in Wildschut, l’Entree of Oblomov met bretels en streepjesoverhemden of haute couture rokjes zonder slip.
Naaldhakken in de gepolitoerde vergadertafels.
De bezemkast altijd zachtjes kreunend en zwetend.
De deur van de ijskast vol gratis bier en Wodka altijd open en om zes uur steevast leeg.
De echte reclamebazen, de made men, de mad men, vereerd als goden, door klanten en mindere goden zoals ik.
Tejo Hollander, Bela Stamenkovits, Paul Meijer. Michael Jansen. Diederik Koopal. Helden van de denkkracht. Bruisende fonteinen van hersenenergie.
Wijzen.
Soms geëvolueerd tot échte grote kunstenaars zoals Ferry van Tongeren en Jaap Sinke. U kunt hun werk hier bekijken en in de betere musea in London Parijs en New York.
En waar nu steevast de knop omgaat als er weer een krijsend reclameblok vol zieke deugsmut langskomt, genoot men ooit, thuis op de driezitsbank, volop van hun werk.
De potsierlijke sportauto’s en dito dronken ongelukken, de enorme bergen bierblikjes met op de top altijd een laagje eeuwige sneeuw, werden de boefjes graag vergeven, in ruil voor commerciële kunst van onvoorstelbare wereldklasse.
U kent ze nog wel de advertenties en commercials van Mazda, Nuts, Centraal Beheer, Heerlijk Helder Heineken, Bols, Marlboro, DRUM, Volkswagen en Porsche.
Ik wel en ik denk er met weemoed aan terug.
Maar terugdenken is voor oude uitgerangeerde mensen die hun onderbroek te weinig verversen, de kunst is om iets van die traditie in leven te houden.
De traditie om moeilijke dingen, verrekte makkelijk laten lijken.
De traditie om mensen bij hun hart én bij hun hersens grijpen.
De traditie om mensen te roeren en te vermaken met een boodschap, vanaf ouderwets papier, terwijl je ook nog even de essentie overbrengt.
Het belangrijkste is dat je gewoon door werkt, je eer Hooghoudt! ook nu de Nederlandse reclamebranche is verloederd, verarmd, losgeslagen van zijn roots en geeneen van die hippe neusringen nog weet waar hij of zij of they in Gods of Beëlzebubs naam mee bezig is.
Nou ben ik een beter columnist dan een reclameman. Ik was altijd een beetje de NAC van de reclame.
En wil me zeker niet vergelijken met de hogepriesters van die tijd.
Maar ik bén er nog wel.
En als je gewoon door blijft zwemmen, drijf je vanzelf naar boven.
Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Deel deze post dan zoveel mogelijk! Ook kun je mijn werk ondersteunen met een donatie!
7 July 2021 at 09:17
Een bloedhekel had ik aan de opgeschoten jongens van de reclame. Ik bleef er verre van. Jongens en meisjes die misschien wel creatief waren, maar verder niet nadachten over de zin van alles. Oppervlakkige hedonisten. In die zin is er niets veranderd.
7 July 2021 at 09:59
Ha! Geestig.
Welke tijd was dat?
9 July 2021 at 11:50
ik probeerde als HBO-Jeugdwelzijnswerk begin jaren 90 steeds weer een met een smoes dat blad Adformatie te bestellen…. wat was ik blij als ik weer een jaartje abo had;)
7 July 2021 at 11:00
De reclame wereld was helemaal geweldig (oud kandidaats bureauleider), Nu is het een globalistisch noncreatief doorgeefluik met alleen oog op de grote potten met geld. Maar ja kwaliteit moet je durven. (uitzonderingen zijn zeldzaam) Blijf drijven Jan!
7 July 2021 at 12:47
als je je niet te druk maakt, blijf je altijd drijven. 🙂
7 July 2021 at 23:13
Maar vroeger was alles wel gewoon beter ;p
8 July 2021 at 09:24
Maar ja Jan, alleen doje vissen gaan met de stroom mee:-)
8 July 2021 at 10:01
klopt. altijd tegen de stroom in he.
9 July 2021 at 09:20
Toch wist Mortierbrigade met een gezonde dosis lef een Gouden Leeuw te scoren, het is nog niet helemaal deaud Jan, gelukkig maar!
9 July 2021 at 10:21
Eens, maar de industrie is gesloopt.
12 July 2021 at 11:22
Dat ik nooit heb geweten dat we tegelijkertijd bij FHV/BBDO hebben gewerkt. Ik kwam er in 1988 en ging er in 1992 weg (naar de NS).
12 July 2021 at 11:24
Wat geestig. Ik was een half jaar stagiair. En ben daarna naar O& M verhuisd. 91 geloof ik.
12 July 2021 at 12:34
Zie dat je vlakbij mij zit. Als je ooit een copywriter, op projecten, kan gebruiken… wink wink..