Hoe D66 altijd verliest, ook als ze winnen.
Ik denk dat ik, door de bank genomen, een goed verliezer ben. Ik heb in het leven zo bovenmatig veel geluk gehad, en zo vaak gewonnen, dat een nederlaag op zijn tijd voelt als een welkome afwisseling. Een offer aan de weegschaal des levens.
Ook koester ik mijn vijanden. Zonder antagonist, geen protagonist. Zonder haat, geen liefde. Een man zonder vijanden, heeft nooit ergens voor gestaan.
Toch is er soms een strijd, waar ik in het bittere stof beet, die me maar niet loslaat. Niet omdat ik het robbertje knokken verloor, maar omdat er niet met open vizier werd gestreden en de Nemesis, mijns inziens niet oprecht was in, in dit geval, haar vijandschap. Zich eerder als een glibberig serpent gedroeg, dat niet terug durfde te knokken, maar liever wat trucjes uithaalde en daarna snel onder haar steen terug glibberde, Een laf nest met geld en invloed, maar zonder enige waardigheid of stijl.
In dat kader kom ik nog één keer terug op de kwestie. “We laten je vrij, maar we laten je nooit vallen.
Een zinnetje dat ik -copywriter die zijn geld en reputatie verdient met dit soort “zinnetjes”- bedacht voor een van mijn klanten. Public Search. Een fijne club, die deze slogan, jaren voerde en tot voor kort nog steeds gebruikte in een promotiefilmpje.
Zo’n zinnetje met eeuwigheidswaarde waar ik mijn goede naam als copywriter aan te danken heb, als woordsmid in de traditie van de epische copy grootmeester Ron Meijer.
Een zinnetje ook dat ik vele maanden voor de verkiezingen, ineens zag terugkomen als themazin van Democraten 66. Als een glimmend gegapt kersje, op een roze geglazuurd poeptaartje.
Uiteraard wees ik -ik was in die tijd nog volop aanwezig op Twitter- verscheidene D66 apparatsjiks direct op de doublure. Van binnen grinnikend dat ze uitgerekend een zinnetje van mij, geen vriend van de club, hadden “geadopteerd” om hun hele campagne op te bouwen.
Maar losers doen nu eenmaal wat ze doen. En dat is niet meestal het juiste. (Alsnog toestemming vragen, afkopen of iets nieuws verzinnen.)
Mijn zinnetje werd dus, waarschijnlijk in opperste paniek, onherkenbaar verprutst tot een taaltechnische draak, waar ik zelf nooit mijn naam onder zou zetten. Een “ik zet koffie en over” construct, dat echter nog steeds was gestoeld op de krachtige basisgedachte, waar je goede “heading copy” aan kunt herkennen.
Zodanig herkenbaar en tegelijkertijd spuuglelijk, bleef het wrakje, dat mijn klant, die overigens geen partij is in dit dispuut, het duurbetaalde zinnetje nooit meer zou kunnen gebruiken, zonder D66 smaakje.
Het was mijn eer te na.
Zeker toen een D66 campagneleider met een grappig mollensnuitje, mij fijntjes wist te vertellen, dat hij zou stoppen met het gebruik van het zinnetje (ze gebruiken het overigens nog steeds), omdat de buit en de zetels nu binnen waren, en het niet langer nodig was.
Ik schreef een open brief waarin ik, gesteund door prominenten als Marianne Zwagerman en Erik de Vlieger, D66 een golden way out bood. Een bescheiden bedrag, dat we gezamenlijk zouden schenken aan veteranen die we immers nooit mogen laten vallen.
Kort daarna werd mijn account zonder opgaaf van redenen van twitter verwijderd.
Saillant, omdat mijn timeline nog steeds te lezen was, maar een twittervriend me er op wees, dat uitgerekend de discussies met D66 prominenten, chirurgisch waren verwijderd.
Natuurlijk ging ik niet bij de pakken neer zitten, maar begon direct een nieuw account, waarin de open brief om tot een eerlijke oplossing te komen, wederom een hoofdrol speelde.
Opnieuw werd de open brief gretig gedeeld en werden de lekkende vrieskist Sigrid Kaag en haar “eager beavers”, ingezeept met schamperende verwijzingen ernaar.
Wat schetst mijn verbazing toen mijn account, wederom zonder enkele reden, werd verwijderd van Twitter en dag later, volstrekt toevallig, de afwijzende mail van de D66 advocaat in mijn digitale brievenbus viel. Nét toen ik geen openbaar weerwoord meer kon geven en verlost was van mijn, aanzienlijke (12 miljoen hits per maand) publiek.
Ze gingen niet op mijn aanbod in. “Want zo’n algemeen zinnetje zou iedereen kunnen bedenken.” Mijn reactie was kort en machteloos.
In plaats van een brug te slaan, iets goeds te doen voor veteranen met een trauma en een positief einde aan dit dispuut te breien, koos d66 ervoor om haar campagnegeld liever in een advocaat te investeren en, ik kan het nooit bewijzen, om die lastige zoemende twittermug zijn digitale pootjes uit te trekken en op de muur uit te wrijven.
En nu ben ik dus een irritant vlekje dat altijd zichtbaar zal blijven op het behang van de fractiekamer. Precies tussen het portret van Hans van Mierlo en Klaus Schwab.
Case closed. Losers.
Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Je kunt mij hier ondersteunen.
Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Deel deze post dan zoveel mogelijk! Ook kun je mijn werk ondersteunen met een donatie!
21 May 2021 at 21:16
Ik heb dit toevallig gevolgd op Twitter. Ik weet niet of er echt een verband is met het opheffen van uw account.
Ik kon uw twitterberichten wel waarderen. Beetje prikkelend af en toe, maar altijd oprecht. En ik houd van mensen die hun eigen echte mening uitdragen.
Ik vind het wat lafjes van D66, want het ging u niet eens om het geld.
Het is vooral stuitend dat openbare accounts blijkbaar zomaar worden gewist zonder reden. Het zijn verontrustende tijden. Houdt moed, zou ik zeggen.
22 May 2021 at 06:18
In ons dagelijks taalgebruik en gangbaar Nederlands…sure. Niet mijn partij.
22 May 2021 at 06:33
Toeval bestaat niet Jan.
22 May 2021 at 08:26
Wat een ongelofelijk verhaal! En zo creatief geschreven, je zou een Neerlandicus kunnen zijn. Ik ben zelf niet zo taalvaardig en vind het dan ook altijd heel erg knap als mensen creatief kunnen zijn in hun taalgebruik. Wat een kunstenaar kan met olieverf, kan jij met de pen. Mijn complimenten!
D66 pleegt in mijn beleving gewoon een strafbaar feit. En ze komen er gewoon mee weg, zoals ze overal mee wegkomen. Wat een partij! En wat Twitter heeft gedaan is helemaal schandalig. Maar ook dat is blijkbaar tegenwoordig normaal, je bent helaas niet de enige waar dit bij is gebeurd.
Ik hoop dat je wel dit soort prachtige “zinnetjes” blijft ontwikkelen! En dat je ze ook blijft delen!
22 May 2021 at 08:38
dank je, wat aardig
22 May 2021 at 08:28
Ik mis je originaliteit op Twitter. We haddenal contact toen jij nog zocht. En ik al 50 jaar een dwarse christen was. Dat ben jij nu ook en ik leerdevvan jou hoe ik dat kon blijven. We laten elkaar vrij, maar we laten elkaar niet vallen. Las ik zomaar ergens.
22 May 2021 at 08:38
welkom hier, Simon.
22 May 2021 at 09:38
Wat ook zo typisch is, is dat ze juist vrijheden afpakken en mensen wel laten vallen.
Dat ze jouw zin gestolen hebben voor een grote landelijke campagne omdat ze deze zo goed en pakkend vinden, is een groot compliment naar je, ook al willen ze het niet toegeven.
Zo frustrerend, die onrechtvaardigheid. Ikzelf geloof in karma, dus dat ze zichzelf hoe dan ook een keer tegen zullen komen.
23 May 2021 at 22:43
Wat jij met en beeld kan maken, zelf vorige jaar morgen ervaren. Belangeloos werk deed je voor mij en de branche als onbekende voor jou.
Vergeten zal ik dat nooit.
Jan, dank!
@ewd
24 May 2021 at 06:21
Graag gedaan!
3 July 2021 at 14:03
Ik heb het nu pas gelezen. Het is om uitzinnig woedend van te worden, maar helaas volkomen zinloos. Het heeft geen nut strikt gelovigen te bekeren. Ik waardeer je werk, schilderen met woorden. Je moet jat-werk toch meer als compliment zien. Wat ik wel angstig vind is de samenhang met verwijdering op Twitter. Dat geeft veel meer te denken. Je bent in ieder geval mijn favoriet als ik iemand zou kiezen als creatief tegenwicht bij een groot reclamebureau. Je betiteling als marketingman is naar mijn idee onjuist. Dat kan een marketingman nauwelijks, meta-denken.
21 August 2021 at 06:35
Prachtige islogan. Warm gebaar van jou dat je het geld aan de veteranen wilt schenken. Daar wordt de wereld mooier van.