Het is even geleden dat ik mijn vorige stuk publiceerde.
En dat terwijl het mijn meest succesvolle publicatie ooit was.
Mozes in the bulrushes.
Het stuk verbergt dan ook het einde én de noodzaak voor een nieuw denken en doen. En dat geldt in de allereerste plaats voor mezelf.
Ik zal me aan mijn eigen regels en adviezen moeten houden. Of het op zijn minst proberen. Hypocrisie is een prerogatief van idioten en inherent slecht volk.
Dus, ik kan jullie oproepen het allemaal anders te gaan doen, je niet langer op te sluiten in het gelijk dat nergens toe leidt, maar ik moet ook naar mezelf te kijken.
Doe ik zelf iets anders dan me wentelen in andermans verstikkende narratief? Met verve de rol van antagonist te spelen in een sprookje waarin ik eeuwig het onderspit delf?
Blazend en stomend, por ik zo met mijn energie en talent de ovens van de hel verder op.
Verleidelijk, maar vruchteloos.
Wat zijn al mijn mooie woorden waard als ik zelf verwoed blijft doortrippelen in dezelfde piepende hamstermolen. En anderen meesleur in de verdoving van mooie verhalen en hoop die vals en onvervuld blijft als er geen alternatief in aanbouw is.
Het is tijd om van denkspoor te wisselen, de vertrouwde en ingesleten paden te verlaten.
Zolang ik vrijwel uitsluitend over de duivels schrijf en de penarie waar ze ons instorten, mijn opinies en beschouwingen ijk aan hun niets ontziende waanzin en morbide drang naar leegte, perversie en vernieling, maak ik ze alleen maar groter. Speel ik met het orgaanafval in hun abattoir en dans ik naar hun pijpen.
Zolang ik protesteer, me verzet tegen de monsters , blijf ik in hun zorgvuldig opgedirkte verhaalstructuren waarin zij de regels bepalen, mijn rolletje spelen. Om met Motörhead te spreken: Born to lose.
Om de draak in je dromen te verslaan, kun je er als een slaapwandelende Sint Joris, al woelend koortsachtige gevechten mee voeren. Je kunt ook ontwaken. Het gedrocht zal in het niets verdwijnen of zich tenminste tijdelijk moeten terugtrekken in zijn grot.
Ja, wij, ik ook, moeten uit de jerk circle van teleurstelling, verbijstering, afgrijzen, vertwijfeling en het verdovende gelijk. En dat kan alleen als we afscheid nemen van die cirkel op zoek naar een nieuw fundament.
We moeten zelf een alternatief bouwen.
We moeten niet alleen wakker worden, maar ook ópstaan.
Niet alleen een beweging zijn, maar ook in beweging kómen.
Het beloofde land zit al in ons hoofd, we moeten het zelf durven te ontdekken en ontginnen. De visie van een goed leven ontdoen van de mierzoete giftige smurrie waar het in al die jaren mee is besmeurd.
We kunnen protesteren, onze vrijheid terugeisen, maar zolang we zelf geen visioen hebben van een alternatief, niet durven dromen, de eerste stap richting de Jordaan niet durven zetten, zullen we zuchten onder de striemende zweepslagen van Farao’s beulen.
We moeten uit de Satanische tredmolen van verdoving en verongelijktheid stappen, op zoek gaan naar onszelf, onze geschiedenis, cultuur onze eigenwaarde en samenhang. Het verbrokkeld fundament, de spanten en dwarsverbanden van onszelf herstellen.
We mogen niet langer verwachten dat dezelfde mensen die onze wereld voor onze ogen vernietigen, die ook weer voor ons op gaan bouwen. We mogen niet langen verwachten dat degene die ons iedere dag slaat en schopt, besteelt en opsluit, straks gewoon weer van ons gaat houden.
We moeten zelf denken. Zelf verbouwen. Zelf oogsten. Zelf opvoeden. Zelf zorgen. Zelf helpen. Zelf scheppen, zelf de schoonheid zoeken, die ons uit de klauwen van de lelijkheid redt.
Dostojevski zei het. Schoonheid redt de wereld.
En ik wil niets liever dan onze mooie wereld helpen redden.
Met hand, hart en hoofd. Met spade en pen.
Daarom zal ik op dit platform, mijn energie de komende tijd vooral richten op de dichtkunst en het schrijven van een nieuwe bundel. En ik ga met Sietske Bergsma hopelijk vaker mooie gesprekken voeren die verder gaan dan de waanzin van de dag.
Je kunt de eerste uitzending hier bekijken.
Vind je het goed, mooi of belangrijk wat ik schrijf? Dan kun je mij hier ondersteunen. Ik waardeer het enorm.
Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Deel deze post dan zoveel mogelijk! Ook kun je mijn werk ondersteunen met een donatie!
11 October 2022 at 10:11
Mooi.
Volhouden en doorgaan!!
11 October 2022 at 10:34
Weer prachtig verwoord!
Het is volgens mij èn/èn.
Zwijgen is in ieder geval geen optie.
Het ene doen en het andere niet laten.
11 October 2022 at 11:24
Prachtig stuk, Jan. Om te lezen, te herlezen en te bewaren. Om te gebruiken als spiegel en leidraad bij wat komen gaat.
12 October 2022 at 07:49
Fijn, dat je aan je nieuwe bundel begint. Klopt wat je schrijft , er zijn andere wegen die we kunnen volgen. Niet meer murw laten beuken door “intelligente mensen met een heel laag bewustzijn. Dank je voor de mooie woorden weer Jan. 🌹
11 October 2022 at 13:32
Prachtig. Raak. Jouw immer scherp geslepen pen zit weer middenin de roos!
Breken met die illusoire wereld die we voor ‘echt’ versleten, oprechte en energieke focus op onze menselijke werkelijkheid in resonantie (cf Desmet) met iedereen van goede wil!
11 October 2022 at 14:07
Super weer Jan en wat heb je het mooi verwoord, prachtig taalgebruik heb ji
Dank je wel
11 October 2022 at 14:43
Frikandel
11 October 2022 at 17:08
Helemaal eens!
Creativiteit, intelligentie en schoonheid. Overtuiging, moed en vrijheid, hebben het westen beschaving en cultuur gebracht.
Een greep.
Leonardo da Vinci uitvinder, schilder, beeldhouwer. Leo Vroman wetenschapper en dichter. Eise Eisinga ontwerper van prachtige planetarium in Franeker.
Vrije geesten die door onafhankelijk denken tot gigantische prestaties konden komen. En er zijn er nog veel meer, te veel om op te noemen. Laten we ons leiden door deze creatieve geesten, ondanks dat wij het vandaag de dag moeten doen met Jaap van Dissel en Marion Koopmans. Dit zijn mensen die geen benul hebben wat wetenschap behoort te zijn. Het zijn donkere wolken, media geile demonen. Gewoon negeren en blijf positief denken.
Mooi stuk wederom, dank!
11 October 2022 at 17:34
Er is één probleem met die aanpak. Onze vijanden hebben de macht en gaan gewoon verder met het inperken van onze vrijheden. Er valt straks niets meer voor ons en onze nakomelingen te genieten als we niets doen.
11 October 2022 at 17:35
Wat stel je voor dan?
11 October 2022 at 19:06
Heel goed, en vooral je voornemen om je weer voluit te storten op de dichtkunst. Als kunstschilder spreekt mij dat erg aan omdat ik sinds een aantal jaren het thema heb gebruikt van Orpheus die met zijn muziek de natuur en de dieren als het ware betovert. We weten natuurlijk ook hoe het met Orpheus is afgelopen. De onderliggende boodschap is dan ook: blijf spelen!
13 October 2022 at 09:03
Aantrekkelijk geschreven en verwoord Jan. Zoals de realiteit is zo erg nodig is het die te veranderen, vanuit onszelf en met elkaar. Dan bouwen een toekomst voor de komende generaties.
15 October 2022 at 02:23
Er schoot mij net iets te binnen:
Wat is het tegenovergestelde van liefde? Haat? Nee, want als je iemand haat heb je nog gevoel voor diegene.
Het tegenovergestelde van liefde is onverschilligheid.
15 October 2022 at 02:32
PS:
Ik weet het, wij gaan hierin mee: https://hetanderenieuws.nl/the-trueman-show-69-ronald-bernard/
Ik vertrouw het, gaat ‘t mis dan weet ik dat ‘t niet aan hem ligt.
Wanneer ik het niet zou doen, zou ik me niet goed voelen.
20 October 2022 at 20:21
Je bent een dichter, geen schrijver.
21 October 2022 at 07:07
Dank je. Ik pruts maar wat aan. Ik ben wel aan het studeren. Dus alle groten aan het lezen en hun leven aan het doorakkeren. Dat besef je dat het nog marginaal is. Een molshoop tussen de bergen zeg maar.
Ken je Arseny Tarkovski? De vader van? Prachtig werk.