Als iets deze tijd definieert, is het de resurrectie van het kwaad. De rot, die als een gezwel na tientallen jaren sluimer in één of ander orgaan, het net weer op krachten gekomen lichaam, definitief besluit te verteren, in uitzaaiingen en knobbels van gif, verraad en represailles, deze keer met het doel goedheid, schoonheid en onschuld, definitief de ranke nek om te draaien.
Het is dezelfde hydra, waarvan tientallen jaren geleden met veel bombarie één kop werd afgeslagen, het kwaad, waarover iedereen na afloop “Nie Wieder” of “Wir wussten das nicht” kweelde. Alleen nu terug in een andere gedaante, onder een andere spuuglelijke vlag.
Het is het fluisterende kwaad dat, onder een laag van besmuikt zwijgen en clichés, zo goed als vergeten werd, maar waarvan de wortels, met al hun vertakkingen, zich al die jaren inoperabel in de krochten van onze wereld, al muterend, heeft vastgerot. Onzichtbaar plottend en broeiend, achter spiegelruiten en dikke muren, kwaad verborgen achter glimlachjes, onder kille, niet meelachende ogen.
Het kwaad, ongestoord plannetjes smedend, in een wereld zonder Christelijke geboden; de regels waarvan de waarde langzaam nihil werd, nadat Nietzsche, terecht, verzuchtte dat God dood was en de spelregels door de sterksten en machtigsten op aarde, straffeloos konden worden herschreven.
De grootankers van het Goddelijke, werden door Nietzsche opgehaald en de mensheid dobberde langzaam richting de vleesmolens van de Somme en de ovens van Auschwitz.
Het is het pure nietsontziende kwaad, waarvan je even mocht dromen, dat het voor eeuwig of tenminste veel langer, uit onze “beschaafde” wereld was verdrongen.
Het Holodomor kwaad, het Gulag kwaad, Het “getto van Łódź” kwaad, Het Sobibor kwaad, het kwaad van de Armeense Genocide, het kwaad van Babi Jar en de krankzinnige Duitse aftocht uit Wit Rusland, prachtig uitgebeeld in het meesterwerk Иди и смотри. Het pure onversneden kwaad, dat de mens, de mens alleen kan aandoen, in een wereld zonder barmhartige, vrees inboezemende God.
Het nietsontziende kwaad dat zich tegen de hele mens keert. Van het mooiste, jonge meisje tot de liefste, nobelste grijsaard.
Het kwaad dat zich deze keer anders aandient dan met de gebruikelijke cordietwolken en aanverwante bombarie. Het oorlogslawaai, waarvoor je kan vluchten, de soldaten waar je tegen kan vechten. Slechtheid, die je eenvoudig kan herkennen aan insignes en uniformen. Nu geen hoge petten en gepoetste rijlaarzen. Geen geweerkolf in je nek, geen concentratiekampen, geen zelfgegraven kuilen.
Deze keer is niet de kracht van het kwade, maar is het de diepe verdeeldheid bij goede mensen, die in een slappe cocktail van aangeleerde zwakte, gecreëerde verwarring, geprezen lafheid, het vernietigingswapen smeden: een zelfgenocide cocktail met een dikke scheut list en bedrog.
Onze weerstand is weggespoeld als het zand onder een kasteel bij vloed, als gevolg van tientallen jaren mierzoete indoctrinatie, opgedrongen zelfhaat en femininiteit, lankmoedigheid, pacifisme, perversie, onvruchtbaarheid, een voor mij onvatbaar vertrouwen in autoriteiten en een ridiculisering tot op het bot van de Almachtige; de enige die ons kan redden.
We zijn als schapen die de slager toch maar lief aan blijven kijken, zelfs tijdens het slijpen van het slachtmes. Sterker nog we lopen zelf op afspraak het abattoir binnen.
Als woedende cellen in een auto immuun ziekte zijn we tegen elkaar opgezet. Een omhelzing met een oudje wordt gezien als potentieel dodelijk. Kinderen, ons grootste en heiligste bezit, worden gezien als ziektebronnen. En het zou me niets verbazen als velen van ons, straks hand in hand met hun eerstgeborere juichend voor Moloch staan.
Het kwaad heeft ons en de onzen tot onze eigen vijand en angstvisioen gemaakt. Iedereen is verdacht en verdeeld. Zodat de vuist een verzameling natte lange vingers blijft.
Wij zijn allemaal de ziekte, de pest, de dreiging, in het diepst van elkaars gedachten.
Messcherp geslepen… tot levensgevaar voor elkaar.
De enige oplossing is dat goede mensen zich niet langer tegen elkaar uit laten spelen.
Helaas lijkt het erop dat de duivel dat spel zelf meesterlijk speelt.
En uiteraard vals.
Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Deel deze post dan zoveel mogelijk! Ook kun je mijn werk ondersteunen met een donatie!
30 May 2021 at 20:30
Meesterlijk
30 May 2021 at 20:45
Zien jullie het dan niet?
Glimlachjes, onder kille, niet meelachende ogen
31 May 2021 at 06:57
Prachtig geschreven. En helaas het is zo waar.
1 June 2021 at 19:02
Als je ziet met welk gemak mensen zich tegen elkaar laten opzetten…dan is er niets geleerd van het verleden. De racisme schreeuwers van nu zijn de NSB’ers van toen. Het leef en laat leven is een motto welke slechts voor en op een select gezelschap is weggelegd. Dat zijn de mensen met karakter. Hopen dat die groep in staat zal zijn om de verdeel en heers strategie van de overheid en zijn MSM teefjes een halt toe te roepen.
2 June 2021 at 19:31
Hallo Jan, even de bron van de indringende tekening: van Bob Moran (https://www.bobmoran.co.uk) hij maakt prachtige cartoons. Bob snapt het.
Mooi geschreven. Dank.
2 June 2021 at 21:24
ik zal m als bron erbij zetten!
2 June 2021 at 21:12
Als je het ziet, dan zie je het! Het listige.. Denk dat je het alleen op de juiste manier kan zien en interpreteren als je Gods Heilige Geest in je hebt. En dat maakt juist ook zo’n groot onderdeel van het verdriet!! 😢 Zoveel hebben de Heilige Geest niet..
4 June 2021 at 17:04
En om Gods Heilige Geest te hebben moet je wel eerst een kind van God worden. En dat wordt je door het offer van Zijn Zoon aan te nemen erkennen dat je een zondaar bent.
5 June 2021 at 05:10
En de oplossing is eenvoudig: omarm het leven en de Levensbron. Gewoon het bestaan zoals je het in de natuur zelf ziet. Zie af van goden en god: Nietzsche had daarin gelijk; de voorgekauwde god gaat je niet helpen. Alle verhalen bevatten leugens.
Het leven zelf is de ware God, niemand is meer of minder. Doe een ander niet wat je zelf ook niet wilt en volg alleen die gouden regel.
Leer het leven te volgen, niet mijn wil maar Uw Wil.. Ga je verbinding aan met het bestaan en laat alle leugens los.
Alleen je verbinding met het Leven zelf kan je beschermen tegen leugens en je wijzer maken. Je bent uniek geschapen en niet zomaar. Als je de Bron daarin ontdekt, maak je contact met het mysterie wat Leven is.
5 June 2021 at 07:52
Ha. Heel interessant. De natuur schrijft een heel ander boek dan de Bijbel. Grappig dat je dan uitgerekend een spreuk uit die Bijbel refereert.
Ik ben nooit zo van een man of vrouw op een wolk. Zeker niet meerdere. Hoewel er duidelijk een goede en een kracht is. Ik denk dat God almachtig en al aanwezig is. Voor ons onbegrijpelijk. Maar dat vind ik iets anders dan “het bestaan in de natuur” de Natuur is wreed. De natuur is gesublimeerd naar het recht van de sterkste. Ik hou me dan liever vast aan de tafelen van Mozes.