Help! Red Stijn Fens uit de Trouw burelen.

Ik las zojuist dit stuk in Trouw.

Zoals dokters onderling een “pluis niet pluis” gevoel delen, hebben schrijvers ook toegang tot elkaars geheime lagen. Een plotselinge omslag in opinie, een zeer overdreven mea culpa, een afscheid om mondaine redenen, zoals “meer tijd voor gezin”, of “genoeg van alle gedoe”, het zijn vaak tekenen van onderliggende dreiging of leed. Daarvoor hoef je elkaar niet persé persoonlijk te kennen.

Bij mij gingen in dat kader, alle alarmbellen af, toen ik een opiniestuk las van Stijn Fens. Een Christen, dus een potentieel goed en integer mens.

Wat wil Stijn ons vertellen met dit volstrekt misplaatste poesiealbum gedicht, waarin hij de loftrompet steekt over de vaccinatie met het zegenrijke mRNA vaccin en de liefdevolle toediening ervan door hele hele lieve mensen? Meent Stijn dit in roze eenhoornen zaad gedoopte epistel serieus? Of wordt hier de vaccinatiehandel door een overdaad aan volstrekt misplaatste, radioactief zoete hyperbolen, het graf in geprezen?

Is deze schrijver zwakzinnig of in nood?

Wat bezielt de schrijver van deze curieuze lofzang op vaccinatie-lokatie in een troosteloze bouwmarkt met “hemelsblauwe” letters? “Een lokatie waar je welkom bent”

Wat voedt de bizarre fascinatie met bonte kleuren en volstrekt niet ter zake doende details?

Het meisje had een “rood vestje” aan. De jongen droeg een “zwart masker” en een zwarte capuchon” “Duidelijk een beschermer van mensen”?

Het is alsof de schrijver in blinde doodsnood, de afdeling moordzaken, in stijlfiguren verholen signalementen verstrekt.

Was Stijns prikje gelaced met basterdsuiker en LSD? Grijpt de gentherapie direct in op zijn geestelijke saniteit of probeert Stijn Fens, met deze letterpoeptaart gelardeerd met Absint en rotte kersjes, vol volstrekt ongeloofwaardige complimenten en liefdesbetuigingen aan een vlerkerig en onverschillig prikteam, ons te waarschuwen? Zit Stijn met een machinepistool of een bijl in zijn nek, door de Trouw redactie gedwongen, in een kil kamertje deze abjecte waanzin op te schrijven al was het een met trillende hand geschreven afgedwongen zelfmoordbriefje uit de betere moordfilm.

Ik ben er uit.

Wie redt Stijn? Wie bevrijdt deze getormenteerde ziel uit de Trouw burelen?

Zullen we de Politie bellen of de GGD?

Stijn, klop drie keer keihard met je hoofd op tafel als je ons kunt horen! Of desnoods met je kruis!

Stijn?

Vind je mijn werk goed, mooi of zelfs belangrijk? Deel deze post dan zoveel mogelijk! Ook kun je mijn werk ondersteunen met een donatie!